جایگزینی متن - '|سوره=کهف|' به '|سوره=کهف[۱۸]|'
(جایگزینی متن - '<span></span>' به '') |
(جایگزینی متن - '|سوره=کهف|' به '|سوره=کهف[۱۸]|') |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}}در [[قرآن]] به صراحت اشارهای بر وجوب نماز قضاء نشده است، ولی آیاتی بیان شدهاند که به طور ضمنی به مسئله نماز قضاء پرداختهاند: | {{پاسخ}}در [[قرآن]] به صراحت اشارهای بر وجوب نماز قضاء نشده است، ولی آیاتی بیان شدهاند که به طور ضمنی به مسئله نماز قضاء پرداختهاند: | ||
طبق نظر مفسرین از آیه {{قرآن|ُ وَ اذْكُرْ رَبَّكَ إِذا نَسيت|ترجمه=و چون فراموش کردی پروردگارت را یاد کن.|سوره=کهف|آیه=۲۴}} میتوان برای قضای نماز استدلال نمود. این آیه مبین این امر است که هرگاه یاد و ذکر پروردگار فراموش شد، نباید بیتفاوت رفتار کرد بلکه باید خداوند دوباره یاد شود. این مهم کنایه از نمازی است که قضا شده و باید دوباره، در وقت دیگری اقامه شود.<ref>راوندی، قطب الدین، فقه القرآن، ج۱، ص۱۲۳.</ref> | طبق نظر مفسرین از آیه {{قرآن|ُ وَ اذْكُرْ رَبَّكَ إِذا نَسيت|ترجمه=و چون فراموش کردی پروردگارت را یاد کن.|سوره=کهف[۱۸]|آیه=۲۴}} میتوان برای قضای نماز استدلال نمود. این آیه مبین این امر است که هرگاه یاد و ذکر پروردگار فراموش شد، نباید بیتفاوت رفتار کرد بلکه باید خداوند دوباره یاد شود. این مهم کنایه از نمازی است که قضا شده و باید دوباره، در وقت دیگری اقامه شود.<ref>راوندی، قطب الدین، فقه القرآن، ج۱، ص۱۲۳.</ref> | ||
همچنین خداوند در آیه دیگری چنین فرموده است: {{قرآن|وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَه لِّمَنْ أَرَادَ أَن یَذَّکرَ|ترجمه=و او همان کسی است که شب و روز را جانشین یکدیگر قرارداد برای کسی که بخواهد متذکر شود.|سوره=فرقان|آیه=۶۲}} طبق نظر مفسرین مفهوم این آیه مبین این مطلب است که هر یک از روز و شب جانشین یکدیگرند، کسانی که در آن دو زندگی کردهاند و عملی از واجبات را در یکی از آن دو زمان فوت کردند، در زمان دیگر باید قضاء عمل واجب را بهجا آورند. | همچنین خداوند در آیه دیگری چنین فرموده است: {{قرآن|وَهُوَ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَه لِّمَنْ أَرَادَ أَن یَذَّکرَ|ترجمه=و او همان کسی است که شب و روز را جانشین یکدیگر قرارداد برای کسی که بخواهد متذکر شود.|سوره=فرقان|آیه=۶۲}} طبق نظر مفسرین مفهوم این آیه مبین این مطلب است که هر یک از روز و شب جانشین یکدیگرند، کسانی که در آن دو زندگی کردهاند و عملی از واجبات را در یکی از آن دو زمان فوت کردند، در زمان دیگر باید قضاء عمل واجب را بهجا آورند. |