کنیه اباعبدالله برای امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

سر کنیه اباعبدالله امام حسین -علیه السّلام- چیست؟ نامهای دیگر امام حسین -علیه السّلام- کدامند؟

امام باقر -علیه السّلام- درباره این که چرا هر یک از فرزندان اهل بیت دارای کنیه ای خاص بوده‌اند می‌فرماید:

انّا لَنُکَنّی اُولادَنا فی صِغَرِهِم مَخافَه النَبزَ اَن یُلحَقَ بهم.<ref>زندگانی امام حسن مجتبی -علیه السّلام- سید هاشم رسولی محلاتی، ص۸، حیاه امام الحسن، ج۱، ص۶۵.</ref> یعنی ما برای فرزندانمان در کودکی کنیه قرار می‌دهیم از ترس اینکه مبادا در بزرگی دچار لقب‌های ناخوشایند گردند.

درباره اینکه چرا «اباعبدالله» به عنوان کنیه برای امام حسین(ع) انتخاب شده است در روایتی آمده است که این کنیه را روز هفتم ولادت امام حسین -علیه السّلام- پیامبر برای او انتخاب نموده است به این صورت که پیامبر او را در دامان خود نهاد و فرمود: ای اباعبدالله چه بسیار گران است بر من کشته شدن تو.<ref>منتهی الامال، شیخ عباس قمی، هجرت، ج۱، ص۵۲۳.</ref>

در تواریخ نیز آمده است که امام حسین -علیه السّلام- بعداً نام یکی از فرزندان خود را عبدالله گذاشتند که ظاهراً همان حضرت علی‌اصغر -علیه السّلام- می‌باشند که در کربلا به شهادت رسیدند.<ref>الارشاد، شیخ مفید، مؤسسه آل البیت، ج۲، ص۱۳۵.</ref>

البته برای علت نام گذاری امام حسین -علیه السّلام- به اباعبدالله وجوهی دیگر ذکر کرده‌اند که به دو نمونه از آن اشاره می‌شود:

الف: درفرهنگ عرب مرسوم است که هر کس دارای صفات خاص باشد، در مقام مبالغه وی را پدر آن صفت می‌نامند مثلاً کسی که دارای صفت بخشش باشد او را «ابوجواد» می‌گویند. امام حسین -علیه السّلام- نیز به دلیل اینکه در مقام بندگی خدا امتیازی خاص داشته و در مرتبه اعلی و مافوق انسانهای دیگر قرار داشته‌اند او را اباعبدالله خوانده‌اند، چنان‌که خود آن بزرگوار هنگامی که از اسب بر روی زمین افتادند، فرمودند: «رضاً بقضائِک، تسلیماً لِاَمرِک…»<ref>مقتل الحسین، مقرم، ص۳۵۷.</ref>

ب. اگر سید الشهداء در کربلا آن گونه جان نثاری نکرده بود و در میدان سربازی حق تعالی ثابت قدم نمی‌بود، آئین محمدی از روی زمین رخت بربسته و مردم به زندگی جاهلیت کفار برمی‌گشتند، لذا هر کسی بعد از آن حضرت خداوند را پرستش نماید و پیروی از پیامبر(ص) و امامان(ع) را سیره خود قرار دهد، همه به برکت وجود مقدس امام حسین -علیه السّلام- و ایثار اوست «لولاه ماعُبِدَالله و لولاهُ ماعُرِفَ الله» بنابراین ایشان در حقیقت پدر همه بندگان خداست، زیرا پدر به معنای مربی است و او بر اساس آنچه گفتیم بهترین و عالی‌ترین مربی است.<ref>شرح زیارت عاشورا، علی اصغر عزیزی تهرانی، ص۳۴.</ref>

 

امام حسین -علیه السّلام- علاوه بر کنیه دارای القاب متعددی نیز بوده‌اند از جمله: الرشید ـ الطیب ـ الوفی ـ السید ـ الزکی ـ المبارک ـ التابع لمرضاه الله ـ سید الشهداء.<ref>بحار الانوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۲۳۷.</ref>