automoderated، دیوانسالاران، مدیران
۷٬۲۳۰
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «{{شروع متن}}سؤال: تفسير آيه: «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً» چيست؟ آيا منظور اي...» ایجاد کرد) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | |||
تفسير آيه «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً» چيست؟ آيا منظور اين است كه بعد از هر سختی آسانی هست يا همراه هر سختی آسانی هست؟ | |||
پاسخ | {{پاسخ}} | ||
هر دو مورد درست میباشد هر چند به نظر میرسد تفسیر دوم بهتر باشد به دلیل کلمۀ "مع" که معیت و همراهی را میرساند. | |||
ابتدا باید گفت که در مورد خود آیه اختلاف وجود دارد که آیا تاکید آیۀ قبلی است<ref>«وَ وَضَعْنا عَنْكَ وِزْرَكَ»</ref> و یا اینکه خود، جملهای جداگانه و مستقل میباشد،<ref>آلوسی، محمود، روح المعانى، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق، ج۳۰، ص۱۷۰. </ref> که البته بیشتر مفسرین قبول دارند که تاکیدی است برای آیۀ قبلی.<ref>طباطبایی، محمدحسین، الميزان فی تفسیر القرآن، ترجمۀ: محمدباقر موسوی همدانی، قم، جامعۀ مدرسین، ۱۳۷۴ش، ج۲۰، ص۵۳۴.</ref> | ابتدا باید گفت که در مورد خود آیه اختلاف وجود دارد که آیا تاکید آیۀ قبلی است<ref>«وَ وَضَعْنا عَنْكَ وِزْرَكَ»</ref> و یا اینکه خود، جملهای جداگانه و مستقل میباشد،<ref>آلوسی، محمود، روح المعانى، بیروت، دارالکتب العلمیه، ۱۴۱۵ق، ج۳۰، ص۱۷۰. </ref> که البته بیشتر مفسرین قبول دارند که تاکیدی است برای آیۀ قبلی.<ref>طباطبایی، محمدحسین، الميزان فی تفسیر القرآن، ترجمۀ: محمدباقر موسوی همدانی، قم، جامعۀ مدرسین، ۱۳۷۴ش، ج۲۰، ص۵۳۴.</ref> | ||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
به هر حال معنای "مع" هر چه باشد، با توجه به اینکه با هر مشکلى آسانى آمیخته و با هر صعوبتى سهولتى همراه است و این دو همیشه با هم بوده و با هم خواهند بو،د استفاده از واژه "مع" خالی از لطف نبوده است. | به هر حال معنای "مع" هر چه باشد، با توجه به اینکه با هر مشکلى آسانى آمیخته و با هر صعوبتى سهولتى همراه است و این دو همیشه با هم بوده و با هم خواهند بو،د استفاده از واژه "مع" خالی از لطف نبوده است. | ||
{{پایان پاسخ}} | |||
==مطالعۀ بیشتر== | |||
* صادقی تهرانی، محمد، الفرقان في تفسير القرآن بالقرآن، قم، فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۵ ش، ج۳۰. | |||
* زمخشری، محمود، الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۴۰۷ ق، ج۴. | |||
* طالقانى، سید محمود، پرتوى از قرآن، تهران، شرکت سهامى انتشار، ۱۳۶۲ ش، ج۴. | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
<references /> | <references /> |