دلیل پیادهروی اربعین
دلایل قرآنی و روایی پیادهروی اربعین چیست؟
اعتبار اربعین امام حسین(ع) از گذشته، میان شیعه و در تقویم تاریخی وفاداران به امام حسین(ع) شناخته شده است؛ سنتی که تا به امروز در کربلای عراق، با قوت برپاست و هرساله شاهدیم که میلیونها شیعه، از همه جای دنیا در این ایام با پای پیاده به کربلا بر سر مزار امام حسین(ع) گرد میآیند و به عزاداری میپردازند. و ما در این مقاله به دلایل قرآنی و روایی که به این همایش قوّت میبخشد میپردازیم.
![]() متن آیه | |
مشخصات آیه | |
---|---|
واقع در سوره | حج |
شماره آیه | ۳۲ |
جزء | ۱۷ |
اطلاعات محتوایی | |
مکان نزول | مدینه |
موضوع | اعتقادی |
درباره | تقرب به خداوند متعال |
آیات مرتبط | آیه ۱۵۸ سوره بقره، آیه ۵ سوره مائده، آیه ۲۶ سوره حج |
دلیل قرآنی
یکی از دلایل قرآنی بر فضیلت پیادهروی اربعین آیه ۳۲ سوره حج میباشد: ﴿هرکس شعائر خدا را بزرگ شمارد، بدون تردید این بزرگ شمردن ناشی از تقوای دلهاست.﴾
شعائر جمع شعره به معنای نشانه و علامت است. منظور از شعائر الهی نشانهها و علامتهای خداوند است که همه برنامههای الهی را در برمیگیرد و یاد خدا و عظمت آئین او را در دل انسان زنده میکند. منظور از تعظیم، بزرگ داشت و بالا بردن مقام این شعائر در افکار و اعمال یا صورت دیگری است که عرف آن را بزرگداشت مینامد.[۱] با بیان این تفسیر از ﴿یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ﴾، یکی از عالیترین اموری که مصادیق تعظیم شعائر الهی به حساب آمده و موجب تقرّب بندگان به خداوند متعال میشود، پیادهروی اربعین است.
دلایل روایی
- امام صادق(ع): «كسى كه از منزلش بيرون آيد و قصدش زيارت قبر حضرت حسين ابن على باشد اگر پياده رود، خداوند منّان به هر قدمى كه برمىدارد يك حسنه برايش نوشته و يك گناه از او محو مىفرمايد تا زمانى كه به حائر برسد و پس از رسيدن به آن مكان شريف حق تبارك و تعالى او را از رستگاران قرار مىدهد تا وقتى كه مراسم و اعمال زيارت را به پايان برساند كه در اين هنگام او را از فائزين محسوب مىفرمايد تا زمانى كه اراده مراجعت نمايد در اين وقت فرشته اى نزد او آمده و مىگويد : رسول خدا سلام رسانده و به تو مىفرمايد : از ابتداء عمل را شروع كن ، تمام گناهان گذشته ات آمرزيده شد .»[۲]
- امام صادق(ع): «شخصى كه به زيارت قبر حضرت حسين بن على مىرود ، زمانى كه از اهلش جدا شد با اولين گامى كه برمىدارد تمام گناهانش آمرزيده مىشود. با هر قدمى كه برمىدارد پيوسته تقديس و تنزيه شده تا به قبر برسد و هنگامى كه به آنجا رسيد حق تعالى او را خوانده و با وى مناجات نموده و مىفرمايد: بنده من ! از من بخواه تا به تو اعطاء نمايم ، من را بخوان اجابتت نمايم ، از من طلب كن به تو بدهم ، حاجتت را از من بخواه تا برايت روا سازم.» امام(ع) در ادامه فرمود: «بر خداوند متعال حق و ثابت است آنچه را كه بذل نموده اعطاء فرمايد.»[۳]
- امام صادق(ع): «هر آنکه در فرات غسل کند و سپس با پای پیاده به سوی مرقد حسین(ع) برود، به ازای هر قدمی که برمیدارد و بر زمین میگذارد، حجّی مقبول با تمام اعمال و مناسک برای او خواهد بود.»[۴]
منابع
- ↑ طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، مؤسسة النشر الإسلامي، ج۱۴، ص۳۷۳.
- ↑ ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، ترجمه: محمد جواد ذهنی تهرانی، تهران، پیام حق، چاپ پنجم، 1386ش، ص431.
- ↑ ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، ترجمه: محمد جواد ذهنی تهرانی، تهران، پیام حق، چاپ پنجم، 1386ش، ص432.
- ↑ مفید، محمد بن محمد، کتاب المزار، بیروت، ار المفيد للطباعة والنشر والتوزيع، چاپ دوم، 1414ق- 1993م، ص 49.