نمازهای مستحبی در روز پنجشنبه

نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۶ توسط A.ahmadi (بحث | مشارکت‌ها)
سؤال
خواندن چه نمازهایی در روز پنجشنبه سفارش شده است؟


هفت نماز مستحبی در روز پنچشنبه، در کتاب جَمالُ الْاُسْبوع، نوشته سید علی بن طاوس (درگذشت ۶۶۴ق)، ذکر شده است:

  • نماز دو رکعتی: در رکعت اول حمد یک مرتبه و سوره توحید سه مرتبه و در رکعت دوم حمد و توحید یک مرتبه.
  • چهار رکعت نماز (دو نماز دو رکعتی) بین نماز ظهر و عصر: در رکعت اول و دوم حمد یک مرتبه و سوره توحید صد مرتبه. در رکعت سوم حمد یک مرتبه و آیةالکرسی صد مرتبه و در رکعت چهارم سوره حمد و توحید یک مرتبه. پس از سلام و پایان یافتن نماز این دعا خوانده شود: «َ یَقُولُ اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیِی وَ یُمِیتُ وَ هُوَ حَیٌّ لَا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ أَعْطَاهُ اللَّهُ تَعَالَی أَجْرَ مَنْ صَامَ رَجَبَ وَ شَعْبَانَ وَ شَهْرَ رَمَضَانَ وَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ حِجَّةً وَ عُمْرَةً وَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ خَمْسِینَ صَلَاةً وَ أَعْطَاهُ اللَّهُ بِکُلِّ آیَةٍ ثَوَابَ عَابِدٍ وَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ کَافِرٍ مَدِینَةً فِی الْجَنَّةِ وَ زَوَّجَهُ اللَّهُ بِکُلِّ آیَةٍ مِنَ الْقُرْآنِ مِائَتَیْ أَلْفِ زَوْجَةٍ وَ کَأَنَّمَا اشْتَرَی أُمَّةَ مُحَمَّدٍ(ص) وَ أَعْتَقَهُمْ وَ لَا یَخْرُجُ مِنَ الدُّنْیَا حَتَّی یَرَی فِی مَنَامِهِ مَکَانَهُ مِنَ الْجَنَّةِ.»
  • نماز دو رکعتی: در هر رکعت سوره حمد یک مرتبه و هر کدام از سوره‌های نصر، فتح و کوثر پنج مرتبه.
  • نماز دو رکعتی بین نماز ظهر و عصر: در رکعت اول حمد یک مرتبه و آیةالکرسی صد مرتبه و در رکعت دوم سوره حمد یک مرتبه و سوره توحید صد مرتبه. پس از پایان یافتن نماز، صد بار «اَسْتَغْفَرُ اللَّهَ» گفته شده و صد بار صلوات فرستاده شود.
  • نماز حاجت چهار رکعتی (دو نماز دو رکعتی): بعد از ظهر روز پنجشنبه، پس از غسل مستحبی، چهار رکعت گزارده شود، که در هر رکعت آن سوره حمد و سوره قدر ده بار خوانده شود. پس از اتمام نماز، صد بار صلوات فرستاده و دست‌ها را بالا برده و گفته شود: «یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ عَشْرَ مَرَّاتٍ ثُمَّ تُحَرِّکُ سُبْحَتَکَ یَا رَبِّ یَا رَبِّ» عبارت یا رب یارب آنقدر گفته شود تا نفس قطع شود. پس از آن، دو دست باز شده و روبه‌روی صورت قرار گرفته و ده بار گفته شود: «یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ». پس از آن، این دعا خوانده شود: «یَا أَفْضَلَ مَنْ رُجِیَ وَ یَا خَیْرَ مَنْ دُعِیَ وَ یَا أَجْوَدَ مَنْ سَمَحَ وَ أَکْرَمَ مَنْ سُئِلَ یَا مَنْ لَا یَعْزُبُ عَلَیْهِ مَا یَفْعَلُهُ یَا مَنْ حَیْثُ مَا دُعِیَ أَجَابَ أَسْأَلُکَ بِمُوجِبَاتِ رَحْمَتِکَ وَ عَزَائِمِ مَغْفِرَتِکَ وَ أَسْأَلُکَ بِأَسْمَائِکَ الْعِظَامِ وَ بِکُلِّ اسْمٍ هُوَ لَکَ عَظِیمٌ وَ أَسْأَلُکَ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ وَ بِفَضْلِکَ الْعَظِیمِ وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظِیمِ الْعَظِیمِ دَیَّانِ الدِّینِ مُحْیِی الْعِظَامِ وَ هِیَ رَمِیمٌ وَ أَسْأَلُکَ بِأَنَّکَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِیَ حَاجَتِی وَ تُیَسِّرَ لِی مِنْ أَمْرِی فَلَا تُعَسِّرَ عَلَیَّ وَ تُسَهِّلَ لِی مَطْلَبَ رِزْقِی مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ یَا قَاضِیَ الْحَاجَاتِ یَا قَدِیراً عَلَی مَا لَا یَقْدِرُ عَلَیْهِ غَیْرُکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ»
  • نماز حاجت دو رکعتی قبل از ظهر: پس از بالا آمدن آفتاب و قبل از ظهر روز پنجشنبه، غسل کرده و دو رکعت نماز خوانده شود. در رکعت اول سوره حمد و آیةالکرسی و در رکعت دوم سوره حمد و آیه آخر سوره حشر[یادداشت ۱] و سوره قدر. پس از پایان یافتن نماز، قرآن رو روس سر خود گرفته و گفته شود: «بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ إِلَی خَلْقِکَ وَ بِحَقِّ کُلِّ آیَةٍ لَکَ فِیهِ وَ بِحَقِّ کُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِیهِ وَ بِحَقِّکَ عَلَیْکَ وَ لَا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّکَ مِنْکَ یَا سَیِّدِی یَا اللَّه» عبارت «یا الله» ده مرتبه تکرار شود. پس از آن ده مرتبه «بِحَقِّ مُحَمدٍ»، ده مرتبه «بِحَقِّ علیٍ»، ده مرتبه «بِحَقِّ فَاطِمَةَ» و هر کدام از امامان(ع) ده مرتبه تا به امام زمان(ع) پایان یابد.
  • نماز حاجت چهار رکعتی (دو نماز دو رکعتی):
  1. در رکعت اول یک بار سوره حمد و یازده بار سوره توحید.
  2. در رکعت دوم، یک بار سوره حمد، ۲۱ بار سوره توحید.
  3. در رکعت سوم، یک بار سوره حمد و ۳۱ بار سوره توحید.
  4. در رکعت چهارم، یک بار سوره حمد و چهل بار سوره توحید.
  5. پس از سلام و پایان نماز، ۵۱ بار سوره توحید خوانده شده و ۵۱ بار صلوات فرستاده شود. پس از آن، سجده کرده و صد بار «یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ» گفته شده و حاجت خواسته شود.[۱]

جستارهای وابسته


منابع

  1. ابن طاووس، علی بن موسی، جمال الأسبوع بکمال العمل المشروع، قم، چاپ اول، 1330ق، ص104.
  1. هُوَ اللَّهُ الَّذِی لا إِلهَ إِلَّا هُوَ عالِمُ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِیمُ هُوَ اللَّهُ الَّذِی لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ هُوَ اللَّهُ الْخالِقُ الْبارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْماءُ الْحُسْنی یُسَبِّحُ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیم‏