نیم‌خورده مؤمن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲: خط ۲:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
در روایات آمده است که «سؤر مؤمن شفاست» آیا خوردن باقی ماندهٔ غذای مؤمن به لحاظ بهداشتی درست است؟{{پایان سوال}}
منظور از نیم‌خورده مؤمن یا سؤر مؤمن که در برخی روایات ذکر شد چیست؟ آیا این روایات با رعایت بهداشت سازگار است؟ آیا سند این روایات صحیح است؟{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
'''نیم‌خورده مؤمن''' یا '''سُؤْرِ مؤمن'''، باقی‌مانده غذای فرد [[مؤمن]] است، که در برخی روایات به خوردن آن سفارش شده و شفای از درد شمرده شده است.<ref name=":0">شیخ صدوق، محمد؛ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۶ ق، ص۱۵۱، ثواب من شرب من سؤر أخیه المؤمن‏.</ref> مراد از مؤمن در این روایات، مؤمنی دانسته شده که مبتلا به بیماری‌های واگیر نباشد؛{{مدرک|date=ژانویه ۲۰۲۲}} بنابراین با روایاتی که به رعایت بهداشت و دوری از بیماران واگیر سفارش کرده، ناسازگاری ندارد. در روایات، یکی از دلایل سفارش به خوردن نیم‌خورده مؤمن، [[تواضع|تواضع کردن]] دانسته شده است.<ref>مستغفری، جعفر، طبّ النبیّ (صلّی الله علیه و آله و سلّم)، نجف، چاپ اول، ۱۳۸۵ ق، ص۲۱.</ref> برخی از عالمان، یکی دیگر از دلایل این سفارش را، جلوگیری از [[اسراف]] دانسته‌اند.{{مدرک|date=ژانویه ۲۰۲۲}}
'''نیم‌خورده مؤمن''' یا '''سُؤْرِ مؤمن'''، باقی‌مانده غذای فرد [[مؤمن]] است، که در برخی روایات به خوردن آن سفارش شده و شفای از درد شمرده شده است.<ref name=":0">شیخ صدوق، محمد؛ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۶ ق، ص۱۵۱، ثواب من شرب من سؤر أخیه المؤمن‏.</ref> مراد از مؤمن در این روایات، مؤمنی دانسته شده که مبتلا به بیماری‌های واگیر نباشد؛{{مدرک|date=ژانویه ۲۰۲۲}} بنابراین با روایاتی که به رعایت بهداشت و دوری از بیماران واگیر سفارش کرده، ناسازگاری ندارد. در روایات، یکی از دلایل سفارش به خوردن نیم‌خورده مؤمن، [[تواضع|تواضع کردن]] دانسته شده است.<ref>مستغفری، جعفر، طبّ النبیّ (صلّی الله علیه و آله و سلّم)، نجف، چاپ اول، ۱۳۸۵ ق، ص۲۱.</ref> برخی از عالمان، یکی دیگر از دلایل این سفارش را، جلوگیری از [[اسراف]] دانسته‌اند.{{مدرک|date=ژانویه ۲۰۲۲}}
automoderated
۶٬۳۴۱

ویرایش