کسانی که خداوند دوست می‌دارد: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: ویرایش مبدأ ۲۰۱۷
خط ۴: خط ۴:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
خداوند در قرآن، دوست داشتن افرادی که دارای صفات پسندیده هستند، مانند نیکوکاران و پرهیزکاران صحبت را بیان کرده است. خداوند پنج بار در قرآن آورده که محسنین (نیکوکاران) را وست دارد. متقین (پرهیزکاران) دیگر گروهی هستند که خداوند از محبت خود درباره این گروه صحبت می‌کند. صابران، پاکان، توبه‌کنندگان، دادگران نیز از کسانی هستند که خداوند در قرآن فرموده است آنان را دوست دارد.  
خداوند در قرآن، به دوست داشتن افرادی مانند نیکوکاران و پرهیزکاران که دارای صفات پسندیده هستند، اذعان کرده است. خداوند پنج بار در قرآن آورده که محسنین (نیکوکاران) را دوست دارد. متقین (پرهیزکاران) دیگر گروهی هستند که خداوند از محبت خود درباره این گروه صحبت می‌کند. صابران، پاکان، توبه‌کنندگان، دادگران نیز از کسانی هستند که خداوند در قرآن فرموده، آنان را دوست دارد.  


== محسنین (نیکوکاران) ==
== محسنین (نیکوکاران) ==
در پنج آیه قرآن سخن از دوست داشتن نیکوکاران آمده است: (آیه ۱۹۵ سوره بقره، آیات ۱۳۴ و ۱۴۸ سوره آل عمران، آیات ۱۳ و ۹۳ مائده){{قرآن|وَأَحْسِنُوا ۛ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ|ترجمه=و نيكى كنيد كه خدا نيكوكاران را دوست مى‌دارد.|سوره=بقره|آیه=۱۹۵}}
خداوند در قرآن به


پراساس قرآن، خداوند نیکوکاران را دوست دارد: {{قرآن|وَأَحْسِنُوا ۛ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ|ترجمه=و نيكى كنيد كه خدا نيكوكاران را دوست مى‌دارد.|سوره=بقره|آیه=۱۹۵}}
دوست داشتن این گروه در پنج آیه تکرار شده است:
{{ستون۳}}
* آیه ۱۹۵ سوره بقره
* آیات ۱۳۴ و ۱۴۸ سوره آل عمران،
* آیات ۱۳ و ۹۳ سوره مائده
{{پایان}}
واژه [[محسنين]] در قرآن ۳۲بار تكرار شده است.<ref>مشكات هدايت، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱، ص۲۲۰</ref> [[علامه طباطبایی]] درباره احسان می‌گوید: «احسان عبارت است از انجام دادن هر عملى به وجه حسن و بدون عیب، هم از جهت استقامت و ثبات، و هم از جهت اینکه جز براى خدا نبوده باشد.»<ref>ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۴، ص۲۹</ref> انفاق‌کنندگان، زکات‌دهندگان، اهل گذشت، صابران، پرهیزکاران، مجاهدان در راه خدا، برپاکنندگان نماز، کسانی که خشم خود را فرو می‌برند، و همه کسانی که خیر و خوبی‌شان به دیگران می‌رسد، از مصادیق محسنین هستند. و نیز قرآن برخی پیامبران از جمله [[حضرت نوح(ع)]]، [[حضرت ابراهیم(ع)]]، [[حضرت یوسف(ع)]]، [[حضرت موسی(ع)]] و... را از محسنین می‌نامد.<ref>اوصاف و ویژگی‌های نیکان، برگرفته از کتاب سیمای نیکان نوشته استاد حسین انصاریان، https://www.erfan.ir/farsi/89226.html</ref>
واژه [[محسنين]] در قرآن ۳۲بار تكرار شده است.<ref>مشكات هدايت، مكارم شيرازى، ناصر، ج۱، ص۲۲۰</ref> [[علامه طباطبایی]] درباره احسان می‌گوید: «احسان عبارت است از انجام دادن هر عملى به وجه حسن و بدون عیب، هم از جهت استقامت و ثبات، و هم از جهت اینکه جز براى خدا نبوده باشد.»<ref>ترجمه تفسیر المیزان، علامه طباطبایی، ج۴، ص۲۹</ref> انفاق‌کنندگان، زکات‌دهندگان، اهل گذشت، صابران، پرهیزکاران، مجاهدان در راه خدا، برپاکنندگان نماز، کسانی که خشم خود را فرو می‌برند، و همه کسانی که خیر و خوبی‌شان به دیگران می‌رسد، از مصادیق محسنین هستند. و نیز قرآن برخی پیامبران از جمله [[حضرت نوح(ع)]]، [[حضرت ابراهیم(ع)]]، [[حضرت یوسف(ع)]]، [[حضرت موسی(ع)]] و... را از محسنین می‌نامد.<ref>اوصاف و ویژگی‌های نیکان، برگرفته از کتاب سیمای نیکان نوشته استاد حسین انصاریان، https://www.erfan.ir/farsi/89226.html</ref>


۱۱٬۸۷۷

ویرایش