متن خطبه غدیر از نظر علم رجال و درایه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''خطبه غدیر'''، حدیثی است که از [[پیامبر(ص)]] در واقعه [[غدیر خم]] بیان شده است. این روایت بر ولایت [[امام علی(ع)]] تصریح دارد. [[علامه امینی]] در [[کتاب الغدیر]] روایات مربوط را از [[شیعه]] و [[اهل سنت]] به تواتر بیان نموده است. به دلیل تواتر بالای این حدیث دیگر نیازی به بررسی آن در علم رجال و درایه وجود ندارد.
'''خطبه غدیر'''، حدیثی است که از [[پیامبر(ص)]] در واقعه [[غدیر خم]] بیان شده است. این روایت بر ولایت [[امام علی(ع)]] تصریح دارد. [[علامه امینی]] در [[کتاب الغدیر]] روایات مربوط را از [[شیعه]] و [[اهل سنت]] به تواتر بیان نموده است. به دلیل تواتر بالای این حدیث، نیازی به بررسی آن در علم رجال و درایه وجود ندارد.


==خطبه غدیر==
==خطبه غدیر==
خط ۷۲: خط ۷۲:


==استدلال امام علی(ع) به حدیث غدیر==
==استدلال امام علی(ع) به حدیث غدیر==
محدّثین جریان استدلال علی(ع) به حدیث غدیر را در مناسبت‌های مختلف، نقل نموده‌اند؛ مانند ابی الطفیل<ref>مسند ابن حبنل، ج۷، ص۸۲، ح۱۹۳۲۱.</ref> زیدبن ارقم<ref>نسائی، خصائص امیرالمؤمنین، ص۱۷۳، روایت۹۳؛ البدایه و النهایه، ج۵، ص۲۱۱ و ج۷، ص۳۴۷.</ref> عامربن واثله،<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج‌البلاغه، بیروت، دارالحیاء الکتب، چاپ اوّل، ۱۳۷۹، ج۶، ص۱۶۸–۱۶۷.</ref> انس بن مالک،<ref>شرح نهج‌البلاغه، ج۱۹، ص۲۱۷.</ref> عبدالرحمن بن ابی لیلی<ref>اسدالغابه، ج۴، ص۲۸، باب العین.</ref> اصبغ بن نباته<ref>اسدالغابه، ص۱۲۶، ج۶.</ref> و عمیره بن سعد،<ref>البدایه و النهایه، ج۷، ص۳۴۸.</ref> زیدبن شبع، زاذان بن عمر<ref>سبط ابن‌جوزی، تذکره الخواص، بیروت، مؤسسه اهل البیت، ۱۴۰۱ق، ص۳۵.</ref> و ابن‌ولید.
محدثین جریان استدلال علی(ع) به حدیث غدیر را در مناسبت‌های مختلف، نقل نموده‌اند؛ مانند ابی الطفیل<ref>مسند ابن حبنل، ج۷، ص۸۲، ح۱۹۳۲۱.</ref> زیدبن ارقم<ref>نسائی، خصائص امیرالمؤمنین، ص۱۷۳، روایت۹۳؛ البدایه و النهایه، ج۵، ص۲۱۱ و ج۷، ص۳۴۷.</ref> عامربن واثله،<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج‌البلاغه، بیروت، دارالحیاء الکتب، چاپ اوّل، ۱۳۷۹، ج۶، ص۱۶۸–۱۶۷.</ref> انس بن مالک،<ref>شرح نهج‌البلاغه، ج۱۹، ص۲۱۷.</ref> عبدالرحمن بن ابی لیلی<ref>اسدالغابه، ج۴، ص۲۸، باب العین.</ref> اصبغ بن نباته<ref>اسدالغابه، ص۱۲۶، ج۶.</ref> و عمیره بن سعد،<ref>البدایه و النهایه، ج۷، ص۳۴۸.</ref> زیدبن شبع، زاذان بن عمر<ref>سبط ابن‌جوزی، تذکره الخواص، بیروت، مؤسسه اهل البیت، ۱۴۰۱ق، ص۳۵.</ref> و ابن‌ولید.


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
۱٬۴۰۷

ویرایش