تغلیظ دیه: تفاوت میان نسخه‌ها

دیه در لغت: در کتاب لسان العرب آمده‌است: «الدیه حق القتیل» دیه حق مقتول است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۱۵، ص۲۵۸.</ref> در اصطلاح: مرحوم صاحب جواهر می‌فرمایند: «دیه مالی است که تأدیه اش بر شخص آزاد به سبب ارتکاب جنایت بر نفس یا غیر آن (اعضاء) واجب می‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ج۴۲، ص۲.</ref>

آقای خوئی در کتاب مبانی تکلمه المنهاج می‌فرمایند: «دیه مالی است که در صورت وقوع جنایت بر نفس یا اعضای بدن یا وارد ساختن جرح باید ادا شود.<ref>خوئی، مبانی تکمله المنهاج، ج۲، ص۱۶۸.</ref>

تغلیظ در لغت به معنای تشدید کردن و تأکید کردن و غلیظ کردن است در المعجم الوسیط آمده به معنا جَعله غلیظاً<ref>مصطفی، ابراهیم، المعجم الوسیط، ج۲، ص۶۵۹.</ref> (آن را غلیظ قرار داد). تغلیظ در اصطلاح: منظور افزودن یک سوم بر مقدار دیه است این افزوده شدن را تغلیظ می‌گویند.

از مجموع این آیات به دست می‌آید که خداوند برای ماه‌های حرام و مکه احترام خاصی قائل شده‌ است. دلیل این امر آن است که مردم باید مکانی داشته باشند تا در آن احساس امنیت کنند و به آن پناه ببرند و در آن جا نگران هیچ خطری نباشند و این مکان حرم امن الهی همان مکه است و همچنین مردم باید در زمانی بتوانند احساس امنیت کنند و آسوده‌خاطر باشند، گروهی به اصلاح معیشت خود بپردازند، گروهی به عبادت خدا مشغول شوند گروهی به استراحت بپردازند و این زمان همان ماه‌های حرام است.<ref>تفسیر المیزان، آقای طباطبائی، ج۶، ص۱۴۳.</ref>

از وحدت ملاک این آیات می‌توان به تغلیظ دیه پی برد زیرا تمامی این آیات بر لزوم احترام ماه‌های حرام متفقند و قتل نیز هتک حرمتی است که مستوجب تشدید مجازات است؛ مضافاً بر اینکه روایات معصومین (ع) بر این امر تصریح دارد:

۱. کُلَیب بن معاویه الاسدی است که می‌گوید از امام صادق پرسیدم: عن الرجل یُقتل فی الشهر الحرام ما دیته؟ قال: دیه و ثلثٌ. (از فردی که در ماه حرام کشته می‌شود پرسیدم که دیه او چه مقدار است) امام فرمود یک دیه و ثلث آن دراین روایت قتل بعنوان مطلق بیان شده و شامل هر سه نوع قتل یعنی قتل عمد، قتل شبه عمد و قتل خطائی (مثل تصادفات) می‌شود.<ref>کلینی، کافی، ج۷، ص۲۸۱–۲۸۲، رقم ۶ وشیخ حر عاملی، وسائل الشیعه (آل البیت)، ج۲۹، ص۲۰۳.</ref>

۳. زراره از امام صادق (ع): سألته عن رجل قتل رجلاً خطاً فی الشهر الحرام؟ قال تُغلَظ علیه الدّیه.<ref>کافی، ج۴، ص۱۳۹، رقم ۸ و وسائل الشیعه (آل البیت)، ج۱۰، ص۳۸۰.</ref> (از فردی که کسی را به خطا به قتل رسانده پرسیدم: حضرت فرموده دیه او اضافه می‌شود)

به‌طور کلی آنچه از احادیث و روایات و آیات قرآنی بدست می‌آید تغلیظ دیه در ماه‌های حرام بخاطر هتک و حرمت این ماه‌ها است که نزد خداوند محترم و عزیز می‌باشند و در دوران قبل از اسلام یعنی جاهلیت نیز مورد احترام مردم بوده‌اند از این رو حرمت این ماه‌ها اختصاص به اسلام نیز ندارد و در قبل از اسلام هم این ماه‌ها از احترام برخوردار بوده‌اند. پیامبر (ص) این حرمت را امضاء کرده‌است. در مورد تغلیظ دیه جنایات و قتل در این ماه‌های حرام همه علماء اتفاق نظر دارند تا آنجا که صاحب جواهر معتقد است که هر دو قسم اجماع (محصل و منقول) در این زمینه وجود دارد و هیچ اختلاف نظری یافت نمی‌شود و حکم م ۲۹۹ قانون مجازات اسلامی از نظر مشهور فقهای امامیه پیروی کرده‌است. و به همین منظور تصادفات که شامل جنایات خطائی است از این قاعده تغلیظ دیه مستثنی نیست.<ref>جواهر الکلام، ج۴۳، ص۲۶.</ref>

اداره حقوقی قوه قضائیه در نظریه شماره ۶۰۳۹/۷–۲۰/۷/۱۳۷۱ در این زمینه چنین اظهار نظر کرده‌است با توجه به ماده ۲۹۹ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۷۰ اگر صدمه و فوت در ماه‌های حرام یا در حرم مکه معظمه واقع شود یک سوم از نوع دیه که محکوم علیه انتخاب کرده‌ است بر آن افزوده می‌شود؛ بنابراین تغلیظ دیه ارتباطی به نوع قتل ندارد. البته باید متذکر شد که شرط تغلیظ دیه در قتل آن است که صدمه و فوت هر دو در ماه حرام یا مکه رخ دهد اگر چه نظر برخی حقوقدان‌ها بر خلاف این می‌باشد.<ref>زراعت، عباس، شرح قانون مجازات اسلامی، ج۱، ص۱۵۳.</ref>