نماز و بخشش گناه در کلام امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

این حدیث را شرح دهید: {{متن عربی|عن اميرالمؤمنين(ع) أَنّه قال: ما اهَمَّني ذنبٌ أَمهِلْتُ بعده حتي اُصلّي ركعتين و أسأل الله العافيه.|ترجمه=گناهي كه پس از آن، مهلت به جا آوردن دو ركعت نماز به من داده شود، برايم اهميت ندارد.}}

{{پاسخ}}[[امام علی(ع)]] در کلامی گفته است اگر پس از گناهی مهلت دو رکعت نماز داشته باشم، آن گناه مرا اندوهگین نمی‌کند. این روایت اهمیت و ارزش نماز را نشان می‌دهد.

از این کلام استفاده نمی‌شود که اگر کسی قصد [[توبه]] داشته باشد پس می‌تواند گناه کند. امام علی(ع) با این بیان می‌خواهد دیگران را از [[معصیت]] و [[نافرمانی خدا]] برحذر دارد؛ به این علت که هر لحظه ممکن است [[مرگ]] انسان از راه برسد و انسان فرصت هیچ کاری را نداشته باشد. پس بر گناه‌کاران لازم و ضروری است که هر چه زودتر دست از گناه بکشند قبل از آن که فرصت از دست برود.

== متن حدیث ==

{{عربی بزرگ|ما أهَمَّني ذَنبٌ اُمهِلْتُ بَعدَهُ حتّى اُصَلِّيَ رَكعتَينِ و أسأَلَ اللّه َ العافِيَةَ|ترجمه=گناهى كه پس از آن مهلت دو ركعت نماز گزاردن داشته باشم مرا اندوهگين نمى دارد.<ref>نهج البلاغه، حکمت ۲۹۱،  ترجمه نهج البلاغه شهیدی، ص ۴۱۵</ref>}}

 

[[امام خمینی(ره)]] در تعبیری نماز را این‌گونه تعریف می‌نماید: «نماز یک کارخانه انسان‌سازی است.» اگر کسی دو رکعت نماز با [[حضور قلب]] بخواند و متوجه باشد که با چه شخصیتی صحبت می‌کند و لذت [[مناجات]] با خالق هستی را درک نماید، همیشه خودش را در مقابل عظمت خدا می‌بیند و مواظب اعمال و رفتار خود است.

== مطالعه بیشتر ==

  | شناسه =شد