۱۱٬۸۸۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۳: | خط ۳: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[پرونده:ضرب المثل الکاسب حبیب الله.jpg|بندانگشتی|قطعه خوشنویسی از ضربالمثل «الکاسب | [[پرونده:ضرب المثل الکاسب حبیب الله.jpg|بندانگشتی|قطعه خوشنویسی از ضربالمثل «الکاسب حبیب الله» اثر نجمالدین.]] | ||
'''کاسب حبیب خدا است''' ضربالمثلی در زبان فارسی، که به برخی روایات، شباهت دارد. براساس روایات، خدا افرادی که برای کسب روزی حلال تلاش میکنند، دوست دارد و در این بین، فرقی بین شغلهای مختلف نیست. در روایات از پیامبر اسلام نقل شده: «اَلْکاسِبُ بِیَدِهِ حَبیبُ الله؛ هر کسی با دست خود کسب مال کند، دوست خدا است». | '''کاسب حبیب خدا است''' ضربالمثلی در زبان فارسی، که به برخی روایات، شباهت دارد. براساس روایات، خدا افرادی که برای کسب روزی حلال تلاش میکنند، دوست دارد و در این بین، فرقی بین شغلهای مختلف نیست. در روایات از پیامبر اسلام نقل شده: «اَلْکاسِبُ بِیَدِهِ حَبیبُ الله؛ هر کسی با دست خود کسب مال کند، دوست خدا است». | ||
مراد از کاسب را نه تاجر، بلکه هر کسی که دنبال کسب مال است، دانستهاند. در احادیث، ویژگیهایی برای کسب روزی حلال مانند [[راستگویی]]، رعایت [[انصاف]]، [[امانتداری]] و پرهیز از [[قسم خوردن]] بیان شده است. | مراد از کاسب را نه تاجر، بلکه هر کسی که دنبال کسب مال است، دانستهاند. در احادیث، ویژگیهایی برای کسب روزی حلال مانند [[راستگویی]]، رعایت [[انصاف]]، [[امانتداری]] و پرهیز از [[قسم خوردن]] بیان شده است. | ||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
احادیثی در منابع روایی آمده که از نظر محتوایی با ضربالمثل کاسب حبیب خدا است، شباهت دارد: | احادیثی در منابع روایی آمده که از نظر محتوایی با ضربالمثل کاسب حبیب خدا است، شباهت دارد: | ||
* [[پیامبر(ص)]] «اَلْکاسِبُ بِیَدِهِ حَبیبُ الله؛ هر کسی با دست خود کسب مال کند، دوست خدا است».<ref | * [[پیامبر(ص)]] «اَلْکاسِبُ بِیَدِهِ حَبیبُ الله؛ هر کسی با دست خود کسب مال کند، دوست خدا است».<ref>پاینده، ابو القاسم، نهج الفصاحه، دنیای دانش، تهران، چاپ: چهارم، ۱۳۸۲ش، ص۶۱۸.</ref> | ||
* در روایتی دیگر، هر صاحب حرفهای که امانتدار باشد، دوست خدا معرفی شده است.<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، قم، انتشارات اسلامی، قم، چاپ: دوم، ۱۴۱۳ ق،؛ ج۳، ص۱۵۸.</ref> | * در روایتی دیگر، هر صاحب حرفهای که امانتدار باشد، دوست خدا معرفی شده است.<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، قم، انتشارات اسلامی، قم، چاپ: دوم، ۱۴۱۳ ق،؛ ج۳، ص۱۵۸.</ref> | ||
* [[حضرت داوود(ع)]]: خدا کسی را که کار میکند و از مزد کارش روزی میخورد، دوست دارد.<ref>ورام بن أبی فراس، مسعود بن عیسی، مجموعه ورّام، قم، مکتبه فقیه، قم، چاپ: اول، ۱۴۱۰ ق، ج۱؛ ص۴۲.</ref> | * [[حضرت داوود(ع)]]: خدا کسی را که کار میکند و از مزد کارش روزی میخورد، دوست دارد.<ref>ورام بن أبی فراس، مسعود بن عیسی، مجموعه ورّام، قم، مکتبه فقیه، قم، چاپ: اول، ۱۴۱۰ ق، ج۱؛ ص۴۲.</ref> | ||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
}} | }} | ||
{{پایان متن}} | {{پایان متن}} | ||
[[رده:فقه الحدیث]] |