automoderated، دیوانسالاران، مدیران
۷٬۲۳۰
ویرایش
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
=== برهان فطرت در آیات و روایات === | === برهان فطرت در آیات و روایات === | ||
از جمله آیاتی که دلالت بر فطری بودن «خداشناسی» میکند این آیه است: «هنگامی که در کشتیسوار میشوند؛ خدا را با اخلاص میخوانند، ولی آنگاه که (خدا) آنها را به خشکی رساند، (و از غرق و هلاک) نجات بخشید ناگهان به پروردگار خود شرک میورزند».<ref>عنکبوت | از جمله آیاتی که دلالت بر فطری بودن «خداشناسی» میکند این آیه است: «هنگامی که در کشتیسوار میشوند؛ خدا را با اخلاص میخوانند، ولی آنگاه که (خدا) آنها را به خشکی رساند، (و از غرق و هلاک) نجات بخشید ناگهان به پروردگار خود شرک میورزند».<ref>(عنکبوت:۶۵).</ref> | ||
در حدیثی بسیار زیبا در شرح این آیه آمده است: شخصی به [[امام صادق (ع)]] عرض کرد: مرا به خدا راهنمایی کن. فرمود: هیچگاه سوار کشتی شدهای؟ گفت: آری. فرمود: هیچ اتفاق افتاده است که کشتی تو بشکند و به حالت اضطراب افتاده باشی و چارهای برای نجات نیابی؟ گفت: آری. فرمود: آیا دل تو تعلق گرفت به اینکه موجودی هست که قادر به خلاصی تو باشد، گفت: آری. فرمود: {{عربی|فذلک الشیء هُو الله القادرُ عَلَی الانجاءِ حَیثُ لا مُنجیَ و علَی الاغاثَه لا مُغیث|ترجمه=پس آن موجود همانا خدای قادر متعالی است}}.<ref>نور الثقلین، ج۱، ص۱۳..</ref> | در حدیثی بسیار زیبا در شرح این آیه آمده است: شخصی به [[امام صادق (ع)]] عرض کرد: مرا به خدا راهنمایی کن. فرمود: هیچگاه سوار کشتی شدهای؟ گفت: آری. فرمود: هیچ اتفاق افتاده است که کشتی تو بشکند و به حالت اضطراب افتاده باشی و چارهای برای نجات نیابی؟ گفت: آری. فرمود: آیا دل تو تعلق گرفت به اینکه موجودی هست که قادر به خلاصی تو باشد، گفت: آری. فرمود: {{عربی|فذلک الشیء هُو الله القادرُ عَلَی الانجاءِ حَیثُ لا مُنجیَ و علَی الاغاثَه لا مُغیث|ترجمه=پس آن موجود همانا خدای قادر متعالی است}}.<ref>نور الثقلین، ج۱، ص۱۳..</ref> |