|
|
| (۱۳۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{شروع متن}}
| | مدخل: نام روضه بر مراسم روضه‌خوانی |
|
| |
|
| {{سوال}}
| |
| آیا یوسف به زلیخا میل داشت؟
| |
| {{پایان سوال}}
| |
| {{پاسخ}}
| |
|
| |
|
| == آیه ۲۴ سوره یوسف ==
| | عدة الداعی و نجاح الساعی |
| {{قرآن|وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ ۖ وَهَمَّ بِهَا لَوْلَا أَنْ رَأَىٰ بُرْهَانَ رَبِّهِ * كَذَٰلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ|ترجمه=زلیخا قصد او کرد و یوسف نیز اگر برهان پروردگار را نمی‌دید، قصد وی می‌نمود، چنين كرديم تا بدى و زشتكارى را از وى بازگردانيم.|سوره=یوسف|آیه=۲۴}}
| |
|
| |
|
| == میل داشتن در صورت نبودن برهان خداوند ==
| | از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۳.</ref> |
| مفسران از آیه ۲۴ یوسف چنین به دست آورده‌اند که همسر عزيز تصميم بر كامجويى از يوسف داشت، علاوه بر او يوسف هم به مقتضاى طبع بشرى، چنين تصميمى می‌گرفت اگر برهان خداوند را نمی‌دید.<ref>تفسير نمونه، ج9، ص: ۳۷۰</ref>
| |
|
| |
|
| از آیات قران به دست آورده‌اند که یوسف در این مشکل، به گناه دچار نشد.<ref>مفاتيح الغيب، ج18، ص: ۴۴۰</ref> او با دیدن برهان پروردگار از مشکل رهایی یافت و برهان الهی سبب رهایی یوسف از این مشکل گردید.<ref>الميزان في تفسير القرآن، ج11، ص ۱۲۷.</ref> قصد یوسف بر زلیخا را یک قصد بالقوه دانسته‌اند که که مانعی بر فعلیت یافتن آن به وجود آمد.<ref>من هدى القرآن، ج5، ص: ۱۸۴.</ref>
| | ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۵.</ref> او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۸.</ref> |
|
| |
|
| == تصمیم بر قتل یا مجازات طرف مقابل ==
| | او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۹.</ref> |
| برخی مفسران معتقدند که مقصود از قصد یوسف و زلیخا در گفتار خداوند، قصد بر کامجویی نبود. بلکه قصد بر مجازات طرف مقابل بوده است. زلیخا پس از نرسیدن به مقصود خود،تصمیم بر مجازات یوسف داشت و یوسف نیز به خاطر دفاع از خويشتن و تسليم نشدن در برابر زلیخا تصمیم به قتل یا مجازات زلیخا کرده بود.<ref>تفسير نمونه، ج9، ص: ۳۷۱.</ref> روایتی از امام رضا(ع) نقل شده که قصد یوسف بر زلیخا را به معنای انتقام و مجازات زلیخا توسط یوسف دانسته است.
| |
|
| |
|
| {{همچنین ببینید|مناظره امام رضا(ع) با ابن‌جهم پیرامون عصمت انبیاء}}
| | و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref> |
|
| |
|
| == برهان خدا چه بود؟ ==
| | و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref> |
| و ببيان ثان: ان جميع المقتضيات كانت متوافرة للفعل، فالمرأة باذلة بل متهالكة، و هو قوي و قادر من حيث الرجولة، و الخلوة تامة بأكمل معانيها، فلا سامع و لا ناظر .. و لكن هناك مانع ليوسف أقوى من كل زاجر، و أعظم من كل سامع و ناظر، و هو علمه بحلال اللّه و حرامه، و حياؤه منه، و يقينه بأن اللّه أقرب اليه من حبل الوريد، و انه يعلم ما توسوس به نفسه، بل و ما هو أخفى من ذلك .. هذا هو البرهان الذي منع يوسف عن التفكير بالحرام<ref>تفسير الكاشف، ج4، ص: ۳۰۳.</ref> | |
|
| |
|
| برخی مفسران شیعه<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۹، ص۳۷۳، تهران، دارالکتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.</ref> و اهل‌سنت<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ج۱۸، ص۴۴۳.</ref>اشاره کرده و این احتمال را داده‌اند که این واقعه پارچه بر روی بت گذاشتن، همان برهان و نشان خداوند بوده که به کمک یوسف آمده و سبب شد یوسف نفس خود را کنترل کند.
| | و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref> |
|
| |
|
| 1- علم و ايمان و تربيت انسانى و صفات برجسته. 2- آگاهى او نسبت به حكم تحريم زنا. 3- مقام نبوت و معصوم بودن از گناه. 4- يك نوع امداد و كمك الهى كه بخاطر اعمال نيكش در اين لحظه حساس به سراغ او آمد<ref>تفسير نمونه، ج9، ص: ۳۷۳.</ref>
| | عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341 |
|
| |
|
| ==جستارهای وابسته==
| | الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل |
| * [[پارچه انداختن روی بت به دست زلیخا]]
| | |
| * [[مناظره امام رضا(ع) با ابن‌جهم پیرامون عصمت انبیاء]]
| | الباب الثاني في أسباب الإجابة |
| == منابع ==
| | |
| <references />
| | الباب الثاني في أسباب الإجابة |
| {{شاخه
| | |
| | شاخه اصلی =
| | الباب الرابع في كيفية الدعاء |
| | شاخه فرعی۱ =
| | |
| | شاخه فرعی۲ =
| | الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر |
| | شاخه فرعی۳ =
| | |
| | شاخه فرعی۴ =
| | الباب السادس في تلاوة القرآن |
| }}
| | |
| {{تکمیل مقاله
| | خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى |
| | شناسه =
| | |
| | تیترها =
| | == دریدن لباس در عزاداری == |
| | ویرایش =
| | من در اینجا به‌عنوان نمونه چند روایتی از کتاب‌های شیعه نقل می‌کنم: |
| | لینک‌دهی =
| | #ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و نوحه‌خوانی برای میت جایز نیست و لازم ندارد اما مردم نمی‌دانند. |
| | ناوبری =
| | #ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و گریه و نوحه بر مرده لازم نیست و نباید صاحب‌عزا لباس پاره کند (سینه‌چاک کند). |
| | نمایه = شد
| | #امام صادق هنگام مرگش وصیت کرد: به خاطر مرگ من صورت خود را نزده و لباس‌هایتان را پاره نکنید. |
| | تغییر مسیر =
| | منبع شبهه: سایت اسلام هاوس: http://www.islamhouse.com |
| | ارجاعات =
| |
| | بازبینی نویسنده =
| |
| | بازبینی =
| |
| | تکمیل =
| |
| | اولویت =
| |
| | کیفیت =
| |
| }}
| |
| {{پایان متن}}
| |