کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۶۰ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
مدخل: نام روضه بر مراسم روضه‌خوانی
{{سوال}}
دعای یا محسن
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}دعای «یَا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاکَ الْمُسِیءُ …؛ ای خداوند نیکوکار، بنده گنه‌کار، به نزد تو آمده… .» از امام علی(ع) و برای خواندن پیش از شروع نماز، توصیه شده است.


منابع دعایی و رساله‌های فقهی به خواندن این دعا، پیش از تکبیره الاحرام نماز اشاره کرده و آن را مستحب دانسته‌اند.


از امام حسن(ع) نقل شده، وقتی به در مسجد می‌رسید، می‌گفت خدایا میهمان تو به در خانه‌ات رسیده و دعای یَا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاکَ الْمُسِیءُ … را می‌خواند.
عدة الداعی و نجاح الساعی


== متن دعا ==
از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۳.</ref>
{{متن عربی|يَا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاكَ الْمُسِيءُ وَ قَدْ أَمَرْتَ الْمُحْسِنَ أَنْ يَتَجَاوَزَ عَنِ الْمُسِيءِ وَ أَنْتَ الْمُحْسِنُ وَ أَنَا الْمُسِيءُ فَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجَاوَزْ عَنْ قَبِيحِ مَا تَعْلَمُ مِنِّي|ترجمه=اى خداوند نیکوکار، بنده گنه‌كار، به نزد تو آمده. تو امر كرده‌اى كه نیكوكار از گنه‌كار بگذرد. تو نيکوكار و من گنه‌كارم، به حق محمد و آل‌محمد، رحمتت را بر او و خاندانش بفرست و از كارهاى زشت من كه از آن اطلاع داری، بگذر.<ref>مصباح المتهجد، ج1، ص: 30</ref>}}


== پیش از آغاز نماز ==
ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۵.</ref> او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۸.</ref>
از امام علی(ع) نقل شده که به یارانش دستور داد که که پیش از تکبیره‌الاحرام نماز «یَا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاکَ الْمُسِیءُ …» را بخوانند، خداوند می‌گوید ای ملائکه من، گواهی دهید که من از او گذشتم.<ref>فلاح السائل و نجاح المسائل، ص: 155</ref> منابع دعایی<ref>مصباح المتهجد، ج1، ص: 30</ref> و رساله‌های فقهی<ref name=":0">توضیح المسائل (محشی - امام خمینی)، ج1، ص: ۵۳۵–۵۳۶.</ref> به خواندن این دعا پیش از تکبیره الاحرام نماز اشاره کرده و آن را مستحب دانسته‌اند.


برخی مراجع تقلید معاصر مانند امام خمینی،<ref>توضیح المسائل (امام خمینی)، ص: 211</ref> آیت الله سیستانی<ref name=":0"/> و دیگران<ref>توضیح المسائل (وحید)، ص: 191</ref> به مستحب بودن این دعا پیش از نماز، اذعان کرده‌اند. برخی دیگر معتقدند این دعا پس از تکبیره الاحرام و با قصد رجاء خوانده می‌شود.<ref>رسالة توضیح المسائل (لمکارم)، ص: 158.</ref>
او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۹.</ref>


== موارد دیگر ==
و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
امام حسن مجتبی(ع) هرگاه مشغول وضو می‌شد، اعضایش می‌لرزید و رنگش زرد می‌شد. وقتی به در مسجد می‌رسید، سرش را بالا آورده و می‌گفت خدایا میهمان تو به در خانه‌ات رسیده و دعای یَا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاکَ الْمُسِیءُ … را می‌خواند.<ref>مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج‏4، ص: 14</ref>


== منابع ==
و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
{{پانویس|۲}}
 
{{شاخه
و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
| شاخه اصلی =
 
|شاخه فرعی۱ =
عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341
|شاخه فرعی۲ =
 
|شاخه فرعی۳ =
الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏
}}
 
{{تکمیل مقاله
الباب الثاني في أسباب الإجابة
| شناسه =
 
| تیترها =
الباب الثاني في أسباب الإجابة
| ویرایش =
 
| لینک‌دهی =
الباب الرابع في كيفية الدعاء
| ناوبری =
 
| نمایه =
الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر
| تغییر مسیر =
 
| ارجاعات =
الباب السادس في تلاوة القرآن‏
| بازبینی =
 
| تکمیل =
خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏
| اولویت =
 
| کیفیت =
== دریدن لباس در عزاداری ==
}}
من در اینجا به‌عنوان نمونه چند روایتی از کتاب‌های شیعه نقل می‌کنم:
{{پایان متن}}
#ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و نوحه‌خوانی برای میت جایز نیست و لازم ندارد اما مردم نمی‌دانند.
#ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و گریه و نوحه بر مرده لازم نیست و نباید صاحب‌عزا لباس پاره کند (سینه‌چاک کند).
#امام صادق هنگام مرگش وصیت کرد: به خاطر مرگ من صورت خود را نزده و لباس‌هایتان را پاره نکنید.
منبع شبهه: سایت اسلام هاوس: http://www.islamhouse.com
۱۱٬۸۷۷

ویرایش