automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۲۲۷
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (←تیتر) |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
عبادات، فلسفه مشترك و فلسفه خاص دارد؛ فلسفه مشترك عبادات، خضوع و تواضع در پيشگاه خدا و شكستن بت كبر و غرور و سركشى و طغيان است. افزون بر اين، عبادات انسان را به ياد خدا مىاندازد و قلب و روح را زنده نگاه مىدارد و آثار غفلت و بىخبرى را مىزدايد و بدين ترتيب عبادات انسان را هميشه در مسير عبوديت و بندگى حق نگاه مىدارد. | عبادات، فلسفه مشترك و فلسفه خاص دارد؛ فلسفه مشترك عبادات، خضوع و تواضع در پيشگاه خدا و شكستن بت كبر و غرور و سركشى و طغيان است. افزون بر اين، عبادات انسان را به ياد خدا مىاندازد و قلب و روح را زنده نگاه مىدارد و آثار غفلت و بىخبرى را مىزدايد و بدين ترتيب عبادات انسان را هميشه در مسير عبوديت و بندگى حق نگاه مىدارد. | ||
اضافه بر اين، هريك از عبادات، فلسفه ويژه خود را نيز دارد؛ نماز نهى از فحشا و منكر مىكند و روزه مبارزه با هواى نفس را تقويت مىنمايد و زكات، اختلاف طبقاتى را از بين مىبرد يا كاهش مىدهد، حج باعث اتحاد صفوف مسلمانان و قوت و قدرت اسلام مىگردد و در روايات اسلامى كه در باب فلسفه احكام آمده به همه اين امور اشاره شده است.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام امير المومنين(ع)، تهران، دار الكتب الاسلاميه، ۱۳۸۶ش، ج۷، ص۴۴۲.</ref> | اضافه بر اين، هريك از عبادات، فلسفه ويژه خود را نيز دارد؛ نماز نهى از فحشا و منكر مىكند و روزه مبارزه با هواى نفس را تقويت مىنمايد و زكات، اختلاف طبقاتى را از بين مىبرد يا كاهش مىدهد، حج باعث اتحاد صفوف مسلمانان و قوت و قدرت اسلام مىگردد و در روايات اسلامى كه در باب فلسفه احكام آمده به همه اين امور اشاره شده است.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، پيام امام امير المومنين(ع)، تهران، دار الكتب الاسلاميه، ۱۳۸۶ش، ج۷، ص۴۴۲.</ref> | ||
فلسفه عبادت چیست؟ فلسفه عبادت این است که انسان خدا را بیابد تا خودش را بیابد. فلسفه عبادت، بازیابی خود و خودآگاهی واقعی به آن معنایی است که قرآن میگوید و بشر هنوز نتوانسته است خودش را برساند، مگر کسانی که از مکتب اسلام الهام گرفتهاند. شما اگر میبینید محیی الدین عربی پیدا میشود و خودآگاهی انسان را تفسیر میکند و بعد از او شاگردهای او از قبیل مولوی رومی و امثال او به وجود میآیند<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، تهران، صدرا، ۱۳۸۹ش، ج۲۳، ص۳۱۴.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |