|
|
| (۱۲۹ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{شروع متن}}
| | مدخل: نام روضه بر مراسم روضه‌خوانی |
|
| |
|
| {{سوال}}
| |
| آیا یوسف به زلیخا میل داشت؟
| |
| {{پایان سوال}}
| |
| {{پاسخ}}
| |
|
| |
|
| == آیه ۲۴ سوره یوسف ==
| | عدة الداعی و نجاح الساعی |
| {{قرآن بزرگ
| |
| | سوره = یوسف
| |
| | آیه = ۲۴
| |
| | ترجمه = زلیخا قصد او کرد و یوسف نیز اگر برهان پروردگار را نمی‌دید، قصد وی می‌نمود، چنين كرديم تا بدى و زشتكارى را از وى بازگردانيم.
| |
| }}
| |
|
| |
|
| == میل داشتن در صورت نبودن برهان خداوند ==
| | از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۳.</ref> |
| مفسران از آیه ۲۴ یوسف چنین به دست آورده‌اند که همسر عزيز تصميم بر كامجويى از يوسف داشت، علاوه بر او يوسف هم به مقتضاى طبع بشرى، چنين تصميمى می‌گرفت اگر برهان خداوند را نمی‌دید.<ref>تفسير نمونه، ج9، ص: ۳۷۰</ref>
| |
|
| |
|
| از آیات قران به دست آورده‌اند که یوسف در این مشکل، به گناه دچار نشد.<ref>مفاتيح الغيب، ج18، ص: ۴۴۰</ref> او با دیدن برهان پروردگار از مشکل رهایی یافت و برهان الهی سبب رهایی یوسف از این مشکل گردید.<ref>الميزان في تفسير القرآن، ج11، ص ۱۲۷.</ref> قصد یوسف بر زلیخا را یک قصد بالقوه دانسته‌اند که که مانعی بر فعلیت یافتن آن به وجود آمد.<ref>من هدى القرآن، ج5، ص: ۱۸۴.</ref>
| | ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۵.</ref> او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۸.</ref> |
|
| |
|
| == تصمیم بر قتل یا مجازات طرف مقابل ==
| | او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۹.</ref> |
| برخی مفسران معتقدند که مقصود از قصد یوسف و زلیخا در گفتار خداوند، قصد بر کامجویی نبود. بلکه قصد بر مجازات طرف مقابل بوده است. زلیخا پس از نرسیدن به مقصود خود،تصمیم بر مجازات یوسف داشت و یوسف نیز به خاطر دفاع از خويشتن و تسليم نشدن در برابر زلیخا تصمیم به قتل یا مجازات زلیخا کرده بود.<ref>تفسير نمونه، ج9، ص: ۳۷۱.</ref> روایتی از امام رضا(ع) نقل شده که قصد یوسف بر زلیخا را به معنای انتقام و مجازات زلیخا توسط یوسف دانسته است.
| |
|
| |
|
| {{همچنین ببینید|مناظره امام رضا(ع) با ابن‌جهم پیرامون عصمت انبیاء}}
| | و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref> |
|
| |
|
| == برهان خدا چه بود؟ ==
| | و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref> |
| قرآن از آنچه مانع یوسف شد، با تعبیر «برهان پروردگار» یاد کرده است.<ref>سوره یوسف، آیه۲۴.</ref>
| |
|
| |
|
| محمد جواد مغنیه از مفسران معاصر معتقد است با وجود همه عوامل برای گناه اما مانعی سرسخت یوسف را نجات داد و آن، علم او به حلال و حرام، حیاء و یقین او به اینکه خداوند از رگ گردن به او نزدیک‌تر است، بود.<ref>تفسير الكاشف، ج4، ص: ۳۰۳.</ref>
| | و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref> |
|
| |
|
| آیت الله مکارم شیرازی از عالمان شیعه مجموعه‌ای از عوامل را مانع گناه کردن یوسف دانسته‌اند:
| | عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341 |
|
| |
|
| * علم، ايمان، تربيت انسانى و صفات برجسته.
| | الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل |
| * آگاهى او نسبت به حكم تحريم زنا.
| |
| * مقام نبوت و معصوم بودن از گناه.
| |
| * یک نوع امداد و كمك الهى كه بخاطر اعمال نيك در آن لحظه حساس به سراغ او آمد<ref>تفسير نمونه، ج9، ص: ۳۷۳.</ref>
| |
|
| |
|
| برخی مفسران احتمال داده‌اند که [[پارچه انداختن روی بت به دست زلیخا|واقعه پارچه انداختن بر روی بت]]، همان برهان و نشان خداوند بوده که به کمک یوسف آمده و سبب شد یوسف نفس خود را کنترل کند.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۱۸، ص۴۴۳.</ref>
| | الباب الثاني في أسباب الإجابة |
|
| |
|
| ==جستارهای وابسته==
| | الباب الثاني في أسباب الإجابة |
| * [[مناظره امام رضا(ع) با ابن‌جهم پیرامون عصمت انبیاء]]
| | |
| == منابع ==
| | الباب الرابع في كيفية الدعاء |
| <references />
| | |
| {{شاخه
| | الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر |
| | شاخه اصلی =
| | |
| | شاخه فرعی۱ =
| | الباب السادس في تلاوة القرآن |
| | شاخه فرعی۲ =
| | |
| | شاخه فرعی۳ =
| | خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى |
| | شاخه فرعی۴ =
| | |
| }}
| | == دریدن لباس در عزاداری == |
| {{تکمیل مقاله
| | من در اینجا به‌عنوان نمونه چند روایتی از کتاب‌های شیعه نقل می‌کنم: |
| | شناسه =
| | #ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و نوحه‌خوانی برای میت جایز نیست و لازم ندارد اما مردم نمی‌دانند. |
| | تیترها =
| | #ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و گریه و نوحه بر مرده لازم نیست و نباید صاحب‌عزا لباس پاره کند (سینه‌چاک کند). |
| | ویرایش =
| | #امام صادق هنگام مرگش وصیت کرد: به خاطر مرگ من صورت خود را نزده و لباس‌هایتان را پاره نکنید. |
| | لینک‌دهی =
| | منبع شبهه: سایت اسلام هاوس: http://www.islamhouse.com |
| | ناوبری =
| |
| | نمایه = شد
| |
| | تغییر مسیر =
| |
| | ارجاعات =
| |
| | بازبینی نویسنده =
| |
| | بازبینی =
| |
| | تکمیل =
| |
| | اولویت =
| |
| | کیفیت =
| |
| }}
| |
| {{پایان متن}}
| |