واجب الوجود: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۱۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Mnazarzadeh صفحهٔ معنای واجب الوجوب را به معنای واجب الوجود منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:


{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
مفهوم واجب الوجود، از مفاهیم فلسفی ای است که فلاسفه برای تعبیر از [[خداوند]] از این عبارت استفاده می‌کنند. به‌طور کلی واجب الوجود به معنی این است که وجود آن ضروری و لازم است و نمی‌توان نبود آن را تصور کرد. هر چیزی نسبت به وجود یا عدم وجود از سه حالت خارج نیست، یا واجب الوجود است، مثل خدای متعال که قائم به ذات خودش است و هیچ علتی ندارد، یا ممکن الوجود است، مثل همه مخلوقات که می‌شود نبودشان را تصور کرد و برای به وجود آمدن نیاز به علت دارند، یا ممتنع الوجود است، مثل شریک برای خداوند که وجود آن را نمی‌شود تصور کرد.
مفهوم واجب الوجود، از مفاهیم فلسفی‌ای است که فلاسفه برای تعبیر از [[خداوند]] از آن استفاده می‌کنند. واجب الوجود یعنی وجود آن ضروری و لازم است و نمی‌توان نبود آن را تصور کرد. هر چیزی نسبت به وجود یا عدم وجود از سه حالت خارج نیست:
 
* واجب الوجود مانند خداوند که قائم به ذات خودش است و هیچ علتی ندارد.
* ممکن الوجود مانند همه مخلوقات که می‌شود نبودشان را تصور کرد و برای به وجود آمدن نیاز به علت دارند.
* ممتنع الوجود مانند شریک برای خداوند که وجود آن را نمی‌شود تصور کرد.


== علت به کارگیری مفهوم واجب الوجوب ==
== علت به کارگیری مفهوم واجب الوجوب ==
خط ۳۱: خط ۳۵:


با توجه به مطالبی که گذشت، می‌توان واجب الوجود را چنین تعریف کرد: «واجب الوجود، موجودی ضروری الوجود است که هستی اش، عین ذاتش بوده و محتاج به چیزی نباشد و قائم به ذات خودش باشد نه متکی بر غیر.»<ref>ر. ک. شرح منظومه، همان، ص۱۳۹.</ref>
با توجه به مطالبی که گذشت، می‌توان واجب الوجود را چنین تعریف کرد: «واجب الوجود، موجودی ضروری الوجود است که هستی اش، عین ذاتش بوده و محتاج به چیزی نباشد و قائم به ذات خودش باشد نه متکی بر غیر.»<ref>ر. ک. شرح منظومه، همان، ص۱۳۹.</ref>
{{پایان پاسخ}}


== منابع ==
== منابع ==
۱۱٬۸۷۷

ویرایش