نماز و بخشش گناه در کلام امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}از این کلام استفاده نمی‌شود که اگر کسی قصد [[توبه]] داشته باشد پس می‌تواند گناه کند. امام(ع) با این بیان می‌خواهد دیگران را از [[معصیت]] و [[نافرمانی خدا]] برحذر دارد؛ به این علت که هر لحظه ممکن است [[مرگ]] انسان از راه برسد و انسان فرصت هیچ کاری را نداشته باشد. پس بر گناه‌کاران لازم و ضروری است که هر چه زودتر دست از گناه بکشند قبل از آن که فرصت از دست برود.

{{عربی بزرگ|عن اميرالمؤمنين (ع) أَنّه قال: ما اهَمَّني ذنبٌ أَمهِلْتُ بعده حتي اُصلّي ركعتين و أسأل الله العافيه.}}

==نقش نماز در پاک‌سازی اعمال==

مطلب دیگری که از این سخن می‌توان برداشت نمود، نقش [[نماز]] در پاک‌سازی گناهان است، و خداوند هم در [[قرآن]] [[سوره هود]] می‌فرماید: {{قرآن|وَأَقِمِ الصَّلاه طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئَاتِ|سوره=هود|آیه=۱۱۵|ترجمه=در دو طرف روز و اوایل شب نماز را برپا دار، چرا که حسنات، سیئات (و آثار آنها) را از بین می‌برد.}}

[[امام خمینی(ره)]] در تعبیری نمار را این‌گونه تعریف می‌نماید: «نماز یک کارخانه انسان سازی است.» اگر کسی دو رکعت نماز با [[حضور قلب]] بخواند و متوجه باشد که با چه شخصیتی صحبت می‌کند و لذت [[مناجات]] با خالق هستی را درک نماید، همیشه خودش را در مقابل عظمت خدا می‌بیند و مواظب اعمال و رفتار خود است.