۴۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Am.gashool (بحث | مشارکتها) (تغییر سوال به تناسب متن پاسخ) |
Am.gashool (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
{{سوال}}نماز جماعت در قرآن چه جایگاه و فضیلتی دارد؟ | {{سوال}}نماز جماعت در قرآن چه جایگاه و فضیلتی دارد؟ | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}}برای ادای نمازهای واجب روزانه برگزاری نماز به صورت دسته جمعی مستحب است. اما در نماز جمعه و نیز در نمازهای عیدین با تحقق شرایط، واجب است، ولی در نمازهای مندوب، جز در «استسقاء»، جایز نیست. اخبار در فضیلت نماز جماعت در كتابهای فریقین (شیعه و سنی) فراوان است.<ref>جمعی از نویسندگان، «اسلام»، بخش «نماز جماعت»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ذیل مدخل.</ref> | ||
با استناد به آیات قرآن کریم (نساء: 102؛ بقره: 43)، احادیث متواتر و سنّت عملی پیامبر اکرم و صحابه و اهل بیت علیهم السلام، مشروعیت نماز جماعت در نمازهای واجب روزانه اثبات شده است و حتی برخی مشروعیت آن را از ضروریات دین دانسته‌اند. به نظر برخی فقها، از پاره‌ای احادیث بر می‌آید که آغاز تشریع نماز به صورت جماعت بوده است.<ref>رحمان ستایش، محمدکاظم، «نماز جماعت» دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱۰، ذیل مدخل.</ref> | با استناد به آیات قرآن کریم (نساء: 102؛ بقره: 43)، احادیث متواتر و سنّت عملی پیامبر اکرم و صحابه و اهل بیت علیهم السلام، مشروعیت نماز جماعت در نمازهای واجب روزانه اثبات شده است و حتی برخی مشروعیت آن را از ضروریات دین دانسته‌اند. به نظر برخی فقها، از پاره‌ای احادیث بر می‌آید که آغاز تشریع نماز به صورت جماعت بوده است.<ref>رحمان ستایش، محمدکاظم، «نماز جماعت» دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ج۱۰، ذیل مدخل.</ref> | ||