کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

دعایی برای روز اول ماه رمضان سفارش شده است:{{دعا|ِاللَّهُمَ‏ اجْعَلْ‏ صِيَامِي‏ فِيهِ‏ صِيَامَ‏ الصَّائِمِينَ‏ وَ قِيَامِي‏ فِيهِ‏ قِيَامَ‏ الْقَائِمَيْنِ‏ وَ نَبِّهْنِي فِيهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِينَ وَ هَبْ لِي جُرْمِي فِيهِ يَا إِلَهَ الْعَالَمِينَ وَ اعْفُ عَنِّي يَا عَافِياً عَنِ الْمُجْرِمِينَ<ref>مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، محقق و مصحح: اعلمی، علاء الدین، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات‏، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۴.</ref>

* '''روزه عام'''؛ روزه‌ی عموم مردم که تنها نمی‌خورند و نمی‌آشامند، اما اعضای دیگر بدن از گناه خودداری نمی‌کنند.

* '''روزه خاص'''؛ روزه ای است که روزه‌دار، علاوه بر اینکه از خوردن و آشامیدن خودداری می‌کند، اعضاء و جوارحش هم روزه دارد.

* '''روزه خاص الخاص'''؛ روزه‌ای که غیر از خدا هیچ چیز دیگری در دل روزه‌دار نباشد. این روزه را بالاتر از همه روزه‌ها دانسته‌اند.

[[احمد مجتهدی تهرانی]] عالم و مدرس اخلاق در حوزه علمیه تهران معتقد است؛ شخص در ابتدای دعای روز اول ماه رمضان، دعا می‌کند که روزه‌اش مانند روزه‌داران خاص الخاص باشد و جز خداوند چیزی را در نظر نداشته باشند.<ref name=":1" /> او همچنین یکی از موارد قائمین که در این دعا مانند آن‌ها بودن خواسته شده را کسانی می‌داند که در نماز از خوف خدا، گریه می‌کنند.<ref name=":1">«[https://www.ziaossalehin.ir/fa/content/1725/%D8%B4%D8%B1%D8%AD-%D8%AF%D8%B9%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%A7%D9%88%D9%84-%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D9%85%D8%AC%D8%AA%D9%87%D8%AF%DB%8C-%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85%D8%8C-%D8%B5%D9%88%D8%AA%D8%8C-%D9%85%D8%AA%D9%86 شرح دعای روز اول ماه رمضان از آیت الله مجتهدی]» پایگاه ضیاء الصالحین.</ref>

شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان، برای روز اول ماه رمضان اعمالی مانند غسل در آب جاری، پاشیدن گلاب بر صورت، دو رکعت نماز اول ماه، [[صدقه‌دادن]] را ذکر کرده است.<ref>قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان‏، قم، اسوه، بی‌تا، ج۱، ص۲۲۰.</ref> برخی منابع به نماز خاصی برای شب اول ماه رضان اشاره کرده‌اند که علامه مجلسی آن‌را نامعتبر دانسته است.<ref>مجلسی، زاد المعاد (مفتاح الجنان)، ۱۴۲۳ق، ص۱۴۱.</ref>  

{{عربی|اَللَّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدِ اِفْتَرَضْتَ عَلَيْنَا صِيَامَهُ وَ أَنْزَلْتَ فِيهِ اَلْقُرْآنَ هُدىً لِلنّٰاسِ وَ بَيِّنٰاتٍ مِنَ اَلْهُدىٰ وَ اَلْفُرْقٰانِ اَللَّهُمَّ أَعِنَّا عَلَى صِيَامِهِ وَ تَقَبَّلْهُ مِنَّا وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا وَ سَلِّمْهُ لَنَا فِي يُسْرٍ مِنْكَ وَ عَافِيَةٍ إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ<ref>ابن طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، گردآورنده: آخوندی، محمد، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۸۸.</ref>}}

| نمایه =

| تغییر مسیر =شد

| ارجاعات =

| بازبینی =