|
|
خط ۴: |
خط ۴: |
| {{پایان سوال}} | | {{پایان سوال}} |
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
| در فلسفه و کلام اسلامی اثبات میگردد که خدا از تمامی جهات بسیط است و هیچ جنبه کثرت و ترکیبی در او راه ندارد. زیرا اگر دارای جزء باشد به جزء خود نیازمند است و این نیاز با بینیازی واجب الوجود سازگاری ندارد. بنا بر این آیه {{قرآن|... إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} به این معنا نیست که ما روزی با خداوند پیوند داشتهایم و از او جدا شدهایم و در دنیا آمده و روزی دوباره به خداوند رسیده و با او متحد شده و جزئی از او خواهیم شد و پیوند مجدداً حاصل میشود.
| | خداوند بسیط است و هیچ کثرت و ترکیبی در او راه ندارد. اگر خداوند دارای جزء بوده به جزء خود نیازمند باشد، این نیاز با بینیازی واجب الوجود سازگاری ندارد. |
|
| |
|
| امام علی(ع) درباره تفسیر این آیه چنین میفرماید: «هنگامی که میگوییم {{قرآن|... إِنَّا لِلّهِ…}} اقرار میکنیم به ملکیت خداوند سبحان نسبت به خود و چون میگوییم {{قرآن|... وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} یعنی ما انسانها از بین رفتنی هستیم و روزی میمیریم.»<ref>مرحوم طبرسی، مجمع البیان، المجمع العالی للتقریب بین المذاهب، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۷۴.</ref>
| | آیه {{قرآن|... إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} به این معنا نیست که ما روزی با خداوند پیوند داشتهایم و از او جدا شدهایم و روزی دوباره به خداوند رسیده و جزئی از او خواهیم شد. این آیه خطاب به مؤمنان مصیبت دیده است. این آیه به مؤمنان میگوید همه چیز از جانب خدا است، و اینچنین به آنان آرامش میدهد. |
|
| |
|
| جمله {{قرآن|... إِنَّا لِلّهِ…}} به این معنا است که وجود انسان و آنچه متعلق به اوست، همگی از آن خداوند متعال است که به وجود آورنده و خالق انسان است، پس اوست وجود مستقل و قائم به ذات، و انسان در تمام احوال و افعال خود مستند به اوست، در نتیجه هرگونه تصرفی مستقلاً مخصوص اوست و به هر صورت که بخواهد در عالم و در انسانها تصرف میکند.<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، داراحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص ۲۹۴.</ref> و جمله {{قرآن|... وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} نیز ناظر به قیامت است، یعنی مسیر حرکت انسانها به سوی او برای حساب رسی و پاداش و جزاست.
| | امام علی(ع) در تفسیر این آیه میفرماید: «هنگامی که میگوییم {{قرآن|... إِنَّا لِلّهِ…}} به مالکیت خداوند نسبت به خود اقرار میکنیم و وقتی میگوییم {{قرآن|... وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} یعنی ما انسانها از بین رفتنی هستیم و روزی میمیریم.»<ref>مرحوم طبرسی، مجمع البیان، المجمع العالی للتقریب بین المذاهب، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۷۴.</ref> |
|
| |
|
| این آیه خطاب به مؤمنین مصیبت دیده بیان میکند که همه چیز از جانب خداست، و به این ترتیب به آنان آرامش میدهد. در نتیجه انسان مؤمن و موّحد هرگز زبان به کفر نعمت و ناسپاسی و جزع و فزع نمیگشاید و صبر پیشه کرده و منتظر وعدههای الهی در جهان دیگر است. | | جمله {{قرآن|... إِنَّا لِلّهِ…}} را به این معنا دانستهاند که وجود انسان و آنچه متعلق به او است، همگی از آن خداوند است. خداوند وجود مستقل و انسان وابسته به او است.<ref>علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، داراحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص ۲۹۴.</ref> تعبیر {{قرآن|... وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}} در مورد قیامت دانسته شده است، یعنی مسیر حرکت انسانها به سوی او برای حسابرسی و پاداش و جزا است. |
| {{پایان پاسخ}}
| | |
| | <span></span> |
| == منابع == | | == منابع == |
| {{پانویس|۲}} | | {{پانویس|۲}} |