فلسفه زنده بودن امام زمان(ع) در عصر غیبت (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۰۰
، ۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۱جایگزینی متن - 'اً' به 'ا'
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
(جایگزینی متن - 'اً' به 'ا') |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
* ابوحمزه میگوید: از [[حضرت صادق(ع)]] پرسیدم: آیا زمین، بدون وجود امام باقی میماند؟ فرمود: اگر زمین بی امام گردد، فرو خواهد ریخت.»<ref>محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۱، ص۱۷۹.</ref> | * ابوحمزه میگوید: از [[حضرت صادق(ع)]] پرسیدم: آیا زمین، بدون وجود امام باقی میماند؟ فرمود: اگر زمین بی امام گردد، فرو خواهد ریخت.»<ref>محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج۱، ص۱۷۹.</ref> | ||
* وشّاء میگوید: خدمت [[امام رضا(ع)]] عرض کردم: آیا زمین، بی امام میماند؟ فرمود: نه. گفتم: برای ما روایت شده که زمین بی امام نمیگردد، مگر آن که خدا، بر بندگانش غضب کند. پس آن جناب فرمود: زمین بی امام نمیگردد و گرنه فرو خواهد رفت.<ref>کلینی، کافی، ج۱، باب انه لو لم یبق فی الارض…، حدیث۱.</ref> | * وشّاء میگوید: خدمت [[امام رضا(ع)]] عرض کردم: آیا زمین، بی امام میماند؟ فرمود: نه. گفتم: برای ما روایت شده که زمین بی امام نمیگردد، مگر آن که خدا، بر بندگانش غضب کند. پس آن جناب فرمود: زمین بی امام نمیگردد و گرنه فرو خواهد رفت.<ref>کلینی، کافی، ج۱، باب انه لو لم یبق فی الارض…، حدیث۱.</ref> | ||
* از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود: اگر در زمین بیش از دو نفر موجود نباشد، یکی از آنان | * از امام صادق(ع) نقل شده که فرمود: اگر در زمین بیش از دو نفر موجود نباشد، یکی از آنان حتما حجت (امام) خواهد بود…<ref>کلینی، کافی، ج۱، باب ان الارض لا تخلو من حجه، حدیث ۸.</ref> | ||
* از [[امام باقر(ع)]] نقل شده که فرمود: «به خدا سوگند! از آن وقتی که خدا آدم را قبض روح کرده، تاکنون، هرگز زمین را بی امامی که مردم به واسطه او هدایت یابند، رها نکرده است و اوست حجت خدا بر بندگانش. زمین هرگز بی امام باقی نمیماند، تا خدا بر بندگانش حجتی داشته باشد.»<ref>کلینی، کافی، ج۱، ص۱۹۳، باب ان الائمه ولاه امر الله.</ref> | * از [[امام باقر(ع)]] نقل شده که فرمود: «به خدا سوگند! از آن وقتی که خدا آدم را قبض روح کرده، تاکنون، هرگز زمین را بی امامی که مردم به واسطه او هدایت یابند، رها نکرده است و اوست حجت خدا بر بندگانش. زمین هرگز بی امام باقی نمیماند، تا خدا بر بندگانش حجتی داشته باشد.»<ref>کلینی، کافی، ج۱، ص۱۹۳، باب ان الائمه ولاه امر الله.</ref> | ||