۳۱۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
{{شروع متن}} | {{شروع متن}} | ||
در تجرد یا مادی بودن فرشتگان دو نظر وجود دارد که مسئله نزول آنها در شب قدر بنابر هرکدام از اقوال، وضعیت متفاوتی پیدا می‌کند. متکلمان فرشتگان را جسم لطیف می‌دانند و در بحث تنزل در شب قدر و امثال آن قائل به پایین آمدن فرشته‌ها در شب مقرّر هستند؛ اما فلاسفه فرشتگان را مجرّد می‌دانند که تجردشان دارای مراتبی است. بعضی از آنها مادی نیستند و خواص ماده همچون شکل و صورت را نیز ندارند و گاهی از آنها به عنوان ملائکه مقربین نام برده شده است. بعضی دیگر از فرشتگان دارای تجرد مثالی هستند یعنی هر چند از ماده مجرد هستند ولی آثار مادّه مانند شکل و صورت را دارا هستند. گاهی از این فرشتگان با عنوان فرشتگان مدبرین تعبیر می‌شود. بنابر این نظریه کیفیت نزول فرشتگان در شب قدر به دو صورت تبیین شده است: | در تجرد یا مادی بودن [[فرشتگان]] دو نظر وجود دارد که مسئله نزول آنها در شب قدر بنابر هرکدام از اقوال، وضعیت متفاوتی پیدا می‌کند. متکلمان فرشتگان را جسم لطیف می‌دانند و در بحث تنزل در شب قدر و امثال آن قائل به پایین آمدن فرشته‌ها در شب مقرّر هستند؛ اما فلاسفه فرشتگان را مجرّد می‌دانند که تجردشان دارای مراتبی است. بعضی از آنها مادی نیستند و خواص ماده همچون شکل و صورت را نیز ندارند و گاهی از آنها به عنوان ملائکه مقربین نام برده شده است. بعضی دیگر از فرشتگان دارای [[تجرد مثالی]] هستند یعنی هر چند از ماده مجرد هستند ولی آثار مادّه مانند شکل و صورت را دارا هستند. گاهی از این فرشتگان با عنوان فرشتگان مدبرین تعبیر می‌شود. بنابر این نظریه کیفیت نزول فرشتگان در شب قدر به دو صورت تبیین شده است: | ||
#اینکه فقط فرشتگان دسته دوم در شب قدر تنزل می‌کنند. | #اینکه فقط فرشتگان دسته دوم در [[شب قدر]] تنزل می‌کنند. | ||
#تنزل فرشتگان نوعی نزول معنوی است همچون نزول قرآن که به معنای فرود آمدن از مکانی در سطوح بالا به زمین نیست. | #تنزل فرشتگان نوعی نزول معنوی است همچون نزول قرآن که به معنای فرود آمدن از مکانی در سطوح بالا به زمین نیست. | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
«جمهور المسلمین علی أن الملائکه أجسام لطیفه تظهر فی صور مختلفه؛<ref>تفتازانی، سعد الدین، شرح المقاصد، قم، الشریف الرضی، ۱۴۰۹ ق، ج۵، ص۶۳.</ref>؛ عموم مسلمین بر این عقیده هستند که فرشتگان اجسام لطیفی هستند که در صورت‌های مختلف جلوه می‌کنند». | «جمهور المسلمین علی أن الملائکه أجسام لطیفه تظهر فی صور مختلفه؛<ref>تفتازانی، سعد الدین، شرح المقاصد، قم، الشریف الرضی، ۱۴۰۹ ق، ج۵، ص۶۳.</ref>؛ عموم مسلمین بر این عقیده هستند که فرشتگان اجسام لطیفی هستند که در صورت‌های مختلف جلوه می‌کنند». | ||
مرحوم علامه مجلسی (ره) می‌گویند: «فرشتگان اجسام لطیف نورانی هستند که دارای دو یا سه یا چهار بال یا بیشتر هستند و توانایی اینکه به اشکال مختلف درآیند را دارند … و می‌توانند حرکات صعودی و هبوطی انجام دهند و أنبیاء و أوصیاء(ع) آنها را می‌دیدند».<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ ق، ج۵۶، ص۲۰۳.</ref> | مرحوم [[علامه مجلسی]] (ره) می‌گویند: «فرشتگان اجسام لطیف نورانی هستند که دارای دو یا سه یا چهار بال یا بیشتر هستند و توانایی اینکه به اشکال مختلف درآیند را دارند … و می‌توانند حرکات صعودی و هبوطی انجام دهند و أنبیاء و أوصیاء(ع) آنها را می‌دیدند».<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ ق، ج۵۶، ص۲۰۳.</ref> | ||
اما فلاسفه معتقدند: فرشتگان جواهر قائم به ذاتی هستند که غیرمتحیزند. آنها از جهت ماهیت با نفوس ناطق بشری متفاوتند و از حیث نیرو تواناتر و از حیث علم داناترند.<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ ق، ج۵۶، ص۲۰۵.</ref> | اما فلاسفه معتقدند: فرشتگان جواهر قائم به ذاتی هستند که غیرمتحیزند. آنها از جهت ماهیت با نفوس ناطق بشری متفاوتند و از حیث نیرو تواناتر و از حیث علم داناترند.<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ ق، ج۵۶، ص۲۰۵.</ref> | ||
ملّاصدرا (ره) می‌گوید که آفرینش فرشتگان غیر از آفرینش انسان است؛ زیرا آنها دارای وجود بسیط و مجرد و بُعد عقلانی‌اند، بی آنکه ترکیب یافته از عقل و شهوت باشند و تزاحم و تضادی در کارها و صفات ذاتشان نیست.<ref>قوام شیرازی، صدرالمتألهین محمد بن ابراهیم، الحکمه المتعالیه، بیروت، دار احیاء التراث، ۱۹۸۱ م، چاپ سوم، ج۷، ص۱۳۰.</ref> | [[ملّاصدرا]] (ره) می‌گوید که آفرینش فرشتگان غیر از آفرینش انسان است؛ زیرا آنها دارای وجود بسیط و مجرد و بُعد عقلانی‌اند، بی آنکه ترکیب یافته از عقل و شهوت باشند و تزاحم و تضادی در کارها و صفات ذاتشان نیست.<ref>قوام شیرازی، صدرالمتألهین محمد بن ابراهیم، الحکمه المتعالیه، بیروت، دار احیاء التراث، ۱۹۸۱ م، چاپ سوم، ج۷، ص۱۳۰.</ref> | ||
مرحوم علامه طباطبائی (ره) می‌فرماید: | مرحوم علامه طباطبائی (ره) می‌فرماید: | ||