۸٬۳۹۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
بر اساس منابع اسلامی عوامل مختلفی می‌توانند در بروز بلایا موثر باشند. | |||
بر اساس منابع اسلامی عوامل مختلفی می‌توانند در بروز بلایا موثر باشند. یکی از اهداف بلایا امتحان انسان‌ها است. هم خوبی‌ها و هم بدی‌ها هر دو وسیله آزمایش انسان هستند. گاهی انسان‌های برای بیداری از غفلت و غرور و توجه به خدا دچار بلا می‌شوند. یکی از عوامل بلایا و بیماری‌ها گناهان است | |||
==آزمایش== | ==آزمایش== | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۴: | ||
==بیداری از غفلت== | ==بیداری از غفلت== | ||
برخی از | برخی از بلایا، عاملی برای بازگشت انسان به مسیر درست و بیداری از غفلت و غرور است. غفلت، همواره از عوامل سقوط و از موانع سعادت انسان است. حوادث غیر منتظره و بیماری‌ها یکی از راه‌های زدودن غفلت و زنده کردن یاد خدا در دل‌های مرده است. در قرآن آمده: {{قرآن|وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُمْ بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ|ترجمه=و بی تردید ما به سوی امت هایی که پیش از تو بودند [پیامبرانی] فرستادیم؛ پس آنان را [هنگامی که با پیامبران به مخالفت و دشمنی برخاستند] به تهیدستی و سختی و رنج و بیماری دچار کردیم، باشد که [در پیشگاه ما] فروتنی و زاری کنند.|سوره=انعام(۶)|آیه=۴۲}}. | ||
روایات و دعاهای نقل شده از ائمه به آثار تربیتی بیماری و سلامتی پرداخته‌اند. از حضرت موسی(ع) که به خدا عرض کرد: «نه بیماری‌ای که زمین‌گیرم کند و نه سلامتی‌ای که سبب غفلتم شود. بلکه حالتی بین آن دو گاه بیمار شوم تا سپاس‌گزار تو باشم و گاه تندرست باشم تا سپاس‌گزار تو باشم.»<ref>دیلمی، حسن بن محمد، إرشاد القلوب إلى الصواب، ج۱، ص۴۲، قم: الشریف الرضی، ۱۴۱۲ق.</ref> امام علی(ع) در دعای خویش می‌فرماید: {{عربی|اللهم انی اعوذ بک من سقم تشغلنی و من صحه تلهمنی|ترجمه=خدایا، به تو پناه می‌برم از بیماری‌ای که به خویش مشغولم دارد و از تندرستی که سرگرمم سازد}}.<ref>مجلسی، ج۴۰، ص۳۴۰.</ref> | روایات و دعاهای نقل شده از ائمه به آثار تربیتی بیماری و سلامتی پرداخته‌اند. از حضرت موسی(ع) که به خدا عرض کرد: «نه بیماری‌ای که زمین‌گیرم کند و نه سلامتی‌ای که سبب غفلتم شود. بلکه حالتی بین آن دو گاه بیمار شوم تا سپاس‌گزار تو باشم و گاه تندرست باشم تا سپاس‌گزار تو باشم.»<ref>دیلمی، حسن بن محمد، إرشاد القلوب إلى الصواب، ج۱، ص۴۲، قم: الشریف الرضی، ۱۴۱۲ق.</ref> امام علی(ع) در دعای خویش می‌فرماید: {{عربی|اللهم انی اعوذ بک من سقم تشغلنی و من صحه تلهمنی|ترجمه=خدایا، به تو پناه می‌برم از بیماری‌ای که به خویش مشغولم دارد و از تندرستی که سرگرمم سازد}}.<ref>مجلسی، ج۴۰، ص۳۴۰.</ref> | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۵: | ||
==کفاره گناهان== | ==کفاره گناهان== | ||
گاهی انسان | گاهی انسان به حوادث و بلاها و بیماری مبتلا می‌شود تا قسمتی از گناهانش در دنیا و پیش از فرارسیدن مرگ شسته شود و در جهان آخرت به عذاب‌های شدید و دردناک گرفتار نشود.<ref>خسروپناه، عبدالحسین، انتظارات بشر از دین، ص۷۳ـ ۷۶، قم: مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات، ۱۳۸۱؛ مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش عقاید، ص۱۶۷، چاپ۳۶، قم: بین‌الملل، ۱۳۸۷؛ همچنین ببینید مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج۱ و کتاب‌های عدل الهی، انسان و سرنوشت، تهران: صدرا، ۱۳۷۲.</ref> | ||
امام علی(ع) بیماری را سبب کاهش گناه، و امام رضا(ع) آن را برای مؤمن مایه تطهیر و رحمت معرفی کرده است.<ref>ری شـهری مـحمدی، محمد، | امام علی(ع) بیماری را سبب کاهش گناه، و امام رضا(ع) آن را برای مؤمن مایه تطهیر و رحمت معرفی کرده است.<ref>ری شـهری مـحمدی، محمد، دانشنامه احادیث پزشکی، ج۱، ص۱۴۷، چاپ چهاردهم، قـم: دار الحدیث، ۱۳۹۴.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||