۱۱٬۸۷۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
خداوند در قرآن، به دوست داشتن افرادی مانند | [[خداوند]] در قرآن، به دوست داشتن افرادی مانند [[احسان|احسان‌کنندگان]] و [[تقوا|پرهیزکاران]]، اذعان کرده است. خداوند پنج بار در قرآن آورده که احسان‌کنندگان را دوست دارد. احسان را انجام دادن هر عملى به بهترین نحو و تنها برای خداوند دانسته‌اند. متقین (پرهیزکاران) دیگر گروهی هستند که خداوند از محبت خود درباره این گروه صحبت می‌کند. صابران، پاکان، توبه‌کنندگان، دادگران نیز از کسانی هستند که خداوند در قرآن فرموده، آنان را دوست دارد. | ||
== احسان‌کنندگان(نیکوکاران) == | == احسان‌کنندگان(نیکوکاران) == | ||
براساس قرآن، خداوند نیکوکاران را دوست دارد: {{قرآن|وَأَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ|ترجمه=و نيكى كنيد كه خدا نيكوكاران را دوست مى‌دارد.|سوره=بقره|آیه=۱۹۵}} | براساس قرآن، خداوند نیکوکاران را دوست دارد: {{قرآن|وَأَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ|ترجمه=و نيكى كنيد كه خدا نيكوكاران را دوست مى‌دارد.|سوره=بقره|آیه=۱۹۵}} | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
[[علامه طباطبایی]] احسان را انجام دادن هر عملى به بهترین نحو و بدون عیب دانسته که تنها برای خداوند بوده باشد.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۴، ص۲۹</ref> | [[علامه طباطبایی]] احسان را انجام دادن هر عملى به بهترین نحو و بدون عیب دانسته که تنها برای خداوند بوده باشد.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۴، ص۲۹</ref> | ||
براى محبت خداوند به محسنين، آثارى در دو بخش دنيایى و اخروى ذکر کرده‌اند؛ هدايت، دريافت پاداش زودهنگام در دنيا، يارى خداوند، بهره‌مندى از رحمت الهى، برخوردارى از جايگاه والا، پذيرفته شدن عمل و مصونيت از عقاب از آثار دنیایی احسان است. از جمله آثار اخروى نیز به نعمت‌هاى بهشتى و پاداش بیشتر، اشاره شده است.<ref>آثار محبت خداوند به محسنين در قرآن، ابوذر تشكّرى صالح، نشریه معرفت، موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره)، شماره ۱۸۰.</ref> | |||
== توبه‌کنندگان و پاکان == | == توبه‌کنندگان و پاکان == | ||
براساس آیه ۲۲۲ [[سوره بقره]]، خداوند توبه‌کنندگان و پاکان را دوست دارد. [[توبه]] به معناى برگشتن به سوى خداوند است.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۲، ص۳۱۷</ref> کلمه (توابین) به معنای کسی است که بسیار توبه می‌کند. خداوند هر نوع توبه‌ای را دوست می‌دارد.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، ترجمه المیزان، ج۲، ص۳۱۸.</ref> | براساس آیه ۲۲۲ [[سوره بقره]]، خداوند توبه‌کنندگان و پاکان را دوست دارد. [[توبه]] به معناى برگشتن به سوى خداوند است.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۲، ص۳۱۷</ref> کلمه (توابین) به معنای کسی است که بسیار توبه می‌کند. خداوند هر نوع توبه‌ای را دوست می‌دارد.<ref>طباطبایی، سید محمد حسین، ترجمه المیزان، ج۲، ص۳۱۸.</ref> | ||
[[پرونده:إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ.jpg|بندانگشتی|إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ|400x400px]]در آیه دیگری آمده که خداوند مطهرین را دوست دارد:{{قرآن|ترجمه=زيرا خدا پاكيزگان را دوست دارد.|سوره=توبه|آیه=۱۰۸}} پاکیزگی و طهارت، معنای گسترده‌ای دارد که هر گونه پاکسازی روحانی از آثار شرک و گناه، و پاکسازی جسمانی را شامل می‌شود. | [[پرونده:إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ.jpg|بندانگشتی|إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ|400x400px]]در آیه دیگری آمده که خداوند مطهرین(پاکیزگان) را دوست دارد:{{قرآن|ترجمه=زيرا خدا پاكيزگان را دوست دارد.|سوره=توبه|آیه=۱۰۸}} پاکیزگی و طهارت، معنای گسترده‌ای دارد که هر گونه پاکسازی روحانی از آثار شرک و گناه، و پاکسازی جسمانی را شامل می‌شود. | ||
== اهل تقوا و جهاد == | == اهل تقوا و جهاد == | ||
موضوع دوست داشتن [[تقوا|متقین]] (پرهیزکاران) توسط خداوند، در آیات ۴ و ۷ [[سوره توبه]] و آیه ۷۶ [[سوره آل‌عمران]] آمده است. تقوا در اصطلاح قرآن به معناى پرهیز از کارهاى حرام است.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۹، ص۲۰۲</ref> | موضوع دوست داشتن [[تقوا|متقین]] (پرهیزکاران) توسط خداوند، در آیات ۴ و ۷ [[سوره توبه]] و آیه ۷۶ [[سوره آل‌عمران]] آمده است. تقوا در اصطلاح قرآن به معناى پرهیز از کارهاى حرام است.<ref>ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۹، ص۲۰۲</ref> گروه‌هايی چون تبهکاران، گمراهان، سرکشان، ستمکاران، مجرمان، مقابل متقين قرار می‌گيرند.<ref>دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۶، ص۶۰۳۴</ref> در سوره بقره پنج ویژگی برای متقین برشمرده شده است: | ||
* [[ایمان به غیب]] | * [[ایمان به غیب]] | ||
* برپا داشتن [[نماز]] | * برپا داشتن [[نماز]] | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
قرآن سه بار جمله {{قرآن|إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ|ترجمه=خدا دادگران را دوست مى‌دارد.}}آمده است.<ref>سوره مائده آیه ۴۲، سوره حجرات آیه ۹، سوره ممتحنه آیه ۸.</ref> | قرآن سه بار جمله {{قرآن|إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ|ترجمه=خدا دادگران را دوست مى‌دارد.}}آمده است.<ref>سوره مائده آیه ۴۲، سوره حجرات آیه ۹، سوره ممتحنه آیه ۸.</ref> | ||
عدل | عدل در برابر ظلم و جور و از مسائل مهمى است كه قرآن بر آن، بسیار تكيه كرده است.<ref>منشور جاويد، سبحانى، شیخ جعفر، ج۱۳، ص۱۶۸</ref> در قرآن آمده است که خداوند انبیا را فرستاده تا مردم به عدالت رفتار کنند.<ref>سوره حدید آیه ۲۵</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||