نظر علامه مجلسی درباره مختار ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
'''علامه مجلسی درباره مختار ثقفی''' توقف کرده است به این معنا نظر قطعی نداده است. علامهٔ مجلسی از طررفی معتقد است که [[مختار ثقفی|مختار]] خطاهایی داشته و از نظر ایمان و یقین کامل نبوده است و همچنین در انتقام از قاتلان [[امام حسین(ع)]] أذن از سوی ائمه(ع) نداشته است. از طرف دیگر انتقام او، خیر بسیار داشته و ائمه و شیعیان را شاد کرده است. همین می‌تواند سبب شود تا مورد شفاعت قرار گیرد.  
'''علامه مجلسی درباره مختار ثقفی''' توقف کرده است به این معنا نظر قطعی نداده است. علامهٔ مجلسی از طررفی معتقد است که [[مختار ثقفی|مختار]] خطاهایی داشته و از نظر ایمان و یقین کامل نبوده است و همچنین در انتقام از قاتلان [[امام حسین(ع)]] أذن از سوی ائمه(ع) نداشته است. از طرف دیگر انتقام او، خیر بسیار داشته و ائمه و شیعیان را شاد کرده است. همین می‌تواند سبب شود تا مورد شفاعت قرار گیرد.  


[[علامهٔ مجلسی|علامه مجلسی]] نظر خود دربارهٔ مختار را در باب «احوال المختار و ما جری علی یدیه»<ref>المجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بِحارالانوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۳۳۲-۳۹۰.</ref> از جزء «تاریخ الحسین بن علی سیدالشهداء(ع)»، حین بیان مفصل تاریخ حیات، قیام و دولت مختار ابراز کرده است.<ref>المجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۳۹.</ref> مجلسی عمل مختار در جریان درگیرهای [[امام حسن(ع)]] با معاویه بن ابی‌سفیان مبنی بر ارائهٔ مشورت به عمویش، سعد بن مسعود ثقفی، برای تسلیم‌کردن امام حسن(ع) به معاویه را مذمت می‌کند.<ref>المجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۳۸.</ref>
[[علامهٔ مجلسی|علامه مجلسی]] نظر خود دربارهٔ مختار را در بخش «احوال المختار و ما جری علی یدیه»<ref>المجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بِحارالانوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق، ج۴۵، ص۳۳۲-۳۹۰.</ref> به‌عنوان قسمتی از «تاریخ الحسین بن علی سیدالشهداء(ع)»، و در ذیل بیان مفصل تاریخ حیات، قیام و دولت مختار ابراز کرده است.<ref>المجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۳۹.</ref> مجلسی عمل مختار در جریان درگیرهای [[امام حسن(ع)]] با معاویه بن ابی‌سفیان مبنی بر ارائهٔ مشورت به عمویش، سعد بن مسعود ثقفی، برای تسلیم‌کردن امام حسن(ع) به معاویه را مذمت می‌کند.<ref>المجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۳۸.</ref>


مجلسی نظر نهایی خود دربارهٔ مختار را در تفسیر یکی از روایات دربارهٔ مختار آورده است. این روایت از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است: زمانی که در روز قیامت رسول خدا(ص) کنارهٔ آتش جهنم عبور می‌کند و به‌همراه او [[امیرمؤمنان علی(ع)]]، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هستند، گرفتاری در آتش سه بار فریاد بر می‌آورد که ای رسول خدا(ص)، به فریاد من برس! [[رسول خدا(ص)]] به او اعتنا نمی‌کند.سپس آن فرد سه مرتبه فریاد می‌آورد که یا امیرالمؤمنین(ع) به فریادم برس! حضرت(ع) جوابش نمی‌دهد. پس از آن سه مرتبه فریاد برمی‌آورد که یا حسین(ع) به فریادم برس؛ من قاتل دشمنان تو هستم. رسول خدا(ص) خطاب به فرزندش حسین(ع) می‌گوید که تو را صدا می‌زند و به تو پناه آورده است. امام حسین(ع) با سرعتی چون عقاب او را از آتش جهنم می‌رهاند. روای از امام صادق(ع) می‌پرسد که آن گرفتار در عذاب چه کسی بود و امام(ع) می‌گوید که او مختار است. راوی از امام(ع) می‌پرسد که مختار چرا عذاب می‌شود در حالی که آن کارهایی را کرد که منجر به انتقام از دشمنان [[اهل‌بیت(ع)]] شد. امام(ع) پاسخ می‌دهد که در دل مختار چیزی بود که اخلاص کامل اعمال او را مخدوش می‌کرد. امام‌(ع) ادامه داد که قسم به خدایی که محمد(ص) را به حق مبعوث کرد اگر [[جبرئیل(ع)]] و میکائیل(ع) در دل ذره‌ای حب غیر خدا داشته و اخلاص‌شان مخدوش باشد، خداوند به دوزخشان خواهند انداخت.<ref>المجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۳۸.</ref>
مجلسی نظر نهایی خود دربارهٔ مختار را در تفسیر یکی از روایات دربارهٔ مختار آورده است. این روایت از [[امام صادق(ع)]] نقل شده است: زمانی که در روز قیامت رسول خدا(ص) کنارهٔ آتش جهنم عبور می‌کند و به‌همراه او [[امیرمؤمنان علی(ع)]]، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هستند، گرفتاری در آتش سه بار فریاد بر می‌آورد که ای رسول خدا(ص)، به فریاد من برس! [[رسول خدا(ص)]] به او اعتنا نمی‌کند.سپس آن فرد سه مرتبه فریاد می‌آورد که یا امیرالمؤمنین(ع) به فریادم برس! حضرت(ع) جوابش نمی‌دهد. پس از آن سه مرتبه فریاد برمی‌آورد که یا حسین(ع) به فریادم برس؛ من قاتل دشمنان تو هستم. رسول خدا(ص) خطاب به فرزندش حسین(ع) می‌گوید که تو را صدا می‌زند و به تو پناه آورده است. امام حسین(ع) با سرعتی چون عقاب او را از آتش جهنم می‌رهاند. روای از امام صادق(ع) می‌پرسد که آن گرفتار در عذاب چه کسی بود و امام(ع) می‌گوید که او مختار است. راوی از امام(ع) می‌پرسد که مختار چرا عذاب می‌شود در حالی که آن کارهایی را کرد که منجر به انتقام از دشمنان [[اهل‌بیت(ع)]] شد. امام(ع) پاسخ می‌دهد که در دل مختار چیزی بود که اخلاص کامل اعمال او را مخدوش می‌کرد. امام‌(ع) ادامه داد که قسم به خدایی که محمد(ص) را به حق مبعوث کرد اگر [[جبرئیل(ع)]] و میکائیل(ع) در دل ذره‌ای حب غیر خدا داشته و اخلاص‌شان مخدوش باشد، خداوند به دوزخشان خواهند انداخت.<ref>المجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۳۸.</ref>
۱۱٬۸۷۷

ویرایش