کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

کاربر:Rezapour/صفحه تمرین (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۹

۱۵۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

Rezapour

automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران رابط کاربری، moderator، مدیران

۱۱٬۸۷۷

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{شروع متن}}
+مدخل: نام روضه بر مراسم روضه‌خوانی
-{{شاخه
- | شاخه اصلی = کلام
- |شاخه فرعی۱ = عدل الهی
- |شاخه فرعی۲ = تفاوت‌ها و شرور-۴
- |شاخه فرعی۳ =
-}}
-عذاب جمعی پس از پیامبر اسلام
-{{سوال}}
-چرا از زمان پیامبر اکرم ص به بعد عذاب جمعی نازل نشده است؟ (همانند عذابهای قوم حضرت نوح یا قوم عاد(
-{{پایان سوال}}
-{{پاسخ}}
+عدة الداعی و نجاح الساعی
-عذاب الهی طبق قانون و قواعدی است که مورد علم خداوند است و فقط خدا از آن آگاهی دارد گاهی بعضی اقوام را به دلیل تکذیب انبیاء یا ظلم و ستم‌های دیگر عذاب نموده است و گاهی برخی دیگر را عذاب نکرده (مثل اقوام جاهلیت زمان پیغمبر) و حساب آنها را به قیامت گذاشته است ولی دلایل زیادی می‌تواند وجود داشته باشد که خداوند قومی را عذاب نکند از جمله در حدیثی قدسی از پیغمبر است که حق تعالی فرمود: «قسم به عزت و جلالم اگر نمی‌بودند آنانکه مرا به یک چشم برهم زدن عبادت می‌کنند (یعنی یک چشم برهم زدنی هم از من غافل نیستند). و اگر نمی‌بودند پرهیزگاران، از آسمان یک قطره باران فرو نمی‌فرستادم و یک برگ سبز نمی‌رویاندم.»<ref>شیخ صدوق، ترجمه جامع الاخبار، کتاب فروشی اسلامیه، ۱۴۰۳ق، ص۲۱۱.</ref>
-خداوند در قرآن کریم خطاب به پیامبرش فرمود: «{{قرآن|و ما کان الله لیعذبهم و انت فیهم و ما کان الله معذبهم و هم یستغفرون<ref>انفال ۳۳.</ref>}}؛ خداوند، تا تو در میان آن‌ها هستی، آن‌ها را مجازات نخواهد کرد، و نیز تا استغفار می‌کنند خدا عذاب‌شان نمی‌کند».
+از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۳.</ref>
-از این آیه به دست می‌آید که وجود مبارک پیامبر و توبه و استغفار دو عامل باز دارنده از نزول عذاب آسمانی بر امت اسلامی است. بر اساس این آیه امیر مؤمنان فرمود:
+ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۵.</ref> او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۸.</ref>
-«کان فی الارض امانان من عذاب الله و قد رفع احدهما فدونکم الاخر فتمسکوا<ref>نهج البلاغه حکمت ۸۸.</ref>» روی زمین دو وسیله امنیت از عذاب الهی بود. یکی از آن‌ها (که وجود مقدس پیامبر بود) برداشته شد. هم‌اکنون به دومی (یعنی استغفار) تمسک جویید. سپس آیه فوق را تلاوت فرمود.
+او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۹.</ref>
-بر این اساس معلوم می‌شود در زمان حیات با برکت وجود حضرت که به گفته قرآن کریم «رحمت برای عالمیان بود»<ref>انبیاء ۱۰۷.</ref> مردم از نزول عذاب آسمانی در امان بوده‌اند، ولی در عصر کنونی گر چه گناهانی که سبب نزول عذاب شود ممکن است از سوی معصیتکاران رخ دهد، ولی استغفار و توبه و پشیمانی چه بسا سبب می‌شود که آن عذاب‌ها فرو نبارد. هستند مومنانی که پیوسته در حال دعا و استغفارند. به برکت وجود آن‌ها سایر مردم نیز در امان اند، چه این که وجود پر برکت حضرت قائم آل محمد (ص) و دعاهای حضرت نیز در جلوگیری از نزول عذاب‌های آسمانی نقش مؤثر دارد.
+و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
-{{پایان پاسخ}}
-== منابع ==
+و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
-{{پانویس}}
-{{تکمیل مقاله
+و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
- | شناسه =
- | تیترها =
+عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341
- | ویرایش =
- | لینک‌دهی =
+الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏
- | ناوبری =
- | نمایه =
+الباب الثاني في أسباب الإجابة
- | تغییر مسیر =
- | بازبینی =
+الباب الثاني في أسباب الإجابة
- | تکمیل =
- | اولویت =
+الباب الرابع في كيفية الدعاء
- | کیفیت =
-}}
+الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر
-{{پایان متن}}
+الباب السادس في تلاوة القرآن‏
+خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏
+== دریدن لباس در عزاداری ==
+من در اینجا به‌عنوان نمونه چند روایتی از کتاب‌های شیعه نقل می‌کنم:
+#ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و نوحه‌خوانی برای میت جایز نیست و لازم ندارد اما مردم نمی‌دانند.
+#ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و گریه و نوحه بر مرده لازم نیست و نباید صاحب‌عزا لباس پاره کند (سینه‌چاک کند).
+#امام صادق هنگام مرگش وصیت کرد: به خاطر مرگ من صورت خود را نزده و لباس‌هایتان را پاره نکنید.
+منبع شبهه: سایت اسلام هاوس: http://www.islamhouse.com