automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ویرایش}} | {{ویرایش}} | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}}چه عواملی باعث غفلت انسان میشود؟{{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}}عوامل غفلت پیروی از [[وسوسه|وسوسه شیطان]]، [[دلبستگی به دنیا]]، افراط در امور معنوی و ضعف در [[اعتقادات]] است. | |||
{{پایان سوال}} | |||
{{پاسخ}} | از دست دادن قابلیت انسان برای پیشرفت معنوی، یکی دیگر از عوامل غفلت است که بر اثر [[گناه|ارتکاب گناهان]] و [[توبه|توبه نکردن]] رخ میدهد. | ||
== پیروی از وسوسه شیطان == | == پیروی از وسوسه شیطان == | ||
یکی از عوامل | یکی از عوامل [[غفلت]]، پیروی از [[وسوسه|وسوسههای شیطان]] است. [[خداوند]] در آیه ۲۷ [[سوره اعراف]]، به [[انسان]] هشدار داده شیطان او را نفریبد و او را مانند پدر و مادرش ([[حضرت آدم(ع)|آدم]] و [[حوا]]) از [[بهشت]] خارج نکند. | ||
بر اساس | بر اساس [[روایت|روایات]]، وقتی فردی کار نیکی انجام میدهد، شیطان ناراحت شده، تلاش میکند او را بفریبد. [[امام علی(ع)]] انسان را از (شیطان)، دشمنی که پنهانی در سینهها نفوذ میکند و در گوشها افسون میدمد، پرهیز داده است.<ref>محمدی ری شهری، منتخب میزان الحکمه، حمید رضا شیخی، قم: دارالحدیث، ص۲۹۴.</ref> | ||
== از دست دادن قابلیت == | == از دست دادن قابلیت == | ||
از دست دادن قابلیت، یکی از عواملی است که باعث میشود تلاش انسان برای رهایی از غفلت بیثمر شود. | از دست دادن قابلیت، یکی از عواملی است که باعث میشود تلاش انسان برای رهایی از غفلت بیثمر شود. | ||
قابلیت فرد به دلیل رفتار و اعمال خود فرد از دست میرود. | قابلیت فرد به دلیل رفتار و اعمال خود فرد از دست میرود. ارتکاب [[گناه]] باعث میشود قابلیت انسان برای پیشرفت معنوی از او سلب شود. تا وقتی انسان از گناهان گذشته خود پشیمان نشده و [[توبه]] نکند قابلیت از دست رفته او برنمیگردد. | ||
== دلبستگی به دنیا == | == دلبستگی به دنیا == | ||
{{همچنین ببینید|راههای دلبسته نشدن به دنیا}} | {{همچنین ببینید|راههای دلبسته نشدن به دنیا}} | ||
یکی از عوامل مهم غفلت، دلبسته شدن به دنیا | یکی از عوامل مهم غفلت، دلبسته شدن به دنیا است؛ مانند علاقه انسان به [[ثروت]]، مقام، همسر و فرزند؛ البته محبت به همسر و فرزندان اگر در راه [[رضایت خداوند]] باشد، نیکو و باعث پیشرفت معنوی انسان است. | ||
برخی از افراد تا وقتی به مقام و ریاستی نرسیده، اهل معنویتاند؛ ولی پس از رسیدن به مقام یا ثروت، بهتدریج به گناه آلوده میشوند. یکی از علتهای این انحراف، دلبستگی مقام و ثروت و فراموشی خدا است. در روایتی، امام صادق(ع) ریشه هر گناهی را محبت به دنیا دانسته است.<ref>بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۷۳، ص۹۰.</ref> بر اساس روایتی دیگر، اولین چیزی که به وسیله آن معصیت خدا انجام گرفت، شش صفت بود: علاقه به دنیا؛ علاقه به ریاست؛ علاقه به زن و همسر؛ علاقه به خوارک؛ علاقه به خواب و علاقه به راحتی.<ref>بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۷۳، ص۹۴.</ref> | برخی از افراد تا وقتی به مقام و ریاستی نرسیده، اهل معنویتاند؛ ولی پس از رسیدن به مقام یا ثروت، بهتدریج به گناه آلوده میشوند. یکی از علتهای این انحراف، دلبستگی به مقام و ثروت و فراموشی خدا است. در روایتی، [[امام صادق(ع)]] ریشه هر گناهی را محبت به دنیا دانسته است.<ref>بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۷۳، ص۹۰.</ref> بر اساس روایتی دیگر، اولین چیزی که به وسیله آن [[معصیت|معصیت خدا]] انجام گرفت، شش صفت بود: علاقه به دنیا؛ علاقه به ریاست؛ علاقه به زن و همسر؛ علاقه به خوارک؛ علاقه به خواب و علاقه به راحتی.<ref>بحارالانوار، چاپ بیروت، ج۷۳، ص۹۴.</ref> | ||
امام علی(ع) نیز، محبت به دنیا را باعث تباه شدن عقل و ناشنوا شدن دل از شنیدن حکمت دانسته است.<ref>منتخب میزان الحکمه، ص۲۰۲.</ref> | امام علی(ع) نیز، محبت به دنیا را باعث تباه شدن [[عقل]] و ناشنوا شدن دل از شنیدن حکمت دانسته است.<ref>منتخب میزان الحکمه، ص۲۰۲.</ref> | ||
== افراط == | == افراط == | ||
افراط در امور | افراط در امور معنوی، تأثیر عکس گذاشته و فرد را دچار دلزدگی و غفلت میکند. | ||
برخی نیز، تنها برای رسیدن به کمالات و درجات عرفانی به عبادت و امور معنوی میپردازند. این افراد در حقیقت برای خداوند تعیین تکلیف میکنند که چگونه به آنها مزد بدهد. این افراد پس از مدتی خسته شده و دچار غفلت میشوند. | برخی نیز، تنها برای رسیدن به کمالات و [[عرفان|درجات عرفانی]] به عبادت و امور معنوی میپردازند. این افراد در حقیقت برای خداوند تعیین تکلیف میکنند که چگونه به آنها مزد بدهد. این افراد پس از مدتی خسته شده و دچار غفلت میشوند. | ||
انسان در کنار امور عبادی باید به تفریح، کار، خواب و دیگر امور زندگی نیز رسیدگی کند. خداوند در آیه ۳۷ [[سوره نور]]، مؤمنان را کسانی دانسته که تجارت و کار، آنها را از خداوند بازنمیدارد؛ یعنی انسان باید در همه حال به خدا توجه داشته باشد؛ نه اینکه برای خودسازی از همه امور فاصله بگیرد. | انسان در کنار [[عبادات|امور عبادی]] باید به تفریح، کار، [[خواب]] و دیگر امور زندگی نیز رسیدگی کند. خداوند در آیه ۳۷ [[سوره نور]]، [[مؤمن|مؤمنان]] را کسانی دانسته که تجارت و کار، آنها را از خداوند بازنمیدارد؛ یعنی انسان باید در همه حال به خدا توجه داشته باشد؛ نه اینکه برای [[خودسازی]] از همه امور فاصله بگیرد. | ||
== ضعف در اعتقاد و اراده == | == ضعف در اعتقاد و اراده == | ||
ضعف در اعتقادات باعث میشود فرد دچار غفلت از یاد خدا شود. زیرا نداشتن اعتقادات قوی | ضعف در [[اعتقادات]] باعث میشود فرد دچار غفلت از یاد خدا شود. زیرا نداشتن اعتقادات قوی انسان را در امور معنوی دچار تزلزل کرده، درنتیجه فرد از یاد خدا و معنویت غافل میشود. کسی که [[اصول دین|اصول اعتقادات]] خود را با دلایل عقلی نیاموخته باشد، در [[فروع دین]] و عبادات خود استوار نخواهد بود. | ||
یکی دیگر از عوامل غفلت، ضعف اراده است. ضعف اراده انسان را از ادامه عمل بازمیدارد و موجب میشود که زمینه نفوذ و سیطره شیطان در انسان فراهم شود. | یکی دیگر از عوامل غفلت، ضعف اراده است. ضعف اراده انسان را از ادامه عمل بازمیدارد و موجب میشود که زمینه نفوذ و سیطره [[شیطان]] در انسان فراهم شود. | ||
== منابع == | == منابع == |