automoderated
۵۴۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(جایگزینی متن - '<span></span>' به '') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}}واژه «اِنْس» ۱۸ بار در [[قرآن]] به کار رفته است. واژه «انسان»، ۶۵ مرتبه که ۶۴ مرتبه به صورت «الانسان» و یک بار به صورت «انسان» در قرآن ذکر شده است و به معنای اُنس و الفت و نسیان و فراموشکار نیز آمده است.<ref>جوهری، صحاح اللغه، قاهره، چاپ اول، ۱۳۷۶ هـ، دارالعلم ملایین، ذیل ماده «انس».</ref> | {{پاسخ}}واژه «اِنْس» ۱۸ بار در [[قرآن]] به کار رفته است. واژه «انسان»، ۶۵ مرتبه که ۶۴ مرتبه به صورت «الانسان» و یک بار به صورت «انسان» در قرآن ذکر شده است و به معنای اُنس و الفت و نسیان و فراموشکار نیز آمده است.<ref>جوهری، صحاح اللغه، قاهره، چاپ اول، ۱۳۷۶ هـ، دارالعلم ملایین، ذیل ماده «انس».</ref> | ||
قرآن، انسان را تکریم کرده و گرامی داشته است. جان و مال و آبروی انسان ارزشمند است و تمام | قرآن، انسان را تکریم کرده و گرامی داشته است. جان و مال و آبروی انسان ارزشمند است و تمام دنیا برای او آفریده شد. بدو علم اسماء آموخته شد و خداوند او را خلیفه خود بر زمین قرار داد. | ||
== کرامت انسان == | == کرامت انسان == | ||
{{قرآن|وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَني آدَمَ|ترجمه=و به راستى ما فرزندان آدم را گرامى داشتيم.|سوره=اسراء|آیه=۷۰}} | {{قرآن|وَ لَقَدْ كَرَّمْنا بَني آدَمَ|ترجمه=و به راستى ما فرزندان آدم را گرامى داشتيم.|سوره=اسراء|آیه=۷۰}} | ||
== | == دنیا برای انسان == | ||
خداوند تمام هستی و موجودات و زمین و آسمان را برای انسان می‌داند و می‌فرماید: {{قرآن|هُوَ الَّذِی خَلَقَ لَکُمْ ما فِی الْأَرْضِ جَمِیعاً|ترجمه=خداوند تمام چیزهایی که در زمین وجود دارد را برای انسان خلق نموده است|سوره=بقره|آیه=۲۹}} {{قرآن|وَ الْأَرْضَ وَضَعَها لِلْأَنامِ|ترجمه=زمین را برای مردم قرار داد.|سوره=الرحمن|آیه=۱۰}} {{قرآن|وَ الْخَیْلَ وَ الْبِغالَ وَ الْحَمِیرَ لِتَرْکَبُوها وَ زِینَه|ترجمه=و اسبان و استران و خران را آفرید تا بر آنها سوار شوید و زینت و تجملی برای شماست.|سوره=نحل|آیه=۸}} | خداوند تمام هستی و موجودات و زمین و آسمان را برای انسان می‌داند و می‌فرماید: {{قرآن|هُوَ الَّذِی خَلَقَ لَکُمْ ما فِی الْأَرْضِ جَمِیعاً|ترجمه=خداوند تمام چیزهایی که در زمین وجود دارد را برای انسان خلق نموده است|سوره=بقره|آیه=۲۹}} {{قرآن|وَ الْأَرْضَ وَضَعَها لِلْأَنامِ|ترجمه=زمین را برای مردم قرار داد.|سوره=الرحمن|آیه=۱۰}} {{قرآن|وَ الْخَیْلَ وَ الْبِغالَ وَ الْحَمِیرَ لِتَرْکَبُوها وَ زِینَه|ترجمه=و اسبان و استران و خران را آفرید تا بر آنها سوار شوید و زینت و تجملی برای شماست.|سوره=نحل|آیه=۸}} | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
* [[حضرت داود(ع)]] از پیشگاه خداوند سؤال نمود: «یا رب لماذا خلقت الخلق؛ پروردگارا! برای چه بشر را خلق کرده‌ای؟» | * [[حضرت داود(ع)]] از پیشگاه خداوند سؤال نمود: «یا رب لماذا خلقت الخلق؛ پروردگارا! برای چه بشر را خلق کرده‌ای؟» | ||
خداوند پاسخ داد: «کنتُ کنزاً مخفیا | خداوند پاسخ داد: «کنتُ کنزاً مخفیا فاحببت ان اعرف فخلقت الخلق لأعرف؛ من یک گنج مخفی بوده‌ام و انسان را آفریدم تا شناخته شوم.»<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفا، ۱۴۰۴ هـ، ج۸۴، ص۳۴۴.</ref> | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
| لینک‌دهی =شد | | لینک‌دهی =شد | ||
| ناوبری = | | ناوبری = | ||
| نمایه = | | نمایه =شد | ||
| تغییر مسیر = | | تغییر مسیر = | ||
| ارجاعات = | | ارجاعات = | ||