آفرینش انسان از عجله در آیه ۳۷ سوره انبیاء: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پاسخ}}خداوند در سوره انبیا آیه ۳۷ می‌فرماید: {{قرآن|خُلِقَ الْإِنْسانُ مِنْ عَجَل‏|ترجمه=انسان از شتاب آفريده شده است‏.}}
{{پاسخ}}خداوند در سوره انبیا آیه ۳۷ می‌فرماید: {{قرآن|خُلِقَ الْإِنْسانُ مِنْ عَجَل‏|ترجمه=انسان از شتاب آفريده شده است‏.}}


قبل از آیهٔ فوق، آیهٔ به موضع‌گیری دشمنان و مشرکان در برابر پیامبر اسلام(ص) پرداخته است؛ و اشاره می‌کند که؛ هنگامی که کافران تو را می‌بینند کاری جز مسخره کردن ندارند و ذکر خداوند رحمان را انکار می‌کنند. سپس به یکی دیگر از کارهای زشت این انسان‌های بی بند و بار اشاره کرده و می‌فرماید: «انسان از عجله آفریده شده است. مفسران در تفسیر کلمه «انسان» و «عجل» بیانات گوناگونی دارند؛ ولی پیداست که منظور از انسان در اینجا، نوع انسان است (البته انسان‌های تربیت نیافته و خارج از قلمرو رهبری و رهبران الهی).
قبل از آیهٔ فوق، آیهٔ به موضع‌گیری دشمنان و مشرکان در برابر [[پیامبر اسلام(ص)]] پرداخته است؛ و اشاره می‌کند که؛ هنگامی که کافران تو را می‌بینند کاری جز مسخره کردن ندارند و ذکر خداوند رحمان را انکار می‌کنند. سپس به یکی دیگر از کارهای زشت این انسان‌های بی بند و بار اشاره کرده و می‌فرماید: «انسان از عجله آفریده شده است. مفسران در تفسیر کلمه «انسان» و «عجل» بیانات گوناگونی دارند؛ ولی پیداست که منظور از انسان در اینجا، نوع انسان است (البته انسان‌های تربیت نیافته و خارج از قلمرو رهبری و رهبران الهی).


منظور از «عجل» شتاب و شتابزدگی است؛ {{قرآن|كانَ الْإِنْسانُ عَجُولا|ترجمه=انسان همواره شتابزده است.|سوره=اسراء|آیه=۱۱}} در حقیقت تعبیر «انسان از عجله خلق شده»، یک نوع تأکید است. یعنی، آن چنان انسان عجول است که گویی از عجله آفریده شده، و تار و پود وجودش از آن تشکیل یافته است.
منظور از «عجل» شتاب و شتابزدگی است؛ {{قرآن|كانَ الْإِنْسانُ عَجُولا|ترجمه=انسان همواره شتابزده است.|سوره=اسراء|آیه=۱۱}} در حقیقت تعبیر «انسان از عجله خلق شده»، یک نوع تأکید است. یعنی، آن چنان انسان عجول است که گویی از عجله آفریده شده، و تار و پود وجودش از آن تشکیل یافته است.


علامه طباطبایی می‌فرماید: «انسان از عجله خلق شده است»؛ کنایه است از زیادی عجله انسان و بلوغ آن به نهایت درجه‌اش، آنقدر که گوئی، آدمی از عجله خلق شده و غیر از عجله چیزی نمی‌شناسد. مثل اینکه
[[علامه طباطبایی]] می‌فرماید: «انسان از عجله خلق شده است»؛ کنایه است از زیادی عجله انسان و بلوغ آن به نهایت درجه‌اش، آنقدر که گوئی، آدمی از عجله خلق شده و غیر از عجله چیزی نمی‌شناسد. مثل اینکه
می‌گویند: فلانی همه‌اش خیر یا شرّ است؛ این‌طور تعبیر بلیغ‌تر از این است که بگوییم، چقدر فلانی عجول است و این کلام در مورد تعصب آمده و هم خواسته است نسبت به امر مشرکین بی‌اعتنایی کند.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۴۳۶.</ref>
می‌گویند: فلانی همه‌اش خیر یا شرّ است؛ این‌طور تعبیر بلیغ‌تر از این است که بگوییم، چقدر فلانی عجول است و این کلام در مورد تعصب آمده و هم خواسته است نسبت به امر مشرکین بی‌اعتنایی کند.<ref>طباطبایی، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۴۳۶.</ref>


۱۵٬۱۴۷

ویرایش