automoderated، ناظمان (CommentStreams)
۱۵٬۲۲۷
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) جز (A.rezapour صفحهٔ ثمره عفت و پاکدامنی حضرت فاطمه(س) را به روایت «پاکدامنی حضرت فاطمه(س) و حرامشدن آتش بر ذریه او» منتقل کرد) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
'''ثمره عفت و پاکدامنی حضرت فاطمه(س)''' براساس روایتی نجات فرزندانش از آتش بوده است. این روایت از [[امام صادق(ع)]] نقل شده و دارای سلسله سندی معتبر بوده است. | '''ثمره عفت و پاکدامنی حضرت فاطمه(س)''' براساس روایتی نجات فرزندانش از آتش بوده است. این روایت از [[امام صادق(ع)]] نقل شده و دارای سلسله سندی معتبر بوده است. | ||
درباره مضمون روایت مطابق با روایت [[امام رضا(ع)]] نسبت داشتن با [[فاطمه(س)|حضرت فاطمه(س)]] دلیل بر خلاصی از آتش نبوده و روش عملی امامان نیز چنین چیزی دیده نمیشود | درباره مضمون روایت مطابق با روایت [[امام رضا(ع)]] نسبت داشتن با [[فاطمه(س)|حضرت فاطمه(س)]] دلیل بر خلاصی از آتش نبوده و روش عملی امامان نیز چنین چیزی دیده نمیشود. | ||
==متن | ==متن روایت== | ||
پیامبر(ص) | در روایتی از پیامبر(ص) نقل است که: «فاطمه عفت و پاکدامنی خویش را حفظ کرد و خداوند آتش را بر ذریه فاطمه(س) حرام و آنان را از عذاب آتش مصون داشت. از امام صادق(ع)، از معنای کلام پیامبر سؤال شد و امام فرمود: «مقصود از کلام رسول الله(ص) آن عده از فرزندان زهرا است که از عذاب آتش الهی آزاد هستند و آنان حسن و حسین و زینب و ام کلثوم هستند.»<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، تهران، اسلامیه، بی تا، ج۴۳، ص۲۳۱.</ref> | ||
==سلسه راویان روایت== | ==سلسه راویان روایت== | ||
هفت نفر در سلسله سند این حدیث قرار گرفته | هفت نفر در سلسله سند این حدیث قرار گرفته است: | ||
* حماد بن عثمان که اولین راوی در این سند بوده کسی است که [[شیخ طوسی]] در «فهرست» خود از ایشان به عنوان ثقه و جلیل القدر یاد کرده و گفته ایشان دارای کتاب است.<ref>شیخ طوسی، محمد. الفهرست، مؤسسه نشر الفقاهه، چاپ اول، ۱۴۱۷ق، ص۱۱۵.</ref> | * حماد بن عثمان که اولین راوی در این سند بوده کسی است که [[شیخ طوسی]] در «فهرست» خود از ایشان به عنوان ثقه و جلیل القدر یاد کرده و گفته ایشان دارای کتاب است.<ref>شیخ طوسی، محمد. الفهرست، مؤسسه نشر الفقاهه، چاپ اول، ۱۴۱۷ق، ص۱۱۵.</ref> | ||
خط ۳۵: | خط ۳۳: | ||
==معنا و مفهوم روایت== | ==معنا و مفهوم روایت== | ||
گفته شده این که در روایت مقصود همه ذریه حضرت زهرا(س) بوده باشد و آنان به صرف انتساب به آن حضرت اهل نجات باشند، با عقل و نقل سازگار نیست، زیرا بر این مبنا از نظر عقلی باید تکالیف دینی نسبت به آنان لغو باشد زیرا فرض این است که آنان به مجرد انتساب اهل نجاتاند در حالی که چنین نیست. | |||
در | |||
به علاوه روایات فراوانی در منابع روائی از معصومین(ع) به ما رسیده که میگوید این طرز فکر که صرف ارتباط نسَبی نجات بخش است، اشتباه است و بر همین اساس در رابطه با روایت مورد سؤال از معصومین(ع) سؤال شده و آنان جواب منطقی و عقلایی دادهاند و مسئله اطاعت از خدا و معصومین(ع) را یک امر ضروری و غیرقابل انکار دانستهاند از جمله در زمان امام رضا(ع) این فکر که مجرد ارتباط نسَبی با فاطمه و اهل بیت(ع) عامل نجات است از سوی برخیها تبلیغ میشده که امام رضا(ع) مانع از ترویج این تفکر غلط شده است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، تهران، اسلامیه، بی تا، ج۴۳، ص۲۳۲.</ref> | |||
بنابریان صرف فرزندی و انتساب به پیامبر(ص) و فاطمه زهرا(س) سودی ندارد و عمل صالح لازم است. مطابق رویات و روایات تایید کننده آن آتش فقط بر آن عده از سادات حرام است که اهل طاعت عبادت و بندگی باشند و لذا برای روایت مورد سؤال در برخی روایات امام حسن و امام حسین، زینب و ام کلثوم(ع) را به عنوان مصداق کامل روایت ذکر کرده است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، تهران، اسلامیه، بی تا، ج۴۳، ص۲۳۱.</ref> | بنابریان صرف فرزندی و انتساب به پیامبر(ص) و فاطمه زهرا(س) سودی ندارد و عمل صالح لازم است. مطابق رویات و روایات تایید کننده آن آتش فقط بر آن عده از سادات حرام است که اهل طاعت عبادت و بندگی باشند و لذا برای روایت مورد سؤال در برخی روایات امام حسن و امام حسین، زینب و ام کلثوم(ع) را به عنوان مصداق کامل روایت ذکر کرده است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، تهران، اسلامیه، بی تا، ج۴۳، ص۲۳۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} |