automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۱۶۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[غیبت]] آن است که در غیاب کسی عیبی از عیوب او فاش شود. خواه این عیب جسمانی باشد، یا اخلاقی، در اعمال او باشد یا در سخنش؛ بنابراین، اگر کسی صفات ظاهر و آشکار دیگری را بیان کند، غیبت نخواهد بود، مگر اینکه قصد مذمت و عیبجویی داشته باشد. اگر صفتی در شخصی وجود نداشته باشد و گفته شود داخل در عنوان | [[غیبت]] آن است که در غیاب کسی عیبی از عیوب او فاش شود. خواه این عیب جسمانی باشد، یا اخلاقی، در اعمال او باشد یا در سخنش؛ بنابراین، اگر کسی صفات ظاهر و آشکار دیگری را بیان کند، غیبت نخواهد بود، مگر اینکه قصد مذمت و عیبجویی داشته باشد. اگر صفتی در شخصی وجود نداشته باشد و گفته شود داخل در عنوان «[[تهمت]]» خواهد بود که گناه آن به مراتب شدیدتر و سنگینتر است. | ||
تعبیراتی که در [[قرآن]] و [[روایات]] اسلامی به کار رفته نشان میدهد که آبرو و حیثیت انسان مانند مال و جانش، از اهمیت بسیاری برخوردار است. و غیبت که آبرو و وجهه انسانها را از بین میبرد، از بزرگترین گناهان شمرده میشود. قرآن غیبتکردن را به خوردن گوشت برادر مرده تشبیه کرده است تا شدت زشتیاش را نشان دهد. | تعبیراتی که در [[قرآن]] و [[روایات]] اسلامی به کار رفته نشان میدهد که آبرو و حیثیت انسان مانند مال و جانش، از اهمیت بسیاری برخوردار است. و غیبت که آبرو و وجهه انسانها را از بین میبرد، از بزرگترین گناهان شمرده میشود. قرآن غیبتکردن را به خوردن گوشت برادر مرده تشبیه کرده است تا شدت زشتیاش را نشان دهد. |