کتابت و یا حفظ دعاهای طولانی از ائمه (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۳۹
، ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۱جایگزینی متن - 'کاملاً' به 'کاملا'
بدون خلاصۀ ویرایش |
(جایگزینی متن - 'کاملاً' به 'کاملا') |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
این قضیه در مورد احادیث نیز جاری بوده و راویان مقید بودند احادیثی را که فرا گرفته‌اند به صورت نوشته ضبط کرده و اعتمادی بر حافظه خود ننمایند. [[امام صادق(ع)]] به [[ابو بصیر]] می‌فرماید: عده‌ای از بصریان پیش من آمدند و احادیثی از من پرسیدند و آنها را نوشتند. شما چرا نمی‌نویسید؟ بدانید که تا ننویسید، هرگز حفظ نخواهید کرد.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۲، ص۱۵۳.</ref> | این قضیه در مورد احادیث نیز جاری بوده و راویان مقید بودند احادیثی را که فرا گرفته‌اند به صورت نوشته ضبط کرده و اعتمادی بر حافظه خود ننمایند. [[امام صادق(ع)]] به [[ابو بصیر]] می‌فرماید: عده‌ای از بصریان پیش من آمدند و احادیثی از من پرسیدند و آنها را نوشتند. شما چرا نمی‌نویسید؟ بدانید که تا ننویسید، هرگز حفظ نخواهید کرد.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۲، ص۱۵۳.</ref> | ||
با وجود این تأکید امامان شیعه بر کتابت، وجود راویانی که همیشه همراه امامان بوده‌اند | با وجود این تأکید امامان شیعه بر کتابت، وجود راویانی که همیشه همراه امامان بوده‌اند کاملا معقول است؛ | ||
* اقتضای فصاحت و بلاغت کلام امامان این بود که کاتبانی دائماً وجود داشته باشند تا آنچه به شکل فصیح و بلیغ از ایشان بیان می‌شود، ضبط شود و به فراموشی سپرده نشود. از این رو عده‌ای گفتار بلند امامان را در همان ساعت بیان آن می‌نوشتند؛ از باب نمونه [[حارث اعور همدانی]] بعضی از خطبه‌های [[حضرت علی(ع)]] را در همان زمان ایراد خطبه می‌نوشته است.<ref>کتاب نهج البلاغه، با ترجمه گویا و شرح فشرده، زیر نظر مکارم شیرازی، ترجمه آقایان امامی و آشتیانی، ناشر مدرسه امام علی(ع)، ص۲۵.</ref> | * اقتضای فصاحت و بلاغت کلام امامان این بود که کاتبانی دائماً وجود داشته باشند تا آنچه به شکل فصیح و بلیغ از ایشان بیان می‌شود، ضبط شود و به فراموشی سپرده نشود. از این رو عده‌ای گفتار بلند امامان را در همان ساعت بیان آن می‌نوشتند؛ از باب نمونه [[حارث اعور همدانی]] بعضی از خطبه‌های [[حضرت علی(ع)]] را در همان زمان ایراد خطبه می‌نوشته است.<ref>کتاب نهج البلاغه، با ترجمه گویا و شرح فشرده، زیر نظر مکارم شیرازی، ترجمه آقایان امامی و آشتیانی، ناشر مدرسه امام علی(ع)، ص۲۵.</ref> | ||