۷٬۰۶۳
ویرایش
(ابرابزار) |
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
{{سوال}} | {{سوال}} | ||
خط ۵: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|امام حسین}} | |||
آسمان و موجودات هستی برای افرادی که در دنیا عذاب شدهاند، گریه نمیکنند. در مقابل از مرگ یا شهادت بندگان وارسته الهی غمگین شده و گریه میکنند. این دو تناقضی با هم ندارد. گریه آسمان و موجودات هستی بر ابا عبدالله الحسین(ع)، معصوملن(ع) و مؤمنان در روایات اسلامی آمده است. | آسمان و موجودات هستی برای افرادی که در دنیا عذاب شدهاند، گریه نمیکنند. در مقابل از مرگ یا شهادت بندگان وارسته الهی غمگین شده و گریه میکنند. این دو تناقضی با هم ندارد. گریه آسمان و موجودات هستی بر ابا عبدالله الحسین(ع)، معصوملن(ع) و مؤمنان در روایات اسلامی آمده است. | ||
== برخورداری عالم هستی از شعور == | == برخورداری عالم هستی از شعور == | ||
همه موجودات در آموزههای اسلامی از یک نوع شعوری برخوردارند. این شعور آنها را به [[تسبیح |تسبیح الهی]] وامیدارد<ref>سوره جمعه، آیه۱.</ref> از دیگر سوی رفتار انسان بر آسمان و بارندگی و… اثر دارد که بیانگر شعور و درک آنهاست:{{قرآن|وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُری آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا|ترجمه= اگر اهل شهرها و آبادیها، ایمان میآوردند و تقوا پیشه میکردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها میگشودیم.|سوره=اعراف|آیه=۹۶}} روایات اسلامی بیانگر گریه و ناراحت شدن عالم هستی در مرگ مؤمن است.<ref>حمیری، عبدالله بن جعفر، قرب الإسناد، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق، ص۳۰۳، حدیث۱۱۱۹. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۸.</ref> همه اینها گویای واکنش موجودات جهان براتفاقهای روزمره میباشد. گریه کردن یا نکردن بر مرگ افراد یکی از همین واکنشهاست. | همه موجودات در آموزههای اسلامی از یک نوع شعوری برخوردارند. این شعور آنها را به [[تسبیح |تسبیح الهی]] وامیدارد<ref>سوره جمعه، آیه۱.</ref> از دیگر سوی رفتار انسان بر آسمان و بارندگی و… اثر دارد که بیانگر شعور و درک آنهاست:{{قرآن|وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُری آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ|ترجمه= اگر اهل شهرها و آبادیها، ایمان میآوردند و تقوا پیشه میکردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها میگشودیم.|سوره=اعراف|آیه=۹۶}} روایات اسلامی بیانگر گریه و ناراحت شدن عالم هستی در مرگ مؤمن است.<ref>حمیری، عبدالله بن جعفر، قرب الإسناد، قم، مؤسسه آل البیت، چاپ اول، ۱۴۱۳ق، ص۳۰۳، حدیث۱۱۱۹. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۸.</ref> همه اینها گویای واکنش موجودات جهان براتفاقهای روزمره میباشد. گریه کردن یا نکردن بر مرگ افراد یکی از همین واکنشهاست. | ||
== گریه آسمان و زمین بر شهادت امام حسین(ع) == | == گریه آسمان و زمین بر شهادت امام حسین(ع) == |