کاربر:Rezapour/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

کاربر:Rezapour/صفحه تمرین (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۹

۳۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

Rezapour

automoderated، دیوان‌سالاران، مدیران رابط کاربری، moderator، مدیران

۱۱٬۸۷۷

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{شروع متن}}
+مدخل: نام روضه بر مراسم روضه‌خوانی
-{{سوال}}
-دعای یا محسن
-{{پایان سوال}}
-{{پاسخ}}
-== متن دعا ==
-{{متن عربی|يَا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاكَ الْمُسِي‌ءُ وَ قَدْ أَمَرْتَ الْمُحْسِنَ أَنْ يَتَجَاوَزَ عَنِ الْمُسِي‌ءِ وَ أَنْتَ الْمُحْسِنُ وَ أَنَا الْمُسِي‌ءُ فَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجَاوَزْ عَنْ قَبِيحِ مَا تَعْلَمُ مِنِّي‌|ترجمه=اى خداوند نیکوکار، بنده گنه‌كار، به نزد تو آمده. تو امر كرده‌‏اى كه نیكوكار از گنه‌كار بگذرد. تو نيکوكار و من گنه‌كارم، به حق محمد و آل‌محمد، رحمتت را بر او و خاندانش بفرست و از كارهاى زشت من كه از آن اطلاع داری، بگذر.<ref>مصباح المتهجد، ج‌1، ص: 30‌</ref>}}
-== پیش از آغاز نماز ==
+عدة الداعی و نجاح الساعی
-از امام علی(ع)‌ نقل شده که به یارانش دستور داد که که پیش از تکبیره‌الاحرام نماز «يَا مُحْسِنُ‏ قَدْ أَتَاكَ‏ الْمُسِي‏ءُ ...» را بخوانند، خداوند می‌گوید ای ملائکه من، گواهی دهید که من از او گذشتم.<ref>فلاح السائل و نجاح المسائل، ص: 155</ref> برخی منابع دعایی<ref>مصباح المتهجد، ج‌1، ص: 30‌</ref> و رساله‌های فقهی<ref name=":0">توضيح المسائل (محشى - امام خمينى)، ج‌1، ص: ۵۳۵- ۵۳۶.</ref> به خواندن این دعا پیش از تکبیره الاحرام نماز توصیه کرده و آن‌را مستحب دانسته‌اند.
-برخی مراجع تقلید معاصر مانند امام خمینی،<ref>توضيح المسائل (امام خمينى)، ص: 211‌</ref> آیت الله سیستانی<ref name=":0" /> و دیگران<ref>توضيح المسائل (وحيد)، ص: 191‌</ref> به مستحب بود ناین دعا پیش از نماز، اذعان کرده‌اند.
+از تألیفات نفیس و مهم است. مولف در این نوشتار از روشی استفاده کرده که میان نویسندگان آن زمان رواج نداشته است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۳.</ref>
-برخی دیگر معتقدند این دعا پس از تکبیره الاحرام و با قصد رجاء خوانده می‌شود.<ref>رسالة توضيح المسائل (لمكارم)، ص: 158‌.</ref>
+ابوالعباس احمد بن محمد بن فهد الاسدی الحلی الکربلایی که در شهر حله در عراق متولد شد. او را از بزرگ‌ترین مراجع شیعه دانستند که در شهر کربلا بروز پیدا کرد.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۵.</ref> او از اساتیدی مانند شهید اول درس خواند و شاگردانی را نیز تربیت کرد. بیش از بیست اثر به تألیف او وجود دارد که کتاب عدة الداعی و نجاح الساعی از جمله آن‌ها است.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۸.</ref>
-== موارد دیگر ==
+او در سال ۸۴۱ قمری در شهر کربلا وفات یافت.<ref>میر زوین، حیدر عبدالحسین، «منهج ابن فهد الحلّي في كتاب ''عدّة'' ''الداعي'' ونجاح الساعي»، ص۹۹.</ref>
-امام حسن مجتبی(ع)
-أَن حَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ ع كَانَ إِذَا تَوَضَّأَ ارْتَعَدَتْ مَفَاصِلُهُ وَ اصْفَرَّ لَوْنُهُ فَقِيلَ لَهُ فِي ذَلِكَ فَقَالَ حَقٌّ عَلَى كُلِّ مَنْ وَقَفَ بَيْنَ يَدَيْ رَبِّ الْعَرْشِ أَنْ يَصْفَرَّ لَوْنُهُ وَ تَرْتَعِدَ مَفَاصِلُهُ وَ كَانَ ع إِذَا بَلَغَ بَابَ الْمَسْجِدِ رَفَعَ رَأْسَهُ وَ يَقُولُ إِلَهِي ضَيْفُكَ بِبَابِكَ يَا مُحْسِنُ‏ قَدْ أَتَاكَ‏ الْمُسِي‏ءُ فَتَجَاوَزْ عَنْ قَبِيحِ مَا عِنْدِي بِجَمِيلِ مَا عِنْدَكَ يَا كَرِيم‏<ref>مناقب آل أبي طالب عليهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج‏4، ص: 14</ref>
+و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
-== منابع ==
-{{پانویس|۲}}
+و فيها مقدمة و ستة أبواب. أما المقدمة ففي تعريف الدعاء و الترغيب فيه‏<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
-{{شاخه
- | شاخه اصلی =
+و لما كان المقصود من وضع هذا الكتاب الترغيب في الدعاء و الحث عليه و حسن الظن بالله و طلب ما لديه فاعلم أنه قد ورد في الأخبار عن الأئمة الأطهار ما يؤكد ذلك و يدل عليه و يرغب فيه و يهدي إليه.<ref>عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 12</ref>
-|شاخه فرعی۱ =
-|شاخه فرعی۲ =
+عدة الداعي و نجاح الساعي، ص: 341
-|شاخه فرعی۳ =
-}}
+الباب الأول في الحث على الدعاء و يبعث عليه العقل و النقل‏
-{{تکمیل مقاله
- | شناسه =
+الباب الثاني في أسباب الإجابة
- | تیترها =
- | ویرایش =
+الباب الثاني في أسباب الإجابة
- | لینک‌دهی =
- | ناوبری =
+الباب الرابع في كيفية الدعاء
- | نمایه =
- | تغییر مسیر =
+الباب الخامس فيما ألحق بالدعاء و هو الذكر
- | ارجاعات =
- | بازبینی =
+الباب السادس في تلاوة القرآن‏
- | تکمیل =
- | اولویت =
+خاتمة الكتاب في أسماء الله الحسنى‏
- | کیفیت =
-}}
+== دریدن لباس در عزاداری ==
-{{پایان متن}}
+من در اینجا به‌عنوان نمونه چند روایتی از کتاب‌های شیعه نقل می‌کنم:
+#ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و نوحه‌خوانی برای میت جایز نیست و لازم ندارد اما مردم نمی‌دانند.
+#ابی‌عبدالله می‌فرماید: دادوفریاد و گریه و نوحه بر مرده لازم نیست و نباید صاحب‌عزا لباس پاره کند (سینه‌چاک کند).
+#امام صادق هنگام مرگش وصیت کرد: به خاطر مرگ من صورت خود را نزده و لباس‌هایتان را پاره نکنید.
+منبع شبهه: سایت اسلام هاوس: http://www.islamhouse.com