کشته شدن عیسی(ع) با وجود قدرت بر زنده کردن مرده‌ها

سؤال

کشته شدن حضرت عیسی(ع) با وجود قدرت او بر زنده کردن مرده‌ها

طب فرمایش قرآن کریم عیسی (علیه‌السلام) یکی از پیامبران بزرگ صاحب‌شریعت است.[۱] که خداوند وی را بر بسیاری از پیامبران دیگر برتری بخشید.[۲] و آیات و نشانه‌های روشن و معجزات بسیاری را توسّط او نمایان نموده است[۳] او روح‌الله[۴] و کلمه الله[۵] و مؤید به روح‌القدس است.[۶]

پس با توجه به اینکه حضرت مسیح (علیه‌السلام) کشته نشده است، نباید در مورد عیسی این سؤال در اذهان نقش ببندد که چرا کسی که مرده را زنده می‌کرد، خود سرانجام کشته شد؟

یهودیان تحت رهبری امپراتوری رم می‌خواستند حضرت مسیح(ع) را به صلیب کشیده و بکشند. اما با معجزه و اراده خداوند موفق بر این کار نشدند. قرآن کریم در آیه ۱۵۷ تا ۱۵۹ این ماجرا را گزارش می‌دهد:

{{قرآن بزرگ|و گفتارشان که: «ما، مسیح عیسی بن مریم، پیامبر خدا را کشتیم!» در حالی که نه او را کشتند، و نه بر دار آویختند؛ لکن امر بر آنها مشتبه شد. و کسانی که در مورد (قتل) او اختلاف کردند، از آن در شک هستند و علم به آن ندارند و تنها از گمان پیروی می‌کنند؛ و قطعاً او را نکشتند[۷]}}


بر اساس آن مسیح هم‌اکنون زنده است و همان‌گونه که بیان شد با معجزه الهی این امر بر دشمنان او مشتبه شد و حضرت مستقیماً به آسمان برده شد. طبق همین آیات محققاً کسانی که در مورد قتل او اختلاف کردند، از آن در شک هستند و علم به آن ندارند و تنها از گمان پیروی می‌کنند و قطعاً او را نکشتند، بلکه خداوند او را به‌سوی خود بالا برد، و خداوند توانا و حکیم است، هیچ‌کس از اهل کتاب نیست مگر اینکه قبل از مردن به عیسی ایمان می‌آورند، او در روز قیامت علیه آنان گواه خواهد بود.[۸]

آنچه از ظاهر آیه ۱۵۹ سوره نساء (وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْکِتَابِ…) به دست می‌آید این است که عیسی (علیه‌السلام) نزد خداوند زنده است و نخواهد مرد، تا آن‌که همه اهل کتاب به وی ایمان بیاورند.[۹]

به فرض اگر حضرت مسیح (علیه‌السلام) در این توطئه کشته می‌شد، لازمه اینکه آن حضرت می‌توانسته مردگان را به اراده خداوند زنده کند، این نیست که آن حضرت نباید کشته شود و اگر کشته هم شود باید خود را زنده کند! معجزات پیامبران برای اثبات رسالت از سوی خداوند به آنان عطا می‌گردد نه برای اینکه خود را زنده نگه‌دارند یا مانع از کشته شدن خود شوند یا اگر هم کشته شوند باید خود را زنده کنند. هم زنده کردن به اذن الهی است و هم کشته شدن یا نشدن. و شخص نبی از خود استقلالی در انچام کارها ندارد.

منابع

  1. شوری، ۱۳.
  2. بقره، ۲۵۳.
  3. آل عمران، ۴۹.
  4. نساء، ۱۷۱.
  5. آل عمران، ۴۵.
  6. بقره، ۲۵۳.
  7. سوره نساء، آیه ۱۵۷.
  8. نساء، ۱۵۷ تا ۱۵۹.
  9. طباطبایی، سید محمّد حسین، تفسیر المیزان، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، ج۳ص۳۲۵.