هروله: تفاوت میان نسخه‌ها

 

هروله در لغت به معنی حالتی بین دویدن و راه رفتن عادی است؛ یعنی دویدن آرام و کنایه از سرعت اجابت خدای تعالی و قبول توبه بنده است.

فیروز آبادی می‌گوید: هروله، زیاده در راه رفتن است؛ یعنی سرعت دادن به راه رفتن.<ref>فیروز آبادی، قاموس المحیط، ج۳، ص۳۸۷.</ref>

اما در اصطلاح، هروله به راه رفتن در بخشی از مسعی (محل سعی بین صفا و مروه) که حاجیان وعمره گذاران در مکه عمل را انجام می‌دهند؛ یعنی سعی بین صفا و مروه که از ارکان حج و عمره است. در قسمتی از این محل مستحب است که حاجی و عمره گذار مرد، هروله کند، یعنی به راه رفتن خود کمی سرعت دهد. به طوری که نه راه رفتن عادی باشد و نه دویدن با سرعت. به این عمل هروله می‌گویند.

چنانچه فقها و عرفا می‌گویند: مستحب است که مردان به صورت آرام، در بخشی از مسیر بین صفا و مروه بدوند و هروله کنند این به معنای فرار از هوای نفس و زیر پا گذاشتن غرور و قدرت آدمی است.<ref>نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت، اسرار و معارف حج، تهران، دار الحدیث، ۱۳۸۵ش ص۱۹۱.</ref>

و به همین مضمون حدیثی از امام صادق(ع) وارد شده است که حضرت می‌فرمایند: «هرول هروله هرباً من هواک و تبرأ من حولک و قوتک»<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۹۶، ص۱۲۴.</ref> برای فرار از هوای نفس هروله کن و خود را از قوت و غرور مبری کن.

همان‌طور که اشاره شد هروله عمل مستحبی است که مخصوص مردان است. ولی برای زنان جایز نیست که هروله کنند و شاید حکمت این مطلب آن باشد که با توجه به مخلوط بودن زنان و مردان در حال سعی دویدن (آرام) بانوان گاهی موجب تحریک مردان می‌شود و تأثیر منفی بر فضای معنوی مسعی می‌گذارد. چنان‌که پیامبر اسلام(ص) فرمودند:

یا علی لیس علی النساء هروله بین الصفا و المروه:<ref>شیخ صدوق، الخصال، قم، جامعه مدرسین، (بی تا)، ص۵۱۱.</ref> ای علی برای زنان بین صفا و مروه هروله جایز نیست.

و هم چنین مستحب است که حاجی در وادی محسّر که مکانی بین مشعر و منی است و محل نابودی اصحاب فیل است، به صورت هروله رد شود و توقف نکند.<ref>صافی گلپایگانی، مناسک حج، ص۱۶۴، مسئله ۱۶۳.</ref>

 

 

 

و البته امروزه در برخی مناطق کشور، مثل کرمانشاه، در ایام عزاداری امام حسین(ع) خیمه بر پا می‌کنند قتلگاه درست می‌کنند و به صورت تعزیه و عزاداری، بین این دو محل، به روش هروله رفت و آمد می‌کنند. این رفتارها اگر صرفاً به عنوان تعزیه و مراسم عزاداری باشد اشکالی ندارد، ولی نبایستی این اموری را که مستند تاریخی ندارد به تاریخ عاشورا نسبت داد.

* درکربلا چه گذشت؛ شیخ عباس قمی.

* مقتل مقرم، عبد ارزاق مقرم

  | شاخه اصلی =

|شاخه فرعی۱ =

|شاخه فرعی۲ =

  | شناسه =

  | تیترها =

  | ویرایش =

  | لینک‌دهی =

  | تغییر مسیر =