کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۵۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
مدخل: نام روضه بر مراسم روضه‌خوانی
{{شاخه
| شاخه اصلی =
|شاخه فرعی۱ =
|شاخه فرعی۲ =
|شاخه فرعی۳ =
}}


{{سوال}}
چرا از زمان پيامبر اکرم ص به بعد عذاب جمعي نازل نشده است؟(همانند عذابهاي قوم حضرت نوح يا قوم عاد( 
{{پایان سوال}}


{{پاسخ}}
عدة الداعی و نجاح الساعی
عذاب الهي طبق قانون و قواعدي است که مورد علم خداوند است و فقط خدا از آن آگاهي دارد گاهي بعضي اقوام را به دليل تکذيب انبياء يا ظلم و ستم هاي ديگر عذاب نموده است و گاهي برخي ديگر را عذاب نکرده (مثل اقوام جاهليت زمان پيغمبر) و حساب آنها را به قيامت گذاشته است ولي دلايل زيادي مي تواند وجود داشته باشد که خداوند قومي را عذاب نکند از جمله در حديثي قدسي از پيغمبر است که حق تعالي فرمود: قسم به عزت و جلالم اگر نمي بودند آنانکه مرا به يک چشم برهم زدن عبادت مي کنند (يعني يک چشم بر هم زدني هم از من غافل نيستند). و اگر نمي بودند پرهيزگاران، از آسمان يک قطره باران فرو نمي فرستادم و يک برگ سبز نمي روياندم.}}<ref>شيخ صدوق، ترجمه جامع الاخبار، کتاب فروشي اسلاميه، ۱۴۰۳ق، ص۲۱۱.</ref>


خداوند در قرآن کريم خطاب به پيامبرش فرمود: {{قرآن|و ما کان الله ليعذبهم و انت فيهم و ما کان الله معذبهم و هم يستغفرون<ref>انفال ۳۳.</ref>؛ خداوند، تا تو در ميان آن ها هستي، آن ها را مجازات نخواهد کرد، و نيز تا استغفار مي‌کنند خدا عذاب‌شان نمي‌کند.
از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۳.</ref>


از اين آيه به دست مي‌آيد که وجود مبارک پيامبر و توبه و استغفار دو عامل باز دارنده از نزول عذاب آسماني بر امت اسلامي است. بر اساس اين آيه امير مومنان فرمود:
ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۵.</ref> او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۸.</ref>


«کان في الارض امانان من عذاب الله و قد رفع احدهما فدونکم الاخر فتمسکوا<ref>نهج البلاغه حكمت ۸۸.</ref>» روي زمين دو وسيله امنيت از عذاب الهي بود. يکي از آن ها (که وجود مقدس پيامبر بود) برداشته شد. هم اکنون به دومي (يعني استغفار) تمسک جوييد. سپس آيه فوق را تلاوت فرمود.
او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۹.</ref>


بر اين اساس معلوم مي‌شود در زمان حيات با برکت وجود حضرت که به گفته قرآن کريم «رحمت براي عالميان بود»<ref>انبياء ۱۰۷.</ref> مردم از نزول عذاب آسماني در امان بوده‌اند، ولي در عصر کنوني گر چه گناهاني که سبب نزول عذاب شود ممکن است از سوي معصيتکاران رخ دهد ،ولي استغفار و توبه و پشيماني چه بسا سبب مي‌شود که آن عذاب‌ها فرو نبارد . هستند مومناني که پيوسته در حال دعا و استغفارند. به برکت وجود آن ها ساير مردم نيز در امان اند، چه اين که وجود پر برکت حضرت قائم آل محمد (ص) و دعاهاي حضرت نيز در جلوگيري از نزول عذاب‌هاي آسماني نقش موثر دارد. 
و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
{{پایان پاسخ}}


==منابع==
و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
{{پانویس}}


{{تکمیل مقاله
و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
| شناسه =
 
| تیترها =
عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341
| ویرایش =
 
| لینک‌دهی =
الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏
| ناوبری =  
 
| نمایه =  
الباب الثاني في أسباب الإجابة
| تغییر مسیر =  
 
| بازبینی =  
الباب الثاني في أسباب الإجابة
| تکمیل =
 
| اولویت =
الباب الرابع في كيفية الدعاء
| کیفیت =
 
}}
الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر
{{پایان متن}}
 
الباب السادس في تلاوة القرآن‏
 
خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏
 
== دریدن لباس در عزاداری ==
من در اینجا به‌عنوان نمونه چند روایتی از کتاب‌های شیعه نقل می‌کنم:
#ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و نوحه‌خوانی برای میت جایز نیست و لازم ندارد اما مردم نمی‌دانند.
#ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و گریه و نوحه بر مرده لازم نیست و نباید صاحب‌عزا لباس پاره کند (سینه‌چاک کند).
#امام صادق هنگام مرگش وصیت کرد: به خاطر مرگ من صورت خود را نزده و لباس‌هایتان را پاره نکنید.
منبع شبهه: سایت اسلام هاوس: http://www.islamhouse.com
۱۱٬۸۷۷

ویرایش