automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
(ویرایش کلی و ساختاری بخشی از متن.) |
(←علم غیر از ایمان: جزیی.) |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
===علم غیر از ایمان=== | ===علم غیر از ایمان=== | ||
میان علم (دانستن) و ایمان تفاوت وجود دارد. دانستنِ اینکه خدا وجود دارد به معنی ایمان به او نیست؛ بنابراین هر جا علم وجود داشته باشد به این معنی نیست که قطعا ایمان هم وجود دارد؛ | میان علم (دانستن) و ایمان تفاوت وجود دارد. دانستنِ اینکه خدا وجود دارد به معنی ایمان به او نیست؛ بنابراین هر جا علم وجود داشته باشد به این معنی نیست که قطعا ایمان هم وجود دارد؛ با این همه، علم مقدمهای برای دستیابی به ایمان است. | ||
=== علم حصولی و علم حضوری === | ===علم حصولی و علم حضوری=== | ||
علم و شناخت دو گونه است: | علم و شناخت دو گونه است: | ||
* علم حصولی: دانشی است که با مطالعه و تفکر بدست میآید. برای نمونه | *علم حصولی: دانشی است که با مطالعه و تفکر بدست میآید. برای نمونه | ||
* علم حضوری: ادراکی است که انسان به طور مستقیم و بدون واسطه به دست آورد. | *علم حضوری: ادراکی است که انسان به طور مستقیم و بدون واسطه به دست آورد. | ||
برای مثال وقتی انسان در مورد بهداشت دندان مطالعه میکند، علم حصولی پیدا میکند که مسواک نزدن موجب فاسد شدن و درد دندان میشود. اما اگر خود، اهل مسواک زدن نباشد و دچار دندان درد شود مستقیماً درد دندان را میفهمد که این علم حضوری است. اما فایده این بحث چیست؟ و چه ارتباطی به بحث ایمان دارد؟ دلیل ذکر این بحث آن است که علم حضوری تأثیر بیشتری در ایمان آوردن و اهل عمل شدن دارد. البته در مورد خداوند نمیتوان علم حضوری به معنی درک کامل از او پیدا کرد. اما انسان، با تفکر، مراقبه و تهذیب نفس میتواند به درجاتی از درک وابستگی و فقر و ارتباط خود به خداوند برسد. مانند مسافر کشتی که در وسط دریا گرفتار طوفان شود و از همه چیز ناامید شود ناخودآگاه و بدون واسطه وجود خداوند را احساس میکند؛ و بسیار اتفاق افتاده که افراد اینگونه در گرفتاریها ایمان آوردهاند. | برای مثال وقتی انسان در مورد بهداشت دندان مطالعه میکند، علم حصولی پیدا میکند که مسواک نزدن موجب فاسد شدن و درد دندان میشود. اما اگر خود، اهل مسواک زدن نباشد و دچار دندان درد شود مستقیماً درد دندان را میفهمد که این علم حضوری است. اما فایده این بحث چیست؟ و چه ارتباطی به بحث ایمان دارد؟ دلیل ذکر این بحث آن است که علم حضوری تأثیر بیشتری در ایمان آوردن و اهل عمل شدن دارد. البته در مورد خداوند نمیتوان علم حضوری به معنی درک کامل از او پیدا کرد. اما انسان، با تفکر، مراقبه و تهذیب نفس میتواند به درجاتی از درک وابستگی و فقر و ارتباط خود به خداوند برسد. مانند مسافر کشتی که در وسط دریا گرفتار طوفان شود و از همه چیز ناامید شود ناخودآگاه و بدون واسطه وجود خداوند را احساس میکند؛ و بسیار اتفاق افتاده که افراد اینگونه در گرفتاریها ایمان آوردهاند. |