۲٬۱۵۱
ویرایش
←متن آیه
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
'''توکل''' از ماده وکالت به معنای اعتماد نمودن و سپردن کارها به دیگران است.<ref>راغب، حسین، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دارالقلم، ۱۴۱۲ق، ج ۱، ص ۸۸۲.</ref> توکل به خدا، اعتماد و اطمینان قلبی بنده در جمیع امور خود به خدا و سپردن نتیجه کارهای خود به او و تکیه بر حول و قوه الهی نمودن است.<ref>نراقی، احمد، معراج السعاده، قم، هجرت، ۱۳۸۱ش، ص ۷۵۸.</ref> | '''توکل''' از ماده وکالت به معنای اعتماد نمودن و سپردن کارها به دیگران است.<ref>راغب، حسین، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دارالقلم، ۱۴۱۲ق، ج ۱، ص ۸۸۲.</ref> توکل به خدا، اعتماد و اطمینان قلبی بنده در جمیع امور خود به خدا و سپردن نتیجه کارهای خود به او و تکیه بر حول و قوه الهی نمودن است.<ref>نراقی، احمد، معراج السعاده، قم، هجرت، ۱۳۸۱ش، ص ۷۵۸.</ref> | ||
توکل به معنی انتخاب وکیل و اعتماد بر دیگری است، هر قدر وکیل توانایی و آگاهی بیشتری داشته باشد شخص موکِل احساس آرامش بیشتری می‌کند. از آنجا که علم خدا بی پایان و تواناییش | توکل به معنی انتخاب وکیل و اعتماد بر دیگری است، هر قدر وکیل توانایی و آگاهی بیشتری داشته باشد شخص موکِل احساس آرامش بیشتری می‌کند. از آنجا که علم خدا بی پایان و تواناییش نامحدود است، انسان با توکل کردن احساس آرامش می‌کند، در برابر مشکلات و حوادث مقاوم می‌شود، از دشمنان نیرومند و خطرناک نمی‌هراسد، در سختی‌ها خود را در بن‌بست نمی‌بیند و پیوسته راه خود را به سوی هدف ادامه می‌دهد. | ||
انسانی که بر خدا توکل دارد هرگز احساس حقارت و ضعف نمی‌کند بلکه با تکیه بر لطف خدا و علم و قدرت بی‌پایان او خود را پیروز می‌بیند و شکست‌های زندگی او را مأیوس نمی‌سازد. | انسانی که بر خدا توکل دارد هرگز احساس حقارت و ضعف نمی‌کند بلکه با تکیه بر لطف خدا و علم و قدرت بی‌پایان او خود را پیروز می‌بیند و شکست‌های زندگی او را مأیوس نمی‌سازد. | ||
منشأ پیدایش چنین حالتی در روح انسان‌ها، اعتقاد و یقین به این است که جز خدا تاثیرگزار دیگری نیست و همه نیروها به او برمی‌گردد، اوست که به هر کاری قادر است: | منشأ پیدایش چنین حالتی در روح انسان‌ها، اعتقاد و یقین به این است که جز خدا تاثیرگزار دیگری نیست و همه نیروها به او برمی‌گردد، اوست که به هر کاری قادر است: | ||