پیشگویی‌های قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۰۴۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۰
جز
اصلاح
جز (اصلاح)
جز (اصلاح)
خط ۸: خط ۸:


{{سوال}}
{{سوال}}
آیا قرآن واقعاً پیشگویی کرده است؟!
در قرآن در چندین مورد نسبت به حوادث آینده پیش‌گویی شده و مسلمانان این پیش‌گویی‌ها را نشانهٔ غیربشری بودن قرآن دانسته‌اند! حال جای این پرسش است که اگر صرف پیش‌گویی از یک حادثه، دلیل حقانیت و الهی‌بودن کتاب یا سخن یا ادعایی است، پس تفاوت ماهیتی میان پیش‌گویی‌های قرآن با پیشگویی‌های انسان‌هایی مانند ژون ورن، نوستر آداموس و… چیست؟! با این استدلال ناچار باید این افراد را پیامبر و کتاب‌هایشان را کتاب‌های آسمانی بدانیم! آیا قرآن واقعاً پیشگویی کرده است؟!
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
در کتاب‌های کلام اسلامی و علوم قرآن، غالباً به بحث اعجاز قرآن اشاره شده و متکلمان ضمن ارائهٔ تعریفی از معجزیت قرآن، وجوهی را برای آن بیان کرده‌اند؛ یکی از وجوه اعجاز قرآن، که دلیلی بر الاهی بودن آن تلقی شده است، إخبار غیبی قرآن از رویدادهایی<ref>مثلاً اخبار از فتح مکه و پیروزی رومیان بر امپراتوری ایران و …</ref> است که در آینده اتفاق می‌افتاد و در آن مقطع، پیش‌بینی آن هم بسیار از ذهن‌ها دور می‌بود؛ حال پرسش این است که آیا این خبرها از سنخ پیش‌گویی‌های پیش‌گویان است یا از سنخ دیگری است؟ برخی از مخالفان اسلام با مقایسه آیات قرآن و نوشته‌های پیش‌گویانهٔ برخی از پیش‌گویان مشهور جهان، این وجه از معجزیت قرآن را موردسؤال قرار داده و خواسته‌اند از این رهگذر به اعتبار کل قرآن آسیب رسانند؛ در این نوشتار به یکی از این دست شبهات، توجه کرده و به بررسی و نقد آن خواهیم پرداخت.


چکیدهٔ شبهه
یکی از اعجازهای محتوایی قرآن کریم، إخبار از آینده و گزارشی قطعی از حوادثی است که در آینده باید رخ می‌داده است. پیش‌گویی‌های قرآن با پیش‌گویی‌های انسان‌ها متفاوت است؛ زیرا آنچه قرآن از آن خبر می‌دهد، از منبع وحی و غیب صادر شده و متکی بر علم خداوند است و هیچ خطا و شکی در تحقق آن نیست؛ ولی پیش‌گویی‌هایی که از انسان‌ها صادر می‌شود، بیش‌تر بر اساس حدس، گمان، شهود و در یک‌کلام، متکی بر علم محدود انسانی است و امکان اشتباه و خطا در آن فراوان است!


ادعا می‌شود که در قرآن در چندین مورد نسبت به حوادث آینده پیش‌گویی شده و مسلمانان این پیش‌گویی‌ها را نشانهٔ غیربشری بودن قرآن دانسته‌اند! حال جای این پرسش است که اگر صرف پیش‌گویی از یک حادثه، دلیل حقانیت و الاهی‌بودن کتاب یا سخن یا ادعایی است، پس تفاوت ماهیتی میان پیش‌گویی‌های قرآن با پیشگویی‌های انسان‌هایی مانند ژون ورن، نوستر آداموس و… چیست؟! با این استدلال ناچار باید این افراد را پیامبر و کتاب‌هایشان را کتاب‌های آسمانی بدانیم<ref>استخراج شده از سایت‌های شبهه افکن</ref>!


چکیدهٔ نقد
====قرآن کتاب پیشگویی نیست====
قرآن کریم معجزهٔ جاوید پیامبر گرامی اسلام(ص) است؛ این کتاب در حقیقت کتاب زندگی و تبیین و توضیح زیست مؤمنانه است و نه کتاب پیش‌گویی یا هر موضوع دیگر! قرآن شیوهٔ خدایی‌زیستن و زندگی بر محور توحید را به انسان می‌آموزد و در این راه تنها به مباحثی می‌پردازد که این هدف را تحقق بخشد و البته هر موضوع را به اندازه و به شیوه‌ای بیان می‌کند که هدف موردنظرش را تأمین کند؛ اگر در مواردی، پیش‌گویی (نمی‌توان نام آن را پیش‌گویی نهاد؛ بلکه خبر دادن از غیب است) کرده است، نه با هدف پیش‌گویی است، بلکه برای تقویت قلب‌های مؤمنان و نیرو بخشیدن به انگیزه‌های آنان است. اگر در جایی به پدیده‌های طبیعی پرداخته، نه برای این است که گزارشی از مسائل علمی به دست دهد؛ بلکه برای توجه دادن به توحید و ارائه آیات خداشناسی است. اگر از پیشینیان سخن گفته، نه برای قصه‌گویی وتاریخ‌نگاری است؛ بلکه برای درس‌آموزی از زندگی و سرانجام نیک یا بد آن‌هاست؛ بنابراین نباید انتظار داشت که قرآن، پر از پیش‌گویی‌هایی، آن هم به سبک و سیاق کاهنان و پیش‌گویان، باشد؛ ازآنجا که قرآن کتاب هدایت و تعلیم اخلاق و حکمت است، به هر چیز چنان می‌نگرد که آیا این هدف متعالی را محقق می‌کند یا نه؟ پیش‌گویی‌های قرآن، اگر چه به عنوان تحدی، در قرآن نیامده است، اما با توجه به اینکه نوعی اِخبار از غیب است، می‌تواند موضوع تحدی و هم‌آورد طلبی، برای اثبات حقانیت آن در برابر مخالفان هم قرار گیرد!


یکی از اعجازهای محتوایی قرآن کریم، إخبار از آینده و گزارشی قطعی از حوادثی است که در آینده باید رخ می‌داده است؛ البته پیش‌گویی‌های قرآن با پیش‌گویی‌های انسان‌ها متفاوت است؛ زیرا آنچه قرآن از آن خبر می‌دهد و به اصطلاح پیش‌گویی می‌کند، از منبع کامل وحی و غیب صادر شده و متکی بر علم بی‌پایان خداوند متعال است و هیچ خطا و شکی در تحقق آن نیست؛ ولی پیش‌گویی‌هایی که از انسان‌ها صادر می‌شود، بیش‌تر بر اساس حدس، گمان، شهود و در یک‌کلام، متکی بر علم محدود انسانی است و امکان اشتباه و خطا در آن فراوان است!
====خبر از آینده در قرآن====


مقدمه
یکی از اعجازهای محتوایی قرآن کریم، إخبار از آینده و گزارشی قطعی از حوادثی است که در آینده باید رخ می‌داده است؛ البته پیش‌گویی‌های قرآن با پیش‌گویی‌های انسان‌ها متفاوت است؛ زیرا آنچه قرآن از آن خبر می‌دهد و به اصطلاح پیش‌گویی می‌کند، از منبع وحی و غیب صادر شده و متکی بر علم خداوند است و هیچ خطا و شکی در تحقق آن نیست؛ ولی پیش‌گویی‌هایی که از انسان‌ها صادر می‌شود، بیش‌تر بر اساس حدس، گمان، شهود و در یک کلام، متکی بر علم محدود انسانی است و امکان اشتباه و خطا در آن فراوان است؛ مسلماً إخبار قرآن در مقطع نزول آیات، نمی‌تواند معجزه تلقی شود؛ زیرا علی الفرض، هنوز وقت تحقق آن نرسیده و مخاطبان قرآن تحقق وعدهٔ آن را با چشم خود ندیده‌اند؛ پس پیشگویی‌های قرآن در مقطع نزول آیات، صرفاً با هدف امیدبخشی و ایمان افزایی در دل‌های مؤمنان و یاری‌کردن آن‌ها برای تقویت صبر و پایداری است.


قرآن کریم معجزهٔ جاوید پیامبر گرامی اسلام(ص) است؛ این کتاب آسمانی در حقیقت کتاب زندگی و تبیین و توضیح زیست مؤمنانه است و نه کتاب پیش‌گویی یا هرموضوع دیگر! قرآن آمده است تا شیوهٔ خدایی‌زیستن و زندگی بر محور توحید را به آدمیان بیاموزد و در این راه تنها به مباحثی می‌پردازد که این هدف را تحقق بخشد و البته هرموضوع را به اندازه و به شیوه‌ای بیان می‌کند که هدف موردنظرش را تأمین کند؛ اگر در مواردی، پیش‌گویی (هرچند نمی‌توان نام آن را پیش‌گویی نهاد؛ بلکه إخبار از غیب است) کرده است، نه با هدف پیش‌گویی است، بلکه برای تقویت قلوب مؤمنان و نیروبخشیدن به انگیزه‌های آنان است؛ اگر در جایی به پدیده‌های طبیعی پرداخته، نه برای این است که گزارشی از مسائل علمی به دست دهد؛ بلکه برای توجه دادن به توحید و ارائهٔ آیات خداشناسی است؛ اگر از پیشینیان سخن گفته، نه برای قصه‌گویی وتاریخ‌نگاری است؛ بلکه برای درس‌آموزی از زندگی و سرانجام نیک یا بد آن‌هاست؛ بنابر این نباید انتظار داشت که قرآن، پر از پیش‌گویی‌هایی، آن هم به سبک و سیاق کاهنان و پیش‌گویان، باشد؛ ازآنجا که قرآن کتاب هدایت و تعلیم اخلاق و حکمت است، به هرچیز چنان می‌نگرد که آیا این هدف متعالی را محقق می‌کند یا نه؟ پیش‌گویی‌های قرآن، اگر چه به عنوان تحدی، در قرآن نیامده است، اما باتوجه به اینکه نوعی اخبار از غیب است، می‌تواند موضوع تحدی و هم‌آوردطلبی، برای اثبات حقانیت آن در برابر مخالفان هم قرار گیرد!
====خبر از آینده در قرآن====
قرآن در برخی موارد و با انگیزه‌های خاصی از حوادث آینده خبر داده‌است. این اخبار به طور خلاصه چنین است:
* خبر از فتح قریب‌الوقوع مکه به دست مسلمانان؛ {{قرآن|قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ ۚ وَبِئْسَ الْمِهَادُ}} ''به آنها که کافر شدند بگو: «(از پیروزی موقت خود در جنگ اُحُد، شاد نباشید!) بزودی مغلوب خواهید شد؛ (و سپس در رستاخیز) به سوی جهنم، محشور خواهید شد. و چه بد جایگاهی است!''<ref>(آل عمران:۱۲- ترجمه مکارم شیرازی)</ref>


سخن قرآن پیشگویی نیست، إخبار از غیب است!
این آیه، پس از جنگ احد نازل شده است؛ در حالی که مسلمانان از نظر شرایط ظاهری سیاسی و نظامی، تا حد قابل توجهی دچار شکست شده و نا امیدی در دل بسیاری از آن‌ها نفوذ کرده‌بود. در این آیه خداوند از پیروزی قریب‌الوقوع مسلمانان در آینده سخن می‌گوید و ضمن بیم دادن و هشدار به کافران، به مؤمنان، بشارت موفقیت و پیروزی می‌دهد؛ زمان زیادی نمی‌گذرد که وعدهٔ قرآن تحقق می‌یابد و درهای مکه به دست مسلمانان گشوده می‌شود!<ref>تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و همکاران، (تهران، دار الکتب الاسلامیه، چ بیستم، سال ۱۳۶۷)، ج۲، ص۳۳۳–۳۳۴.</ref>


یکی از اعجازهای محتوایی قرآن کریم، إخبار از آینده و گزارشی قطعی از حوادثی است که در آینده باید رخ می‌داده است؛ البته پیش‌گویی‌های قرآن با پیش‌گویی‌های انسان‌ها متفاوت است؛ زیرا آنچه قرآن از آن خبر می‌دهد و به اصطلاح پیش‌گویی می‌کند، از منبع کامل وحی و غیب صادر شده و متکی بر علم بی‌پایان خداوند متعال است و هیچ خطا و شکی در تحقق آن نیست؛ ولی پیش‌گویی‌هایی که از انسان‌ها صادر می‌شود، بیش‌تر بر اساس حدس، گمان، شهود و در یک‌کلام، متکی بر علم محدود انسانی است و امکان اشتباه و خطا در آن فراوان است؛ مسلماً إخبار قرآن در مقطع نزول آیات، نمی‌تواند معجزه تلقی شود؛ زیرا علی الفرض، هنوز وقت تحقق آن نرسیده و مخاطبان قرآن تحقق وعدهٔ آن را با چشم خود ندیده‌اند؛ پس پیشگویی‌های قرآن در مقطع نزول آیات، صرفاً با هدف امیدبخشی و ایمان‌افزایی در قلوب مؤمنان و یاری‌کردن آن‌ها برای تقویت صبر و پایداری است؛ آری! پس از تحقق خبر غیبی، نوعی معجزه هم محسوب می‌شود و اعتماد و اطمینان مؤمنان را به پیامبر و صدق گفتار او افزایش می‌دهد.
* خبر از پیروزی امپراتوری روم بر امپراتوری ایران؛ {{قرآن|غُلِبَتِ الرُّومُ * فِي أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُونَ * فِي بِضْعِ سِنِينَ ۗ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِنْ قَبْلُ وَمِنْ بَعْدُ ۚ وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ}} ''رومیان مغلوب شدند! در (جنگی که به) نزدیکترین زمین (به دیار عرب واقع شد که حوالی شام یا اطراف جزیره باشد) و آنها پس از مغلوب شدن فعلی به زودی (بر فارسیان) غلبه خواهند کرد. (این غلبه رومیان) در اند سالی خواهد شد (و بدانید که این حادثه و) کلیه امور عالم، قبل از این و بعد از این همه به دست خداست، و آن روز (که رومیان فاتح شوند چون بعد از آن خدا وعده یاری به اهل اسلام داده) مؤمنان شاد می‌شوند.''<ref>(روم:۲–۴).</ref> هنگامی که ایرانیان لشکر روم را شکست دادند، این امر موجب خوشحالی قریش شد، قرآن کریم، برای شادی و قوت قلب مسلمانان، با قاطعیت تمام، خبر از پیروزی قریب‌الوقوع رومیان بر ایرانیان در کمتر از ده سال، می‌دهد و این اتفاق، چنان‌که قرآن از آن خبر داده بود، به وقوع پیوست؛<ref>تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۳۶۰–۳۶۹.</ref>


برخی از پیش‌گویی‌های قرآن کریم
* خبر از ادامه و فزونی نسل پیامبر اکرم(ص)؛ {{قرآن|إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ * إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ}} ''ما تو را کوثر (یعنی عطای بسیار چون کثرت فرزند) بخشیدیم. پس تو هم برای خدایت به نماز (و طاعت) و قربانی (و مناسک حج) بپرداز. که محققا دشمن بدگوی تو (عاص بن وائل) مقطوع النسل است (و نسل تو تا قیامت به کثرت و برکت و عزت باقی است).''<ref>سورهٔ کوثر.</ref>


۱. إخبار از فتح قریب‌الوقوع مکه به دست مسلمانان؛ " (ای پیامبر!) به کافران بگو (از پیروزی کنونی خود در جنگ احد شاد نباشید) به زودی شکست خواهید خورد (وسپس در رستاخیز) به سوی دوزخ محشور می‌شوید و دوزخ چه قرارگاه بدی است!<ref>آل عمران، آیه ۱۲.</ref>
* خبر از شکست کافران در جنگ بدر؛ {{قرآن|أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُنْتَصِرٌ * سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ}} ''بلکه می‌گویند: ما با هم مجتمع و بسیاریم و پیروزیم. به زودی آن جماعت (در جنگ بدر) شکست خورده و به جنگ پشت کنند''.<ref>(قمر:۴۴-۴۵)</ref>


این آیه، پس از جنگ احد نازل شده است؛ در حالی که مسلمانان از نظر شرایط ظاهری سیاسی و نظامی، تا حد قابل توجهی دچار شکست شده و ناامیدی در دل بسیاری از آن‌ها نفوذ کرده بود؛ در این آیه خداوند از پیروزی قریب‌الوقوع مسلمانان در آینده سخن می‌گوید و ضمن بیم دادن و هشدار به کافران، به مؤمنان، بشارت موفقیت و پیروزی می‌دهد؛ خیلی زمان نمی‌گذرد که وعدهٔ قرآن تحقق می‌یابد و درهای مکه به دست مسلمانان گشوده می‌شود!<ref>تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و همکاران، (تهران، دار الکتب الاسلامیه، چ بیستم، سال ۱۳۶۷)، ج۲، ص۳۳۳–۳۳۴.</ref>
۵. إخبار از ناتوانی انسان‌ها از آوردن همانند سوره‌ای، یا آیه‌ای یا ده آیه از قرآن؛{{قرآن|وَإِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِمَّا نَزَّلْنَا عَلَىٰ عَبْدِنَا فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ وَادْعُوا شُهَدَاءَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ}} ''و اگر شما را شکّی است در قرآنی که بر بنده خود (محمد) فرستادیم، پس بیاورید یک سوره مانند آن، و گواهان خود را بخوانید به جز خدا، اگر راست می‌گویید''.<ref>بقره/ ۲۴</ref>
 
۲. إخبار از پیروزی امپراتوری روم بر امپراتوری ایران؛<ref>روم، آیه ۲–۴.</ref> هنگامی که ایرانیان لشکر روم را شکست داند و این امر موجب خوشحالی قریش شد، قرآن کریم، برای شادی و قوت قلب مسلمانان، با قاطعیت تمام خبر از پیروزی قریب‌الوقوع رومیان بر ایرانیان در کم‌تر از ده سال، می‌دهد و این اتفاق، چنان‌که قرآن از آن خبر داده بود، به وقوع پیوست؛<ref>تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۳۶۰–۳۶۹.</ref>
 
۳. إخبار از ادامه و فزونی نسل پیامبر اکرم(ص)؛<ref>سورهٔ کوثر.</ref>
 
۴. إخبار از شکست کفار در جنگ بدر؛<ref>قمر/۴۴ و ۴۵</ref>
 
۵. إخبار از ناتوانی انسان‌ها از آوردن همانند سوره‌ای، یا آیه‌ای یا ده آیه از قرآن؛<ref>بقره/ ۲۴</ref>


۶. خبر از تحریف‌ناپذیری قرآن کریم؛<ref>حجر/ ۶–۹</ref>
۶. خبر از تحریف‌ناپذیری قرآن کریم؛<ref>حجر/ ۶–۹</ref>
۷٬۲۲۸

ویرایش