نفس المهموم لظلمنا تسبيح و همّه لنا عبادة: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}
حدیث شریف: «نفس المهموم لظلمنا تسبیح و همّه لنا عباده» به چه معنی ومفهوم است؟
حدیث شریف: «نفس المهموم لظلمنا تسبیح و همّه لنا عباده» به چه معنی و مفهوم است؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
{{درگاه|امام حسین}}
{{درگاه|امام حسین}}
از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است که «نَفَس شخص اندوهگين به خاطر ظلمی كه بر ما رفته، به منزلۀ تسبيح است و اندوه او به خاطر ما عبادت است.» عالمان علم رجال این حدیث را معتبر می‌دانند. گفته شده است متن و دلالت این روایت با دیگر احادیث در این مضمون همخوانی دارد.
نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِیحٌ وَ هَمُّهُ لَنَا عِبَادَةٌ، روایتی از [[امام صادق(ع)]] و به این معنا است: «نَفَس شخص اندوهگین به خاطر ظلمی که بر ما رفته، به منزله تسبیح است و اندوه او به خاطر ما عبادت است.» [[سلسله حدیث|سند حدیث]] به خاطر مجهول بودن برخی از راویان معتبر نیست اما متن و دلالت این روایت با دیگر احادیث در این مضمون همخوانی دارد.


== متن روایت ==
== متن روایت ==
{{عربی بزرگ|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیه السلام قَالَ نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِيحٌ وَ هَمُّهُ لَنَا عِبَادَةٌ وَ كِتْمَانُ سِرِّنَا جِهَادٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام يَجِبُ أَنْ يُكْتَبَ هَذَا الْحَدِيثُ بِالذَّهَبِ|ترجمه=هر کسی به خاطر ستمی که بر ما اهل بیت روا داشته شد، دل‌افگار و دل‌غمین باشد، نفس کشیدنش تسبیح و ذکر به حساب می‌آید؛ هم چنین اندوهش به خاطر ستمی که بر ما روا داشته شد، عبادت است و راز نگه داری از رازهای ما، جهاد در راه خدا است. سپس امام صادق(ع) فرموده است واجب است انسان این روایت را با آب طلا بنویسد.}}
{{عربی بزرگ|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیه السلام قَالَ نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِيحٌ وَ هَمُّهُ لَنَا عِبَادَةٌ وَ كِتْمَانُ سِرِّنَا جِهَادٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام يَجِبُ أَنْ يُكْتَبَ هَذَا الْحَدِيثُ بِالذَّهَبِ<ref>شیخ مفید، محمد بن محمد، الامالی، بیروت، دار المفيد للطباعة والنشر والتوزيع، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق، ص۳۳۸، مجلس۴۰، حدیث۳.</ref>|ترجمه=هر کسی به خاطر ستمی که بر ما اهل بیت روا داشته شد، دل‌افگار و دل‌غمین باشد، نفس کشیدنش تسبیح و ذکر به حساب می‌آید؛ هم چنین اندوهش به خاطر ستمی که بر ما روا داشته شد، عبادت است و راز نگه داری از رازهای ما، جهاد در راه خدا است. سپس امام صادق(ع) فرموده است واجب است انسان این روایت را با آب طلا بنویسد.}}


== سند شناسی ==
== سندشناسی ==
این روایت اولین بار در أمالی المفيد آمده است. سلسله سند این روایت محفوظ است و از نظر علم رجال مورد قبول است. ابن قولویه با پدرش در سلسله سند این روایت ثقه هستند. سعد بن عبدالله نیز ثقه است.<ref>اردبیلی غروی حائری، محمد، جامع الرواه، بی جا، بی تا، ج۱، ص۳۵۶.</ref> احمد بن ابی عبدالله برقی نیز ثقه است.<ref>حرّ عاملی، محمد، وسایل الشیعه، بیروت، داراحیاء التراث العربی، بی تا، ج۲۰، ص۱۲۵.</ref> سلیمان بن سلمه کندی، از اصحاب امام صادق(ع) است و ثقه می‌باشد.<ref>موسوی خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بیروت، ۱۴۰۹ق، ج۸، ص۱۸۱.</ref> البته در جایی گفته شده است که ضعیف است.<ref>سایت جامع الاحادیث، ذیل مدخل، [https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/298567/sanad/%D9%86%D9%81%D8%B3%20%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%87%D9%85%D9%88%D9%85%20%D9%84%D8%B8%D9%84%D9%85%D9%86%D8%A7%20%D8%AA%D8%B3%D8%A8%D9%8A%D8%AD%20%D9%88%20%D9%87%D9%85%D9%91%D9%87%20%D9%84%D9%86%D8%A7%20%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%AF%D8%A9?rownumber=6 اطلاعات سندی].</ref> محمد بن سعید بن غزوان نیز از اصحاب [[امام باقر(ع)]]، و ثقه است.<ref>موسوی خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بیروت، ۱۴۰۹ق، ج۱۶، ص۱۱۲.</ref> عیسی بن ابی منصور از اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) می‌باشد و در مورد او طعن و ذمّی وارد نشده است و می‌توان روایت او را پذیرفت.<ref>موسوی خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بیروت، ۱۴۰۹ق، ج۱۳، ص۱۷۶.</ref> و در نهایت ابان بن تغلب نیز عظیم المنزله و ثقه است.<ref>اردبیلی غروی حائری، محمد، همان، ص۹.</ref>
این روایت اولین بار در أمالی شیخ مفید آمده است. در [[سلسله حدیث|سلسله سند]] این روایت ابن قولویه و پدرش ثقه هستند. .<ref>حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامة الحلي، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۳۲.</ref> سعد بن عبدالله نیز ثقه است.<ref>اردبیلی غروی حائری، محمد، جامع الرواه، بی جا، مکتبه المحمدی، بی تا، ج۱، ص۳۵۶.</ref> احمد بن ابی عبدالله برقی نیز ثقه است.<ref>حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الأقوال في معرفة الرجال، مؤسسة نشر الفقاهه، چاپ اول، ۱۴۱۷ق، ص۶۳.</ref> سلیمان بن سلمه کندی، از اصحاب امام صادق(ع) است.<ref>طوسی، محمد بن الحسن، رجال الطوسی، قم،  مؤسسة النشر الإسلامي، چاپ اول، ۱۴۱۵ق، ص۲۱۷.</ref> برخی از کتب رجال نوشته‌اند مطلبی که بر حسن حال وی دلالت کند پیدا نکردیم.<ref> مامقانى، عبدالله، تنقيح المقال في علم الرجال(ط الحديثة)، قم، موسسة آل البيت لإحياء التراث، چاپ اول، ۱۴۳۱ق، ج۳۳، ص۱۵۶. </ref> برخی نیز وی را مجهول می‌دانند.<ref> جواهری، محمد،  المفيد من معجم رجال الحديث، قم،  مكتبة المحلاتي، چاپ دوم، ۱۴۲۴ق، ص۲۵۸.</ref>محمد بن سعید بن غزوان از اصحاب [[امام باقر(ع)]]<ref>طوسی، محمد بن الحسن، رجال الطوسی، قم،  مؤسسة النشر الإسلامي، چاپ اول، ۱۴۱۵ق، ص۱۴۵.</ref>و مجهول است.<ref> مامقانى، عبدالله، تنقيح المقال في علم الرجال(رحلي)، بی‌جا، بى‌نا، چاپ اول، بی‌تا، ج۳، ص۱۲۰. جواهری، محمد، المفيد من معجم رجال الحديث، قم،  مكتبة المحلاتي، چاپ دوم، ۱۴۲۴ق، ص۵۳۱.</ref> عیسی بن ابی منصور از اصحاب امام صادق(ع) می‌باشد و مورد اعتماد است.<ref>موسوی خویی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بی جا، بی نا، چاپ پنجم، ۱۴۱۳ق، ، ج۱۴، ص۱۹۳.</ref> ابان بن تغلب عظیم المنزله و ثقه است.<ref>نجاشی، احمد، رجال النجاشی، قم،  مؤسسة النشر الإسلامي، چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق، ص۱۰.</ref>
 
بنابراین سند روایت، مشکلی ندارد و قابل قبول است و می‌توان بدان استناد جست.


== دلالت‌شناسی ==
== دلالت‌شناسی ==
خط ۲۰: خط ۱۸:


== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
* فرهنگ عاشورا، استاد جواد محدثی.
* فرهنگ عاشورا، استاد جواد محدثی.
{{پایان مطالعه بیشتر}}
{{پایان مطالعه بیشتر}}
خط ۳۳: خط ۳۰:
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =شد
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
خط ۴۳: خط ۴۰:
  | بازبینی =
  | بازبینی =
  | تکمیل =
  | تکمیل =
  | اولویت =
  | اولویت =ج
  | کیفیت =
  | کیفیت =ج
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
۱۵٬۱۴۷

ویرایش