ویژگی‌های نمازگزار واقعی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۳: خط ۱۳:


بر اساس آیه {{قرآن|نَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَر|ترجمه=یقیناً نماز از کارهای زشت، و کارهای ناپسند باز می دارد|سوره=عنکبوت|آیه=۴۵}}، انتظار از نمازگزار این است که فحشا و بدی‌ها را ترک کند. در روایتی، پیامبر(ص) کسی را که نمازش او را از فحشا و بدی بازنمی‌دارد، بی‌بهره دانسته است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۸۲، ص۱۹۸.</ref>
بر اساس آیه {{قرآن|نَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَر|ترجمه=یقیناً نماز از کارهای زشت، و کارهای ناپسند باز می دارد|سوره=عنکبوت|آیه=۴۵}}، انتظار از نمازگزار این است که فحشا و بدی‌ها را ترک کند. در روایتی، پیامبر(ص) کسی را که نمازش او را از فحشا و بدی بازنمی‌دارد، بی‌بهره دانسته است.<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۸۲، ص۱۹۸.</ref>
در روایتی، امام صادق(ع) یکی از شرایط پذیرفته شدن نماز را دوری از شهوات برای رضای خدا دانسته است. <ref name=":0">بحار الانوار، ج۶۹، ص۳۹۱.</ref>


=== انفاق ===
=== انفاق ===
در سوره معراج<ref>معارج: ۲۴ و ۲۵.</ref> و ابراهیم<ref>ابراهیم: ۳۱.</ref> در کنار دستور به نماز، به انفاق نیز دستور داده شده است. نمازگزار واقعی کسی است که در حالی که مواظبت بر رفتار شخصی و عبادات خود دارد، از محرومان جامعه فاصله نگرفته و از کمک به نیازمندان غافل نیست. نمازگزار واقعی، اهل انفاق واجب ([[زکات]] و [[خمس]]) و انفاق مستحب است.
در سوره معراج<ref>معارج: ۲۴ و ۲۵.</ref> و ابراهیم<ref>ابراهیم: ۳۱.</ref> در کنار دستور به نماز، به انفاق نیز دستور داده شده است. نمازگزار واقعی کسی است که در کنار مواظبت بر رفتار شخصی و عبادات خود، از محرومان جامعه فاصله نگرفته و از کمک به نیازمندان غافل نباشد. نمازگزار واقعی، اهل انفاق واجب ([[زکات]] و [[خمس]]) و انفاق مستحب است.


=== اطاعت از پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) ===
بنا بر روایتی، برخی از شرایط پذیرفته شدن نماز چنین است:‌ سیر کردن گرسنگان، پوشاندن برهنگان و پناه دادن به بی‌پناهان.<ref name=":0" />
بی شک هر عبادت و کار خیری که از آدمی سر می‌زند اگر رضایت و امضاءِ و تأیید پیامبر(ص) و ائمه(ع) در آن نباشد و آدمی عملاً مطیع و پیرو آن ذوات مقدس در همه ابعاد و رفتار و کردار خویش، نباشد آن عبادت اصلاً به سرانجام نمی‌رسد و هیچ ارزش و بهائی ندارد. از این رو پایبندی به اصل امامت و ولایت و رهبری ضروری است، چرا که نماز را جهت دار کرده و آنرا مقبول حق می‌گرداند.


قرآن مجید می‌فرماید: {{قرآن|و اقیموا الصلوه و آتوا الزکوه و اطیعوا الرسول …}}<ref>نور/ ۵۶.</ref> نماز را بر پا دارید و زکات را بدهید و رسول خدا را اطاعت کنید تا مشمول رحمت او شوید.
=== اطاعت از پیامبر(ص) و امامان(ع) ===
یکی از ویژگی‌های نمازگزار واقعی اطاعت او از پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) است.  


۴. امر به معروف و نهی از منکر: یکی دیگر از اموری که رعایت آن بر نمازگزار واقعی ضروری است، آن است که علاوه بر مواظبت بر اعمال و رفتار خویش می‌بایست نسبت به افعال و کردار خانواده و نزدیکان خود و دیگر افراد جامعه خویش غافل و بی‌تفاوت نباشد و آنها را از منکرات بر حذر دارد و به سوی اعمال شایسته ترغیب سازد لذا خداوند متعال در قرآن می‌فرماید: {{قرآن|یا بنی اقم الصلوه و أمر بالمعروف و انه عن المنکر}}<ref>لقمان/ ۱۷.</ref> پسرم نماز را بر پا دار، و امر به معروف و نهی از منکر کن.
در آیه {{قرآن|وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا الرَّسُول|ترجمه=و نماز را برپا دارید و زکات را بپردازید، و پیامبر را اطاعت کنید.|سوره=نور|آیه=۵۶}} پس از امر به نماز و زکات، دستور اطاعت از پیامبر(ص) صادر شده است، که بر اساس دیگر آیات، شامل اطاعت از امامان(ع) نیز می‌شود.  


در روایتی از امام صادق(ع)، ایشان شرایط نمازگزار واقعی را اینگونه برمی‌شمارند: «خداوند تبارک و تعالی
=== امر به معروف و نهی از منکر ===
می‌فرماید: همانا نماز کسی را قبول می‌کنم که:۱. در برابر عظمتم تواضع کند و برایم خاکسار باشد ۲. برای رضای من از شهوات دوری جوید ۳. روزهایش را با ذکر من به شب رساند ۴. بر بندگانم فخر نفروشد ۵. گرسنگان را سیر کند ۶. برهنگان را بپوشاند ۷. بر مصیبت دیدگان رحم کند ۸. بی پناهان را پناه دهد.}}<ref>بحار الانوار، ج۶۹، ص۳۹۱.</ref>
نمازگزار واقعی اهل امر به معروف و نهی از منکر است. او افزون بر مراقبت از اعمال خود، نسبت به رفتار خانواده، نزدیکان و افراد جامعه بی‌اعتنا نیست و آنها را به خوبی‌ها امر کرده و از بدی‌ها نهی می‌کند. بر پایه آیه ۱۷ سوره لقمان، حضرت لقمان فرزند خود را پس از امر به نماز، او را به امر به معروف و نهی از منکر دستور داد.


== درون نماز ==
== درون نماز ==
خط ۵۶: خط ۵۸:
==== اخلاق در عبادات ====
==== اخلاق در عبادات ====
به این معنا که عبادت و نماز را فقط و فقط برای رضای او انجام دهد و عملش را از هر آنچه که شائبه غیر خدائی دارد تصفیه و پاک نماید. تا آنجا که نماز را برای ترس از جهنم یا ثواب و پاداش اخروی نخواند.<ref>ر. ک. آداب الصلوه، ص۱۶۰–۱۷۹.</ref>
به این معنا که عبادت و نماز را فقط و فقط برای رضای او انجام دهد و عملش را از هر آنچه که شائبه غیر خدائی دارد تصفیه و پاک نماید. تا آنجا که نماز را برای ترس از جهنم یا ثواب و پاداش اخروی نخواند.<ref>ر. ک. آداب الصلوه، ص۱۶۰–۱۷۹.</ref>
<span></span>
 
 
<nowiki>در روایتی از امام صادق(ع)، ایشان شرایط نمازگزار واقعی را اینگونه برمی‌شمارند: «خداوند تبارک و تعالی
می‌فرماید: همانا نماز کسی را قبول می‌کنم که:۱. در برابر عظمتم تواضع کند و برایم خاکسار باشد ۲. برای رضای من از شهوات دوری جوید ۳. روزهایش را با ذکر من به شب رساند ۴. بر بندگانم فخر نفروشد ۵. گرسنگان را سیر کند ۶. برهنگان را بپوشاند ۷. بر مصیبت دیدگان رحم کند ۸. بی پناهان را پناه دهد.}}</nowiki><ref name=":0" />
{{مطالعه بیشتر}}
{{مطالعه بیشتر}}


automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش