automoderated
۶٬۳۴۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
در خطبهای که [[ابن ابیالحدید]]، شارح اهلسنت نهجالبلاغه ذکر کرده، امام علی(ع) در نخستین روزهای زمامداری خود، گروهی از [[قریش]] را غصبکننده خلافت پس از رحلت پیامبر(ص) شمرده است: | در خطبهای که [[ابن ابیالحدید]]، شارح اهلسنت نهجالبلاغه ذکر کرده، امام علی(ع) در نخستین روزهای زمامداری خود، گروهی از [[قریش]] را غصبکننده خلافت پس از رحلت پیامبر(ص) شمرده است: | ||
«ای مردم، آگاه باشید هنگامی که پیامبر گرامی از میان ما رفت، لازم بود کسی با ما درباره حکومتی که او پیریزی کرد، نزاع نکند و به آن چشم طمع ندوزد؛ زیرا ما وارث و ولیّ و عترت او بودیم؛ اما برخلاف انتظار، گروهی از [[قریش]] به حق ما دست دراز کرده خلافت را از ما سلب کردند و از آنِ خود قرار دادند. به خدا سوگند، اگر ترس از وقوع شکاف و اختلاف در میان مسلمانان نبود و بیم آن نمیرفت که بار دیگر کفر و بتپرستی بازگردد و اسلام محو و نابود شود، وضع ما غیر این بود که مشاهده میکنید».<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱، ص۳۰۷ | «ای مردم، آگاه باشید هنگامی که پیامبر گرامی از میان ما رفت، لازم بود کسی با ما درباره حکومتی که او پیریزی کرد، نزاع نکند و به آن چشم طمع ندوزد؛ زیرا ما وارث و ولیّ و عترت او بودیم؛ اما برخلاف انتظار، گروهی از [[قریش]] به حق ما دست دراز کرده خلافت را از ما سلب کردند و از آنِ خود قرار دادند. به خدا سوگند، اگر ترس از وقوع شکاف و اختلاف در میان مسلمانان نبود و بیم آن نمیرفت که بار دیگر کفر و بتپرستی بازگردد و اسلام محو و نابود شود، وضع ما غیر این بود که مشاهده میکنید».<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، مؤسسه مطبوعاتی اسماعیلیان، ج۱، ص۳۰۷.</ref> | ||
== در ماجرای شورش طلحه و زبیر == | == در ماجرای شورش طلحه و زبیر == |