نسبت گناه به پیامبران در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '|شاخه فرعی' به '| شاخه فرعی')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
قرآن کریم به صراحت از عصیان و نافرمانی پیامبران خبر می‌دهد، چگونه می‌توان از این آیات چشم پوشید و پیامبران را معصوم دانست؟
قرآن کریم به صراحت از عصیان و نافرمانی پیامبران خبر می‌دهد، چگونه می‌توان از این آیات چشم پوشید و پیامبران را معصوم دانست؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
عبارتهایی در [[قرآن]] که حاکی از انتساب [[گناه]] و نافرمانی به [[پیامبران]] است، دارای گستره معنایی می‌باشند. گاه سرپیچی از فرمان‌های استحبابی و ارشادی که [[حرام]] نیست، نیز نوعی عصیان تلقی می‌شود. در پاره‌ای موارد انتساب گناه به پیامبران از باب مجاز است و مخاطب اصلی این خطاب‌ها دیگران هستند نه خود پیامبر. بسیاری از کارهایی که انجامشان برای همگان جایز است، شایسته مقربان درگاه الهی نیست و با مقام و منزلت آنان سازگاری ندارد. در اصطلاح به این کارها «[[ترک اولی]]» گفته می‌شود و از مقوله عصیان نیست.  
عبارت‌هایی در [[قرآن]] که حاکی از انتساب [[گناه]] و نافرمانی به [[پیامبران]] است، دارای گستره معنایی می‌باشند. گاه سرپیچی از فرمان‌های استحبابی و ارشادی که [[حرام]] نیست، نیز نوعی عصیان تلقی می‌شود. در پاره‌ای موارد انتساب گناه به پیامبران از باب مجاز است و مخاطب اصلی این خطاب‌ها دیگران هستند نه خود پیامبر. بسیاری از کارهایی که انجامشان برای همگان جایز است، شایسته مقربان درگاه الهی نیست و با مقام و منزلت آنان سازگاری ندارد. در اصطلاح به این کارها «[[ترک اولی]]» گفته می‌شود و از مقوله عصیان نیست.  
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
==گستره معنایی گناه==
==گستره معنایی گناه==
خط ۱۷: خط ۱۷:
* در آیه ۴۳ سوره توبه، رسول خدا(ص) از این که به خواسته گروهی سست ایمان تن داده و آنان را از شرکت در جهاد معاف داشته است، چنین بازخواست می‌شود: {{قرآن|عَفَا اللَّهُ عَنْكَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَتَعْلَمَ الْكَاذِبِينَ|ترجمه=خدا تو را مورد بخشش و لطف قرار دهد، چرا پیش از آنکه [راستگویی] راستگویان بر تو روشن شود، و دروغگویان را بشناسی [از روی مهر و محبتی که به ایشان داری] به آنان اجازه [ترک جنگ] دادی؟|سوره=توبه|آیه=۴۳}}.
* در آیه ۴۳ سوره توبه، رسول خدا(ص) از این که به خواسته گروهی سست ایمان تن داده و آنان را از شرکت در جهاد معاف داشته است، چنین بازخواست می‌شود: {{قرآن|عَفَا اللَّهُ عَنْكَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَتَعْلَمَ الْكَاذِبِينَ|ترجمه=خدا تو را مورد بخشش و لطف قرار دهد، چرا پیش از آنکه [راستگویی] راستگویان بر تو روشن شود، و دروغگویان را بشناسی [از روی مهر و محبتی که به ایشان داری] به آنان اجازه [ترک جنگ] دادی؟|سوره=توبه|آیه=۴۳}}.


با اندکی تأمل روشن می‌گردد که عتاب و سرزنش این آیه، در واقع، دامنگیر کسانی است که بدون داشتن عذری حقیقی، از شرکت در جهاد سرباز می‌زنند و بهانه‌های واهی را پشتوانه خانه نشینی خود می‌سازند.<ref>بحارالانوار، ج۱۷، ص۴۶؛ و الميزان، ج۹، ص۲۵۸.</ref> این گروه اگر هم با مخالفت پیامبر روبه رو می‌شدند، در تصمیم خود بازنگری نمی‌کردند و قداست سرسپردگی در برابر فرمان رسول خدا(ص) را نیز در هم می‌شکستند. افزون بر این که حضور این سست ایمانان در جهاد، جز تضعیف روحیه دیگران حاصلی نداشت و چنان‌که در آیات بعدی همین سوره آمده است به فساد و تباهی می‌انجامید.
با اندکی تأمل روشن می‌گردد که عتاب و سرزنش این آیه، در واقع، دامنگیر کسانی است که بدون داشتن عذری حقیقی، از شرکت در جهاد سرباز می‌زنند و بهانه‌های واهی را پشتوانه خانه نشینی خود می‌سازند.<ref>بحارالانوار، ج۱۷، ص۴۶؛ و الميزان، ج۹، ص۲۵۸.</ref> این گروه اگر هم با مخالفت پیامبر(ص) روبه رو می‌شدند، در تصمیم خود بازنگری نمی‌کردند و قداست سرسپردگی در برابر فرمان رسول خدا(ص) را نیز در هم می‌شکستند. افزون بر این که حضور این سست ایمانان در جهاد، جز تضعیف روحیه دیگران حاصلی نداشت و چنان‌که در آیات بعدی همین سوره آمده است به فساد و تباهی می‌انجامید.


از آنچه گذشت به دست می‌آید که این آیه، بر خلاف آنچه برخی پنداشته‌اند،<ref>ر.ك: الكشاف، ج۲، ص۲۷۴؛ تفسير البيضاوى، ج۲، ص185 و Isma, The Encyclopedia of Religion, V7, p465.
از آنچه گذشت به دست می‌آید که این آیه، بر خلاف آنچه برخی پنداشته‌اند،<ref>ر.ك: الكشاف، ج۲، ص۲۷۴؛ تفسير البيضاوى، ج۲، ص185 و Isma, The Encyclopedia of Religion, V7, p465.
خط ۴۶: خط ۴۶:
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =شد
  | ناوبری =شد
  | نمایه =  
  | نمایه = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | تغییر مسیر = شد
  | بازبینی =  
  | بازبینی =  
automoderated
۵۴۳

ویرایش