۱۱٬۸۷۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴: | خط ۴: | ||
آیا با عدالت خداوند سازگار است که به خاطر خطای حضرت آدم، تمام نسل او دچار محرومیت از بهشت و این همه مشکلات شوند؟ | آیا با عدالت خداوند سازگار است که به خاطر خطای حضرت آدم، تمام نسل او دچار محرومیت از بهشت و این همه مشکلات شوند؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}براساس آیات قرآن، زمین جایگاه و محل استقرار و آسایش همه انسانها است. این تصمیم و خواست الهی بوده و حضرت آدم(ع) تقصیر و دخالتی در این امر نداشته است. همچنین بهشتی که حضرت آدم و حوا در آن بودهاند، بهشت موعود نبوده است بلکه از باغهای پرنعمت زمین بوده است. | ||
== بهشت حضرت آدم == | == بهشت حضرت آدم == | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
== زمین جایگاه انسانها == | == زمین جایگاه انسانها == | ||
مطابق آیه ۳۶ از سوره بقره، زمین جایگاه و محل استقرار و آسایش همه انسانها است. این تصمیم و خواست الهی بوده و حضرت آدم(ع) تقصیر و دخالتی در این امر نداشته است. حکمت خداوند همراه با رعایت مصلحت بندگان آن را اقتضا کرده | مطابق آیه ۳۶ از سوره بقره، زمین جایگاه و محل استقرار و آسایش همه انسانها است. {{قرآن|وَ لَكمُْ فىِ الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتَاعٌ إِلىَ حِين|ترجمه=و در زمين تا روزگارى، آرامشگاه و برخوردارى خواهيد داشت|سوره=بقره|آیه=۳۶}} این تصمیم و خواست الهی بوده و حضرت آدم(ع) تقصیر و دخالتی در این امر نداشته است. حکمت خداوند همراه با رعایت مصلحت بندگان آن را اقتضا کرده است. در اختیار گذاشتن امکانات و نعمتهای دنیایی به علاوه نعمتهای بدنی و جسمی برای انسان، از الطاف پروردگار متعال است تا انسان بتواند از همه اینها بهره برده و برای خانه آخرتش، توشههای خوبی مهیا سازد. | ||
== منابع == | == منابع == |