|
|
(۸ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{در دست ویرایش|کاربر=A.rezapour }}
| |
| {{شروع متن}} | | {{شروع متن}} |
| {{سوال}} | | {{سوال}} |
| فلسفه تسمیه کتاب داود به زبور چیست و چگونه نازل شده است؟
| | وجه تسمیه کتاب داود به زبور چیست؟ |
| {{پایان سوال}} | | {{پایان سوال}} |
| {{پاسخ}} | | {{پاسخ}} |
| حضرت داود ـ(ع) ـ یکی از پیامبران بزرگ الهی است که در کسوت پادشاهی به حل مشکلات مردم و قضاوت عادلانه میان آنها میپرداخت و در ادای وظیفه پیامبری با وعظ و اندرز به راهنمائی و هدایت انسانها مشغول بود، او انسان برگزیده ای بودکه با معرفت خداوندی همواره به دعا و نیایش و عبادت میپرداخت و با پند و اندرزهایی که خداوند بر او نازل کرده، لحظه ای از یاد خدا غافل نمیشد و خداوند با نزول زبور به او فضیلت داد:
| | زبور در لغت به معنی نوشته است اما نوشتهای که با استحکام توأم باشد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۹۹.</ref> عرب هر وقت بخواهد بگوید فلانی فلان مطلب را نوشت، میگوید: زبره، یعنی آن را نوشت.<ref>طباطبائی، محمد حسین، المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۲۲۹.</ref> |
|
| |
|
| «... و ما بعضی از پیامبران را بر بعضی دیگر برتری دادیم و به داود زبور بخشیدیم»<ref>اسراء / ۵۵.</ref>
| | زُبُر به معنی کتابهای آسمانی نیز استعمال شده است. چنانچه خداوند به [[پیامبر(ص)]] میفرماید: «اگر تو را تکذیب میکنند در گذشته هم رسولانی را تکذیب میکردند که با دلایل آشکار و نوشتههای متین و محکم [الزبر] و کتاب روشنی بخشی آورده بودند.»<ref>سوره آل عمران، آیه ۱۸۴؛ و سوره نحل، آیه ۴۴؛ سوره قمر، آیه ۴۳؛ سوره فاطر آیه ۲۵.</ref> با توجه به این که زبر به معنی نوشته متین و محکم است و در قرآن کریم هم به نوشته و کتب آسمانی اطلاق شده است. کلمه زبور اسم میشود برای کتابهایی که بر پیامبران نازل میشد ولی بعدها عَلَم شده است برای کتابی که خداوند آن را بر حضرت داود نازل کرده است.<ref>طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۳۱۴.</ref> |
|
| |
|
| زبور درلغت به معنی نوشته است اما نوشتهای که با استحکام توأم باشد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۳، ص۱۹۹.</ref> و مانند «کتاب» که به مکتوب گفته میشود زبور هم به معنی مزبور است یعنی نوشته شده و عرب هر وقت بخواهد بگوید فلانی فلان مطلب را نوشت، میگوید: زبره یعنی آن را نوشت.<ref>طباطبائی، محمد حسین، المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۲۲۹.</ref> و در قرآن کریم نیز به این معنی استعمال شده است: | | در برخی از شرحهایی که بر کتاب مقدس و نیز خود زبور نوشته شده، علت وجه تسمیه کتاب داود به زبور را نوشته شدن زبور به دست [[مقام حضرت داود(ع) در قرآن|حضرت داود]] میدانند یعنی چون حضرت داود با دست خود آن را مینوشت و به نوشتهای که متین باشد زبور گفته میشد، لذا به کتاب حضرت داود زبور گفتند.<ref>الاب متی المسکین، المزامیر دراسته و شرح و تفسیر، قاهره، دیرالقدیس ابنا مقار، چاپ اول، ۲۰۰۲م، ج۱، ص۸۰.</ref> دلیل دیگر این که، زبور حضرت داود را در معبدها مینوشتند و مردم با خواندن آن خدا را حمد، تسبیح و شکر کرده و با خدا به راز و نیاز و دعا میپرداختند.<ref>الاب متی المسکین، المزامیر دراسته و شرح و تفسیر، قاهره، دیرالقدیس ابنا مقار، چاپ اول، ۲۰۰۲م، ج۱، ص۷.</ref> زیرا زبور حضرت داود سراسر دعا، حمد و تسبیح الهی، اندرز و توصیههای اخلاقی و راهنماییها بود و البته احکام تازهای نداشت و حضرت داود پیرو آئین حضرت موسی(ع) بودند.<ref>طیب، عبدالحسین، اطیب البیان، تهران، انتشارات اسلام، چاپ دوم، ۱۳۷۸ش، ج۴، ص۲۷۲.</ref> |
|
| |
|
| «و کلّ شیء فعلوه فی الزّبر؛<ref>قمر / ۵۲.</ref>و هر کاری را انجام دادهاند در نامههای اعمال شان نوشته شده است.»
| | کلمه زبور عَلَم بر کتاب حضرت داود است. کتاب زبور حضرت داود(ع) امروز در کتاب مقدس در [[عهد عتیق]] با عنوان [[مزامیر داود]] و در ۱۵۰ فصل آمده است که هر فصلی را مزمور مینامند و مزامیر جمع است. هر چند برخی از فصلها را نمیتوان گفت همان زبور حضرت داود است؛ چون این کتابها دستخوش تحریف و دگرگونی بودهاند، اما قسمتهای زیادی از این ۱۵۰ فصل را میتوان از زبور حضرت داود(ع) دانست.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۲۱۵.</ref> |
| | |
| زُبُر به معنی کتابهای آسمانی نیز استعمال شده است که در این آیات نیز به کتب آسمانی نوشته شده اطلاق شده است، چنانچه خداوند به رسول اسلام(ص) میفرماید: «اگر تو را تکذیب میکنند در گذشته هم رسولانی را تکذیب میکردند که با دلایل آشکار و نوشتههای متین و محکم [الزبر] و کتاب روشنی بخشی آورده بودند.»<ref>آل عمران / ۱۸۴؛ و رک: نحل / ۴۴؛ قمر / ۴۳؛ فاطر / ۲۵.</ref> با توجه به این که زبر به معنی نوشته متین و محکم است و در قرآن کریم هم به نوشته و کتب آسمانی اطلاق شده است. کلمه «زبور» اسم میشود برای کتابهایی که بر پیامبران نازل میشد ولی بعدها علم شده است برای کتابی که خداوند آن را بر حضرت داود نازل کردهاند.<ref>مجمع البحرین، ج۳، ص۳۱۴.</ref>
| |
| | |
| در برخی از شرحهایی که برکتاب مقدس و نیز خود زبور نوشته شده علت این کار را نوشته شدن زبور به دست حضرت داود میدانند یعنی چون حضرت داود با دست خود آن را مینوشت و به نوشتهای که متین باشد زبور گفته میشد، لذا به کتاب حضرت داود زبور گفتند.<ref>الاب متی المسکین، المزامیر دراسته و شرح و تفسیر، قاهره، دیرالقدیس ابنا مقار، چاپ اول، ۲۰۰۲م، ج۱، ص۸۰.</ref>
| |
| | |
| دلیل دیگر این که زبور حضرت داود را در معبدها مینوشتند و مردم با خواندن آن خدا را حمد، تسبیح و شکر کرده و با خدا به راز و نیاز و دعا میپرداختند.<ref>همان، ص۷.</ref> زیرا زبور حضرت داود سراسر دعا، حمد و تسبیح الهی، اندرز و توصیههای اخلاقی و راهنماییها بود و البته احکام تازه ای نداشت و حضرت داود پیرو آئین حضرت موسی ـ(ع) ـ بودند.<ref>طیب، عبدالحسین، اطیب البیان، تهران، انتشارات اسلام، چاپ دوم، ۱۳۷۸ش، ج۴، ص۲۷۲.</ref>
| |
| | |
| بنابر این زبور به معنای نوشته شده که با دست مبارک حضرت داود ـ(ع) ـ در نسخه ای نوشته شده بود و از طرفی چون در معبدها هم نوشته میشد مردم به آن زبور یعنی وحی نوشته شده میگفتند و به مرور زمان کلمه «زبور» عَلَم بر کتاب حضرت داود شده است.
| |
| | |
| کتاب زبور حضرت داود ـ(ع) ـ امروز در کتاب مقدس در عهد عتیق با عنوان مزامیر داود و در ۱۵۰ فصل آمده است که هر فصلی را مزمور مینامند و مزامیر جمع است. هر چند برخی از فصلها را نمیتوان گفت همان زبور حضرت داود است چون این کتابها دستخوش تحریف و دگرگونی بودهاند، اما قسمتهای زیادی از این ۱۵۰ فصل را میتوان از زبور حضرت داود ـ(ع) ـ دانست.<ref>تفسیر نمونه، ج۴، ص۲۱۵.</ref> | |
| | |
| اما این که زبور چگونه نازل شده در روایات آمده که در ماه رمضان بر حضرت داود ـ(ع) ـ از طریق وحی نازل شد<ref>بحرانی، هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، تهران، مؤسسه بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۰۱.</ref> هر چند که کتاب شریعت نبود و از این نتیجه میگیریم که خداوند گاهی دعا و مناجات هم برای پیامبران نازل میکرد. و در تفاسیر آمده که زبور شیئاً فشیئاً است<ref>حسینی شیرازی، محمد، تقریب القرآن الی الاذهان، بیروت، دارالعلوم للطباعه و النشر، چاپ اول، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۵۸۵.</ref> یعنی فصل فصل نازل میشد. و در قرآن کریم زُبُر به معنی فصل فصل و قطعه قطعه آمده است چنانچه ذو القرنین برای ساخت سد گفت:
| |
| | |
| }}آتونی زُبَرَ الحدید…<ref>کهف / ۹۶.</ref> {{قرآن|: قطعات آهن برایم بیاورید»
| |
| | |
| با این نگاه هم میتوانیم بگوئیم یکی دیگر از دلایل نام گذاری کتاب آسمانی حضرت داود به زبور این است که زبور قطعه قطعه و فصل و فصل است.
| |
| {{پایان پاسخ}}
| |
| {{پایان مطالعه بیشتر}}
| |
| | |
| == منابع جهت مطالعه بیشتر ==
| |
| # اهل البیت ـ(ع) ـ فی الکتاب المقدس، کاظم نصیری.
| |
| # المزامیر دراسته و شرح و تفسیر، الاب متی المسکین، سه جلدی.
| |
| {{مطالعه بیشتر}}
| |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |
| {{پانویس|۲}} | | {{پانویس|۲}} |
| {{شاخه | | {{شاخه |
| | شاخه اصلی = | | | شاخه اصلی =تاریخ |
| | شاخه فرعی۱ = | | | شاخه فرعی۱ =پیامبران و امتهای پیشین |
| | شاخه فرعی۲ = | | | شاخه فرعی۲ = |
| | شاخه فرعی۳ = | | | شاخه فرعی۳ = |
| }} | | }} |
| {{تکمیل مقاله | | {{تکمیل مقاله |
| | شناسه = | | | شناسه =- |
| | تیترها = | | | تیترها =- |
| | ویرایش = | | | ویرایش =شد |
| | لینکدهی = | | | لینکدهی =شد |
| | ناوبری = | | | ناوبری = |
| | نمایه = | | | نمایه = |
| | تغییر مسیر = | | | تغییر مسیر =شد |
| | ارجاعات = | | | ارجاعات = |
| | بازبینی = | | | بازبینی = |
| | تکمیل = | | | تکمیل = |
| | اولویت = | | | اولویت =ج |
| | کیفیت = | | | کیفیت =ج |
| }} | | }} |
| {{پایان متن}} | | {{پایان متن}} |