وجود گناه در میان زنان با چادر و بدون چادر: تفاوت میان نسخه‌ها

پاكى نسل، صميميت خانوادگى و جلوگيرى از طلاق، آرامش روح افراد، عدم مانع براى فعالیت‌های اجتماعى، كرامت و احترام و عزت زن و تصعيد و تلطيف غريزه یعنی عشق، از فلسفه [[حجاب]] و عفاف است<ref>مطهری، مرتضی، یادداشت‌هاى استاد مطهرى، ج3، ص 178، تهران، صدرا، چ1، </ref>  که درمجموع همه‌اش به پاکی و گناه نکردن زن منتهی می‌شود. زنی که با این اعتقاد حجاب خود را رعایت کند قطعاً تا می‌تواند از ارتکاب گناه اجتناب می‌کند. اینکه با قاطعیت گفته‌شده است که چادری‌ها هزاران [[گناه]] مرتکب می‌شود و بی چادری‌ها مرتکب گناه نمی‌شوند و دلشان پاک است، سخن غیرعلمی و غیرواقعی است و نمی‌توان آن را ثابت کرد. بلکه با معیاری که بیان شد بی چادری‌ها برخلاف چادری‌ها که به دین و دستورات آن پای بند نیستند مانعی برای ارتکاب گناه ندارند و طبع قضیه اقتضا می‌کند که در میان آنان گناه بیشتر انجام بگیرد. اگر بی‌حجابی‌ آنان از مخالفت با دین ناشی شده باشد برای آنان اصلاً گناهی وجود ندارد تا گفته شود آنان مرتکب گناه نمی‌شوند و دلشان پاک است. افزون بر آن پاکی دل چیزی نیست که قابل‌اثبات باشد و همچنین عاملی که دل را پاک می‌کند در آنان وجود ندارد؛ زیرا پاکی دل با عمل به دستورات دینی و رعایت موازین اخلاقی امکان‌پذیر می‌گردد و کسی که هیچ باوری به دین ندارد و از عقل و فطرت سالم خود هم پیروی نکند ادعای پاکی دل برای آنان قابل‌پذیرش نیست. افزون بر این‌ها همین بی‌حجابی آنان در اثر مخالفت با دین و دستورات اخلاقی، خودش گناه است که پیوسته آن را با خودش دارد.

این مطلب قابل‌انکار نیست که برخی خداباوران که شامل مسلمانان، [[مسیحیان]] و [[یهودیان]] می‌شود در رفتار و عملکرد خود مشکل‌دارند و رفتارهای غیرانسانی از آن‌ها سر می‌زند؛ اما این رفتار آنان ناشی از خداباوری و دین‌داری نیست بلکه مانند همان بی‌دینانی که رفتار درست ندارند تسلیم هوا و هوس و خواست‌های غیرانسانی گردیده و از عقل و فطرتش بهره نگرفته‌اند و چنین نیست که دین داشتن باعث این رفتار نادرست آن‌ها شده است. چه اینکه دین اسلام انسان را به‌سوی رفتار نیکو و عمل شایسته و دوری از رفتارهای نادرست و غیرانسانی دعوت نموده و حتی برای عملی شدن این دستورها مجازات دنیوی و اخروی قرار داده است. اما اینکه یک مسلمان ازنظر رفتار مشکل دارد عمل نکردن او به این دستورات است؛ درست مانند مریضی که به نسخه یک دکتر حاذق عمل‌نکرده و یا بر طبق دستور پزشک دارو را مصرف نمی‌کند و درنتیجه شفای مطلوب را به دست نمی‌آورد. دین اسلام از هدایت و درست کردن رفتار انسان‌ها ناتوان نیست بلکه دستورات بسیار ارزشمندی برای اصلاح انسان دارد و اینکه یک مسلمان رفتار و کردار اجتماعی و اخلاقی‌اش نادرست است خودش نخواسته است از دستورات اخلاقی و رفتاری دین اسلام استفاده کرده و عملش را بر طبق آن منطبق سازد.