کلمات فرج

نسخهٔ تاریخ ‏۱۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۴ توسط Fabbasi (بحث | مشارکت‌ها) (اصلاح ارقام)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
سؤال

کلمات فرج چیست و چه زمان خوانده می‌شود؟

کلمات فَرَج‏ (کلماتی برای از بین بردن غم)، دعایی است که برای قنوت نماز[۱] و تلقین شخص در حال احتضار[۲] سفارش شده است. کلینی از محدثان شیعه در قرن چهارم، متن کلمات فرج را از امام باقر(ع) چنین نقل کرده است:

این دعا با کمی تغییرات در منابع دیگر نیز ذکر شده است.[۳]

در روایات سفارش شده بر بالین فردی که در حالت احتضار است، کلمات فرج خوانده شود. ‏[۴] همچنین برای تلقین فرد فوت شده نیز سفارش شده از کلمات فرج استفاده شود.[۵]

ابوحمزه ثمالی از امام باقر(ع) نقل کرده که در قنوت نماز جمعه، کلمات فرج خوانده شود.[۶] همچنین به خواندن این دعا در قنوت همه نمازها، توصیه شده است.[۱]

پیامبر اسلام به امام علی(ع) آموخت که برای بخشیده شدن، کلمات فرج را بگوید. ‏[۷] همچنین توصیه شده که در زمان گرفتاری و مشکلات، این دعا خوانده شود.[۸]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح (جنة الأمان الواقیة)، قم، دار الرضی(زاهدی)، چاپ دوم، ۱۴۰۵ق، ص۱۷.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۱۲۲.
  3. شیخ صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۳۱.
  4. مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، زاد المعاد، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات‏، ۱۴۲۳ق، ص۳۳۴.
  5. مجلسی، محمدتقی بن مقصودعلی، روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه، قم، مؤسسه فرهنگی اسلامی کوشانبور، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۳۳۷.
  6. طوسی، محمد بن الحسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، بیروت، مؤسسه فقه الشیعه، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۳۶۵.
  7. ابن‌أبی‌جمهور، عوالی اللئالی العزیزیة فی الأحادیث الدینیة، قم، دار سید الشهداء للنشر، چاپ اول، ۱۴۰۵ق، ج۱، ص۱۰۴.
  8. طوسی، محمد بن الحسن، الأمالی، قم، دار الثقافه، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۶۲۲.