automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
== در ماجرای شورش طلحه و زبیر == | == در ماجرای شورش طلحه و زبیر == | ||
براساس خطبهای که [[ابن ابیالحدید]]، شارح اهلسنت نهجالبلاغه نقل کرده، امام علی(ع) هنگامی که برای سرکوب کردن پیمانشکنی [[طلحه]] و [[زبیر]] عازم بصره شد، ضمن خطبهای قریش را افرادی خودکامه توصیف کرده که حق او را غصب کردند: | براساس خطبهای که [[ابن ابیالحدید]]، شارح اهلسنت نهجالبلاغه نقل کرده، امام علی(ع) هنگامی که برای سرکوب کردن پیمانشکنی [[طلحه]] و [[زبیر]] عازم [[بصره]] شد، ضمن خطبهای قریش را افرادی خودکامه توصیف کرده که حق او را غصب کردند: | ||
«هنگامی که خداوند پیامبر خود را قبض روح کرد و قریش با خودکامگی، خود را بر ما مقدم شمرد و ما را از حقمان بازداشت؛ ولی من دیدم که صبر و بردباری بر این کار بهتر از ایجاد تفرقه میان مسلمانان و ریختن خون آنان است؛ زیرا مردم به تازگی اسلام را پذیرفته بودند و دین مانند مشک سرشار از شیر بود که کف کرده باشد و کمترین سستی آن را فاسد میکرد و کوچکترین فرد آن را واژگون میساخت».<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، مؤسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، ج۸، ص۳۰.</ref>{{پایان پاسخ}} | «هنگامی که خداوند پیامبر خود را قبض روح کرد و قریش با خودکامگی، خود را بر ما مقدم شمرد و ما را از حقمان بازداشت؛ ولی من دیدم که صبر و بردباری بر این کار بهتر از ایجاد تفرقه میان مسلمانان و ریختن خون آنان است؛ زیرا مردم به تازگی اسلام را پذیرفته بودند و دین مانند مشک سرشار از شیر بود که کف کرده باشد و کمترین سستی آن را فاسد میکرد و کوچکترین فرد آن را واژگون میساخت».<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، مؤسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، ج۸، ص۳۰.</ref>{{پایان پاسخ}} |